Ένα πάρτι. Η άβολη στιγμή που δυο άτομα γνωρίζονται για πρώτη φορά. Η μαγική στιγμή που νιώθουν και οι δύο ότι έλκονται. Η αμηχανία της πρώτης ατάκας. Οι απαντήσεις που θα ήθελες να γυρίσεις το χρόνο πίσω και να τις αλλάξεις. Η προσπάθεια να φανείς cool, ελκυστικός, να πείσεις τον άλλο ότι είσαι ποθητός. Μια παράσταση για το θεατρικό πολυσύμπαν που μπορείς να την αφηγηθείς με άπειρες εκδοχές χωρίς να αλλάξει το βασικό συστατικό. Ο μελισσοκόμος Ρόλαντ και η Μάριαν ,που είναι κβαντικός φυσικός και ξέρει τι πραγματικά σημαίνει χωροχρόνος, συναντιούνται τυχαία κι ερωτεύονται.

Με πόσους τρόπους μπορεί να ειπωθεί η ίδια ιστορία αγάπης; Αναρίθμητους. «Κάθε επιλογή, κάθε απόφαση που έχεις πάρει ποτέ και ποτέ δεν υπάρχει σε ένα αφάνταστα τεράστιο σύνολο παράλληλων συμπάντων» θα πει η Μάριαν στον σαστισμένο νεαρό που την κοιτά με θαυμασμό και επιθυμία. Βλέπουμε τις πολλαπλές πραγματικότητες της ιστορίας τους. Είμαστε οι επιλογές μας ή οι επιλογές μας είναι διαφορετικές εκδοχές του ποιοι είμαστε;

-Μάριαν: Η Θεωρία της Σχετικότητας εξηγεί τον ήλιο, το φεγγάρι, τα άστρα, ενώ η κβαντομηχανική ασχολείται με τα μόρια, τα κουαρκ και όλα αυτά. Έχουμε ρωτήσει το ίδιο πράγμα δύο φορές και έχουμε πάρει δύο εντελώς διαφορετικές απαντήσεις.

-Ρόλαντ: Αυτό είναι πολύ σέξι.

Τι θα γινόταν αν; Παίρνουμε επί σκηνής τις απαντήσεις. Δύσκολο εγχείρημα. Από την αρχή αντιλαμβανόμαστε το πικρό τέλος αυτού του έρωτα. Αλλά, δεν σημαίνει ότι η πορεία είναι λιγότερο ερωτεύσιμη, όπως και οι δυο ταλαντούχοι ηθοποιοί που θα μπορούσαν να παρασύρουν σε ένα χάος το κοινό να αναρωτιέται μπερδεμένο τι βλέπει. Η ιστορία αποκαλύπτει νωρίς το τραγικό της τέλος –ταξιδεύουμε προς έναν πρόωρο θάνατο– αλλά η πλοκή της μας κάνει έξυπνα να μαντέψουμε τι συμβαίνει μέχρι να φτάσουμε εκεί.

Η υπόθεση: Μία σχέση πάει να δημιουργηθεί και πιθανόν και να εξελιχθεί. Είναι φανερό ότι οι δύο νέοι δεν έχουν τίποτα κοινό μεταξύ τους, εκτός από το ότι θέλουν να είναι μαζί. Και η ιστορία τους κυλάει έτσι όπως αυτοί οι ίδιοι ορίζουν, ή δεν ορίζουν, ή έτσι τουλάχιστον πιστεύουν. Γι’ αυτό και αγαπιούνται και είναι μαζί. Και πικραίνονται με αλήθειες που λένε ή που δεν λένε. Με διαπιστώσεις που τους δένουν πιο πολύ ή τους χωρίζουν και απατούν ο ένας τον άλλον και τα ξαναφτιάχνουν ή βάζουν ένα τέλος, χωρίζουν, το διαλάνε.

