Η Sofía Román άρχισε να παλεύει με τη διπολική διαταραχή στα 16 της χρόνια. Στα 18 διαγνώστηκε με αυτήν επίσημα. Πάντα φοβόταν να μιλάει για την ψυχική της υγεία. Δεν είναι το “γιατί;” η ιδανική ερώτηση, σε έναν κόσμο που στιγματίζει άκοπα τους ψυχικά νοσούντες.
Κάπως έτσι η Sofía άρχισε να ζωγραφίζει ασπρόμαυρους πίνακες ώστε να εκφράσει τον συναισθηματικό και πνευματικό της κόσμο. Η ζωγραφική δεν έγινε για εκείνη απλώς ο τρόπος έκφρασής της, αλλά και το μέσο επιβίωσής της.
“Σήμερα είμαι 25 ετών και παρόλο που έχω γίνει πιο αποφασιστική χάρη στα χρόνια που κάνω ψυχοθεραπεία και αυτοβοήθειας, τίποτα δεν με κάνει να νιώθω τόσο καλά όσο το να δημιουργώ αυτά τα σκίτσα με μολύβι… Καταφέρνω να νιώσω ανακούφιση κάθε φορά που τελειώνω ένα έργο, αλλά το καλύτερο κομμάτι του να φτιάχνω αυτά τα σκίτσα είναι το να γνωρίζω ανθρώπους που ενδιαφέρονται για τη διπολική διαταραχή, προσκαλώντας τους να διαβάσουν και άλλα πράγματα για αυτή. Πιστεύω πως αυτά τα cool σκίτσα είναι ένας όμορφος τρόπος να βοηθήσω, με ό,τι δυνατότητα έχω, στο να σταματήσει το στίγμα και ο διαχωρισμός ενάντια στις ψυχικές διαταραχές”, γράφει η ίδια στο Bored Panda.
Στα σκίτσα της μαθαίνει κανείς όλα τα άβολα και μη συναισθήματα ενός ατόμου που ζει με διπολική διαταραχή. Το στρες, την απώλεια “ταυτότητας”, τις παραισθήσεις, το στίγμα του του νοσούντα στον ίδιο του τον ευαυτό, το αίσθημα εγκλωβισμού, τον φόβο ότι κανείς δεν τον αγαπά ή δεν τον δέχεται, τα μανιακά επεισόδια, τον παροξυσμό.
Ναι, δεν είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο, αλλά η Sofia έχει βρει έναν τρόπο να εκφράζει όλα όσα βιώνει.
Δες τα σκίτσα της παρακάτω:
