Όταν ο Γάλλος φωτογράφος Sebastien Durand ξεκινούσε την πρακτική του το 2017, έψαχνε εναγωνίως για έμπνευση. Ευτυχώς, δεν του πήρε αρκετό χρόνο για να συνειδητοποιήσει ότι θα μπορούσε να επωφεληθεί από τις μετακινήσεις του στη δουλειά και να γίνει δημιουργικός στο μετρό. Αυτό που ακολούθησε ήταν ένα αυξανόμενο χαρτοφυλάκιο αξέχαστων εικόνων που περιγράφουν λεπτομερώς τις μικρές στιγμές της ζωής καθώς οι επιβάτες πηγαίνουν προς τις δουλειές τους.
Εστιάζοντας τις εικόνες σε μαύρο και άσπρο, ο Durand δίνει στις φωτογραφίες του μια διαχρονική αίσθηση. Αν και πρόκειται για το μετρό του Παρισιού, οι θεατές έχουν την αίσθηση ότι θα μπορούσαν να βρίσκονται οπουδήποτε ανά πάσα στιγμή. Για τον Durand, η έλλειψη χρώματος δίνει επίσης στους θεατές την ευκαιρία να αποφασίσουν μόνοι τους πού θα επικεντρωθούν.
«Διαπίστωσα ότι το χρώμα κατευθύνει φυσικά το βλέμμα προς το κύριο θέμα, εις βάρος του περιβάλλοντος και των δευτερευόντων θεμάτων ή μοτίβων. Το ασπρόμαυρο δεν επιβάλλει τίποτα στον αναγνώστη και του δίνει χρόνο να ανακαλύψει την εικόνα ξεφυλλίζοντάς την με τον δικό του τρόπο».
Με τον καιρό, η δουλειά του Durand στο μετρό εξελίχθηκε σε δύο διαφορετικές σειρές. Η πρώτη παρουσιάζει την καθημερινή ζωή στο μετρό, ενώ η δεύτερη ρίχνει μια ματιά στους ανθρώπους και τις άγνωστες αλληλεπιδράσεις τους με αυτό που ο Durand αναφέρει ως «έπιπλα δρόμου». Αυτή η δεύτερη σειρά, με τίτλο Subway Travel Companions, δείχνει πραγματικά τη ματιά του Durand για παρατήρηση. Σε αυτές τις φωτογραφίες χρησιμοποιεί διαφημίσεις και άλλα στοιχεία για να προσθέσει λίγη ειρωνεία.
Τελικά το μετρό ήταν ένας υπέροχος δάσκαλος για τον Durand. «Μόνο όταν αφιέρωσα χρόνο για να ρίξω ένα βλέμμα στο ταξίδι μου, ανακάλυψα πόσο ενδιαφέροντα μπορεί να είναι αυτά τα μικρά καθημερινά ταξίδια. Όλη η ανθρωπότητα φαίνεται να συναντιέται εκεί. Αυτό είναι ίσως το πρώτο μάθημα που πρέπει να ακολουθήσει κάποιος για να μάθει φωτογραφία δρόμου. Να αφήνει κάτω την κάμερα και να είναι προσεκτικός με τους άλλους».