Έχει χιούμορ, είναι τρομερά συγκινητικό και το τέλος σου ραγίζει την καρδιά. Σε μια χρονιά που το θέατρο στράφηκε στην κωμωδία ως αντίδοτο της πανδημίας, η Αικατερίνη Παπαγεωργίου αποφάσισε να σκηνοθετήσει τον Αλέξανδρο Βάρθη και την Ελίζα Σκολίδη σε κάτι επιφανειακά ρομαντικό, ουσιαστικά ανθρώπινο και βαθύτατα υπαρξιακό.

Νιώθουμε πραγματικά γενναίοι να δείξουμε στον σύντροφό μας όλες τις εκδοχές του εαυτού μας; Η ζωή μας είναι χαριτωμένη και μελαγχολική ταυτόχρονα; Την ίδια παράσταση είχαν ανεβάσει πριν πολλά χρόνια η Στεφάνια Γουλιώτη και ο Μάκης Παπαδημητρίου, σε μια απόδοση με υπερβολική θεωρία και μεταφυσικά ερωτήματα σε σκηνοθεσία του Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, με συζητήσεις καθηγητών Αστροφυσικής να εισάγουν τους θεατές στην επιστημονική θεωρία να χρησιμοποιούνται για warm up του κοινού. Ήταν υπέροχη ερμηνευτικά αλλά δύσκολη για το θεατή. 

Η παράσταση του 2022 φαίνεται λιγότερο εμμονική με την εξήγηση του πολυσύμπαντος Ίσως, εμείς ως κοινό είμαστε πιο εξοικειωμένοι. Είναι πιο τρυφερή. Είναι μεν ένα δράμα για το χρόνο και τη μνήμη, για το θάνατο και τη θλίψη, αλλά παραμένει διασκεδαστικό, παιχνιδιάρικο κωμικό κι ας είναι πένθιμο το τέλος του.

Δεν βγαίνεις ηττημένος στην Αθήνα από το Άνεσις μετά το τέλος της παράστασης. Φεύγεις, αναγνωρίζοντας το νόημα της τραγικωμωδίας. Είσαι κι εσύ ένας πρωταγωνιστής σε μια τέτοια ιστορία. Τα 80 λεπτά που κρατά η παράσταση για να δείξει τις άπειρες δυνατότητες που αντιμετωπίζει μια σχέση είναι λίγα. Θα ήθελες κι άλλα. Το έργο του Nick Payne μιλά για ένα ζευγάρι λευκών ετερόφυλων στα τριάντα τους. Αλλά, στα δικά μας πολυσύμπαντα ξέρουμε ότι είναι εύκολο να αλλάξει η ηλικία, το χρώμα και η σεξουαλική ταυτότητα.

Ο Αλέξανδρος Βάρθης (μερικοί ίσως τον είδατε τηλεοπτικά στο σίριαλ του Mega, Σκοτεινή Θάλασσα) είναι ένας έμπειρος θεατρικός ηθοποιός (πρόσφατα συμμετείχε και στην Αυλή των Θαυμάτων στο Μέγαρο) και είναι εξαιρετικός ως Ρόλαντ. Την 25χρονη Ελίζα Σκολίδη οι θεατρόφιλοι την είδαμε στην Κωμωδία των Παρεξηγήσεων και στο Τρίτο Στεφάνι και τηλεοπτικά στο Σχεδόν Ενήλικες και στη μίνι σειρά Έξι Νύχτες στην Ακρόπολη) και είναι ένα από τα πιο φρέσκα και ταλαντούχα πρόσωπα στο θέατρο. Υπέροχη η χημεία τους.

Αν θέλετε να αλλάξει η διάθεσή σας ένα Δευτεροτριτό, κλείστε εισιτήρια. Θα σκέφτεστε για μέρες μετά τις πιθανές παράλληλες καταλήξεις των λεγόμενών σας.

Info: Αστερισμοί, Δευτέρα και Τρίτη στις 21:00, Μικρό Άνεσις, Λεωφ. Κηφισίας 14. Εισιτήρια εδώ.