Τον Παναγιώτη Βασιλείου τον έχεις διαβάσει εδώ, σε μια συνέντευξη με τους Bad Poetry Social Club. Τον έχεις δει στο YouTube, να απαγγέλει τα ποιήματά του, με έναν σύγχρονο, δραματοποιημένο τρόπο. Ξέρεις, από εκείνους που σε αγγίζουν χωρίς να το αντιληφθείς καν, προλαβαίνοντας να πατήσεις το Χ και να κλείσεις το tab.
Την πατριαρχία από την άλλη, την έχεις γνωρίσει από την πρώτη μέρα της ζωής σου. Σου είπε να μην κλαις και “κάνεις σαν κοριτσάκι”. Σου είπε να κατεβάσεις τη φούστα σου πιο χαμηλά, γιατί σε λίγο θα έρθει ο θείος σου και είναι απρεπές. Ήσουν 6 χρονών. Σε ρώτησε αν “γ@μάς” στα 12 σου. Σου έμαθε πως το μπαλέτο είναι για τα κορίτσια και το ποδόσφαιρο για τα αγόρια. Το αντίστροφο τιμωρείται με διαρκή αποκλεισμό από τα στερεότυπα.
Την πατριαρχία την έχεις γνωρίσει είτε είσαι άντρας είτε είσαι γυναίκα. Αλλά με αυτή την αντρική γνωριμία καταπιάστηκε ο Παναγιώτης σε ένα βίντεό του. Σε αυτό περιγράφει πώς ένα μέσο αγόρι γνωρίστηκε με την τοξική αρρενωπότητα. Ίσως αυτή να του συστήθηκε ως “βαρύς” θείος. Εκείνος με τις συμβουλές, τα ρατσιστικά σχόλια, τις υποτιμητικές ατάκες για το γυναικείο φύλο.
Στο οπτικοποιημένο ποίημα του Παναγιώτη αυτός ο θείος τεχνηέντως προσπάθησε να μάθει στον ανιψιό του πώς να είναι άντρας, μόνο που το συμπέρασμα του ανιψιού πρέπει να ήρθε τελικά σαν ένα απρόσμενο, δυσάρεστο για εκείνον plotwist.
Σε άλλα νέα, δες μέσα σε 3′ πώς γεννιέται η τοξική αρρενωπότητα. Μέσα από συμβουλές, νουθετήσεις, αστειάκια και πιέσεις.
