Έχετε κι εσείς την αίσθηση όποτε πέφτετε τυχαία πάνω σε μια αγαπημένη σας παιδική ταινία, ως ενήλικες, ότι προφανώς κάποιες σκηνές κατέστρεψαν τις αθώες ψυχούλες μας; Ξέρετε τι εννοώ; Έχουμε όλοι δει το Dumbo κι απορούμε τι σκεφτόταν η μάνα μας όταν μας έβλεπε να πλαντάζουμε; Αυτές οι δέκα ταινίες με έχουν ρημάξει. Είχαν τα θεματάκια τους. 

Dumbo

Mια από τις καλύτερες ταινίες της Pixar. Το πώς συνδυάζει το χιούμορ και τη θλίψη είναι τέλειο. Αλλά αυτό το φινάλε είναι πιο δραματικό από όσο αντέχουμε. Μετά την αποχώρηση του Sulley στο τέλος του Monsters, Inc. , η Boo δεν καταλαβαίνει πραγματικά τι συμβαίνει. Είναι πολύ μικρή για να καταλάβει το νόημα των ανθρώπων που φεύγουν. Έτσι, αφού ο Sulley φεύγει και κλείνει την πόρτα της κρεβατοκάμαρας πίσω του, την ανοίγει και λέει, «Μπου!», ενθουσιασμένη που είδε το τέρας που μπήκε στη δική του ντουλάπα νωρίτερα στην ταινία για να τη διαβεβαιώσει ότι δεν υπήρχαν τέρατα εκεί. Ψυχορραγήσαμε.Το αντίο δεν είναι ποτέ εύκολο, ειδικά στις ταινίες της Pixar.

My Girl

 

Μπορεί να είναι μια από τις πιο σκοτεινές παιδικές ταινίες της δεκαετίας του ’90, αλλά είναι σίγουρα μια από τις καλύτερες. Η Βάντα παραμένει ένας από τους πιο αναζωογονητικά περίπλοκους, μοναδικούς και αξιαγάπητους γυναικείους χαρακτήρες που είδαμε ποτέ στην οθόνη. Η Βάντα δεν έχει μαμά. Αποκτά ένα κολλητό. Κόβουν και τα δάχτυλά τους για να γίνουν αδέλφια αίματος. Και μάντεψε. Πεθαίνει και ο κολλητός της. Και την βλέπουμε πάνω από το φέρετρό του. Ήμασταν μικρά παιδιά. Βλέπαμε εφιάλτες μετά.

Moana

Αν δεν έκλαψες με την σκηνή της γιαγιάς και της Βαϊάνα, τι συνέβη στην ζωή σου και σε έκανε τόσο σκληρό άνθρωπο; Η ταινία μιλά για την ανεξαρτησία, ότι πρέπει να ανακαλύψεις το μονοπάτι σου, να ξέρεις ότι είναι δύσκολος ο δρόμος χωρίς τη βοήθεια της οικογένειας αλλά μπορείς να κατακτήσεις άφοβα το άγνωστο. Μια περιπέτεια για τη ζωή.

Το τέλος του Toy Story 3  

Ο Άντι βγάζει όλα τα παιχνίδια του και τα πακετάρει για να τα χαρίσει στην Μπόνι. Ανάμεσα τους και ο Γούντι. Η Μπόνι κοιτάζει επίμονα τον Γούντι και μετά τον παίρνει μια μεγάλη αγκαλιά. Ο Άντι αποφασίζει να της τον χαρίσει. Σοβαρά Άντι, δεν έχεις τσίπα πάνω σου; Αυτό είναι η ενηλικίωση; Να ξεχνάς τους παιδικούς σου φίλους;

Up

Αν αποφασίσω ποτέ ότι θέλω να περάσω ένα απόγευμα κλαίγοντας μπροστά στην τηλεόρασή μου, θα βάλω να δω το Up. Εννοείται. Τα πρώτα δέκα λεπτά σε γονατίζουν. Είναι η εξιστόρηση μιας τέλειας ιστορίας αγάπης, ενός ευτυχισμένου γάμου με τα πάνω και τα κάτω του που καταλήγει σε όμορφά γεράματα που καταστρέφονται από τον θάνατο της γυναίκας. Αλήθεια; Γιατί σου λέει ότι όσο και να προσπαθήσεις, ακόμη κι αν έχεις φτιάξει την πιο ευτυχισμένη βαρετή καθημερινότητα με τον άνθρωπό σου, μια μέρα θα μείνεις μόνος. Είναι όλα μάταια. Ναι εντάξει, σου μαθαίνει πόσο πονάει να χάνεις κάποιον και πώς, με χρόνο και προσπάθεια, μπορείς τελικά να μάθεις να συνεχίζεις να ζεις με τρόπο που θα κρατήστε τους και αυτούς ζωντανούς. Αλλά, οκ, δεν θα πάω εγώ σε ψυχολόγο για να διαχειριστώ μια ταινία της Pixar.

Inside Out

Εντάξει, είναι δραματική η ταινία, μην μας πουλάτε τρέλα εκεί στην Pixar.  Μιλάμε για κλάμα, θρήνο κι οδυρμό. Το βλέπεις και είσαι συναισθηματικό ναυάγιο μετά, μόνο μισό κιλό παγωτό θα σε συνεφέρει. Οι πραγματικοί πρωταγωνιστές της ταινίας είναι η Χαρά και η Λύπη. Αλλά, κυρίως η λύπη. Δεν θα σε κάνει ευτυχισμένος κανένας, είσαι μόνη σου, σκάσε και κολύμπα. Αυτό είναι το νόημα της ταινίας. Οδυνηρό;

Lion King

Τα έχει πει η Βάνα Κράβαρη εδώ. Η ηλικία  μας σταμάτησε να παίζει ρόλο για κάποιες σκηνές στην ταινία. Βασικά σε μια και βασική. Στο σημείο που ο Μουφάσα πεθαίνει και ο Σίμπα χάνει τον μπαμπά του. Ίσως και στο σημείο που λέει η μαϊμού στον Σίμπα πως ο μπαμπάς του θα ζει για πάντα μέσα του. Γιατί μας το κάνετε αυτό; Στα πόσα θανατικά σταματάει να είναι παιδική ταινία;

Wall-E

Μιλάμε για την καλύτερη (παιδική) ταινία του κόσμου (εντάξει, προσωπική μου άποψη). Γιατί επαναπρογραμματίσατε τον Wall-E; Δεν έχετε ψυχή; Κανείς δεν ερωτεύτηκε ποτέ τόσο αθώα όπως αυτό το ρομποτάκι. Κανείς δεν αγάπησε ποτέ τη Γη όσο αυτό το ρομποτάκι. Ευτυχώς, ευτυχώς, μας έκανε το φινάλε να πιστέψουμε σε θαύματα. Και θυμήθηκε τα πάντα. Εξανθρωπίστηκε.