Το 2020 μας έκανε σαφές πως κάθε χρονιά, κρύβει μέσα της μια απρόβλεπτη πίστα. Από τις αρχές του, η είδηση ενός παράξενου και πολύ μεταδοτικού ιού «κατέλαβε» τα δελτία ειδήσεων. Λίγους μήνες μετά, το πρώτο κρούσμα μάς έκλεισε στα σπίτια μας, ερμειτικά. Ωστόσο, πριν και μετά από αυτό το «σημείο» στο οποίο η καθημερινότητα σταμάτησε να περιστρέφεται γύρω από την ίδια της τη μωρολογία, είχαν δοθεί σημάδια ότι αυτό που ζούμε τα τελευταία χρόνια είναι ένα τεράστιο ριάλιτι επιβίωσης.

ΙΟΥΛΙΟΣ 2019 – ΣΕΙΣΜΟΣ, ΣΕΙΣΜΟΣ

Ο σεισμός του 2019 ήρθε ενδεχομένως σαν ένα μεγάλο σπόιλερ του τι μας περιμένει. Για όποια μνήμη τον έχει διαγράψει, για να χωρέσει όλα όσα ήρθαν μετά, να θυμίσουμε πως στις 14:13 σεισμός μεγέθους 5,3 Ρίχτερ σημειώθηκε με επίκεντρο 23 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Αθήνας, στην περιοχή της Πάρνηθας. Μερικές από τις επιπτώσεις του ήταν η κατάρρευση ενός κτιρίου στην οδό Ερμού, αλλά και η πτώση ενός μπαλκονιού. Ενδεχομένως, όσο διαβάζεις αυτές τις γραμμές να ανακαλείς τηλεφωνήματα πανικόβλητων φίλων σου, οι οποίοι ήταν κρυμμένοι κάτω από τα γραφεία τους ή είχαν βγει έξω από τις πολυκατοικίες σαστισμένοι.

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ 2019 – ΕΝΑΣ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΙΟΣ, ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΑΠΟ Ο,ΤΙ ΝΟΜΙΖΑΜΕ

Κρούσματα μιας παράξενης ασθένειας βρέθηκαν στη Γουχάν, μια πόλη στην Κίνα, την οποία έμελλε να μάθει ολόκληρος ο πλανήτης, ο οποίος σαστισμένος παρακολουθούσε κρούσματα αυτής της ασθένειας και στα εδάφη του. Πρώτο δείγμα πως αυτός ο ιός δεν ήταν «αστείο»: τρέξαμε όλοι να προμηθευτούμε αντισηπτικά. Ακόμα και όσοι τα σνομπάραμε τόσα χρόνια. Μετά η καραντίνα, σελέμπριτις τραγουδούσαν μαζί για να «ξορκίσουν» την «κοινωνική απομόνωση», άνθρωποι τσακώνονταν σε διαδρόμους σούπερ μάρκετ για μια συσκευασία ρολών υγείας. Τα προϊόντα του σούπερ μάρκετ έκαναν μπάνιο σε νερό και χλωρίνη, τα χαρτονομίσματα πλένονταν και απλώνονταν, σαν εσώρουχα, οι μάσκες έγιναν το απόλυτο αξεσουάρ, ο Σωτήρης Τσίοδρας μπήκε στις ζωές μας, ο Νίκος Χαρδαλιάς έγινε συγγενής, η εστίαση, το θέατρο και το γήπεδο έγιναν οτιδήποτε εκτός από δεδομένα. Μέχρι και στα στέκια μας γράψαμε ερωτικά γράμματα, σαν 15χρονα καψουρεμένα. Αυτός ο ιός είναι ακόμα εδώ, σχεδόν δεν μπορούμε να σκεφτούμε το τέλος της πανδημίας. Αυτοί που δεν είναι εδώ είναι ο Τσιόδρας και ο Χαρδαλιάς. Σε κάθε περίπτωση, το 2020, ζήσαμε μόνο ένα καλοκαίρι. Και αυτό στο περίπου. Το 2021, δε, ήταν ακόμα πιο κουλό.

ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ 2020 – ΣΕΙΣΜΟΣ, ΣΕΙΣΜΟΣ ΞΑΝΑ

Ας πούμε πως οι σεισμοί είναι κάτι παραπάνω από μια συχνή πιθανότητα. Τον Οκτώβριο του 2021, σεισμός 6,7 Ρίχτερ με επίκεντρο τη Σάμο ταρακούνησε τα νησιά του Βορείου Αιγαίου. Η Χίος τέθηκε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης ενώ οι εικόνες από τα νησιά πέρασαν μπροστά από τα μάτια μας σαν postcards από το τέλος του κόσμου. Στο μεταξύ, ο σεισμός έγινε κάτι παραπάν από παραπάνω αισθητός. Ναι, ακόμα και στην Αθήνα. Δώρο ένα μίνι τσουνάμι.

ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ 2021 – Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΗΡΕ ΦΩΤΙΑ. ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ

Από τον Ιούλιο του 2021 καταγράφηκαν 428 δασικές πυρκαγιές σε Αττική, Εύβοια, Ηλεία, Μεσσηνία, Μάνη, Αχαϊα, Γρεβενά, Σλαμίνα, Φωκίδα, Ρόδο Έβρο και Ζάκυνθο. Ρεπορτάζ από την Αθήνα να καίγεται κατέλαβαν τα δελτία ειδήσεων, ενώ από το μέτωπο της Εύβοιας μόνο ένας συνδυασμός θλίψης και οργής έχει μείνει μέχρι και σήμερα. Η Βόρεια Εύβοια σχεδόν κάηκε ολοσχερώς, η είδησης έκανε τον γύρο του κόσμου και μια φωτογραφία στην οποία αποτυπώνεται ο ξεριζωμός ο ίδιος, μιας ηλικιωμένης γυναίκας να αναγκάζεται να αφήσει το σπίτι της, βρήκε τη θέση της στις πιο δυνατές φωτογραφίες του 2021, μιας χρονιάς που κατάφερε να γίνει πιο τραγική από την αμήχανα δυστοπική προηγούμενη. Ίσως αυτός ο λυγμός της Ευλαμπίας Ρέβη, να κατάφερε να ξεθυμάνει λίγο τον μη διοχετεύσιμο πόνο ενός αμήχανου λαού εκείνες τις μέρες.

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ 2022 – ΚΑΜΙΑ «ΕΛΠΙΔΑ»

Νιώθεις πως μετά το 2019 η μια χρονιά μετά την άλλη επιδεικνύει ιδιαίτερο ζήλο στο να είναι σουρεαλιστικότερη, δυστοπικότερη και ακόμα πιο απρόβλεπτη; Και εμείς. Ιανουάριος 2022 και οι μετεωρολόγοι εδώ και μέρες προειδοποιούν για σφοδρή κακοκαιρία με χιονοπτώσεις ακόμα και στο κέντρο της Αθήνας. Παρόλα αυτά, η προειδοποίηση της Πολιτικής Προστασίας έρχεται λίγο πριν το μεσημέρι. Άνθρωποι εγκλωβίζονται σε κεντρικές αρτηρίες της πρωτεύουσας, ενώ στην Αττική Οδό, οι εγκλωβισμένοι οδηγοί κλείνουν 24ωρο μέσα στο κρύο, τα χιόνια, χωρίς νερό, τροφή, καύσιμα για θέρμανση. Σε μια παράλληλη πραγματικότητα, αν κατεβάζαμε έναν εξωγήινο στην Αττική Οδό και τον ρωτούσαμε «τι πιστεύεις πως έχει συμβεί εδώ» θα απαντούσε «έπεσε μετεωρίτης». Τέσσερις μέρες μετά, αυτοκίνητα είναι ακόμα παρατημένα σε δρόμους, κάτοικοι αποκλεισμένοι στο σπίτι τους, το ρεύμα ακόμα αποκαθίσταται και Έλληνες πολίτες μοιράζονται την εμπειρία τους από ώρες και ώες που πέρασαν σε χαλασμένα τρένα, χωρίς εξηγήσεις. Και είναι ακόμα Ιανουάριος.

Παιδιά, σοβαρά. ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΖΗΣΕΙ;