Τα σκίτσα της Missy Merida είναι παντού, σε stories, σε ποστ, μεταφέρονται από τον κόσμο του Instagram στο Facebook και το αντίστροφο. Πολλές φορές, συνοδεύουν και τις απόψεις, τα τραύματα, τα “συλληπητήρια” ή τα “συγχαρητήρια” μας για κοινωνικά γεγονότα που συμβαίνουν καθημερινά και δεν αντέχουμε να μείνουμε ανεπηρέαστοι. Οι γυναίκες των σκίτσων της Έλενας είναι θαρραλέες και αγκαλιάζουν όσα η κοινωνία τους δίδαξε ότι είναι “αδυναμίες”.
Η Missy Merida μας μίλησε για τα σκίτσα, τις εμπνεύσεις της και το πώς το φύλο της αποτελεί τον πυρήνα της δουλειά της.
Ποια είναι η Έλενα πίσω από τη Missy Merida; Τι δεν ξέρουμε για εσένα, εκτός από το ότι είσαι μια ταλαντούχα εικονογράφος;
Είμαι η Έλενα , μαμά του blucky και σύζυγος του Iορδάνη, vegan και υπερήφανη σκυλομαμά δυο υπέροχων πλασμάτων του πίκλα και της Kira . Λατρεύω τα ηλιοβασιλέματα ,τα αστέρια και τους πλανήτες , αγαπώ το διάβασμα και από πολύ μικρή κάνω συλλογή από τυχαία γέλια.Μου αρέσει να παρατηρώ εκείνα που κανείς δεν δίνει σημασία, γράφω και ονειρεύομαι στο www.missymerida.gr.
Πολλά από τα illustrations σου τιμούν τις γυναίκες, και στο χαρτί, αλλά και σε επίπεδο εννοιών. Μιλάς για ενδυνάμωση, αυτοαποδοχή, για τις γυναικοκτονίες. Πώς πήρες την απόφαση; Βασικά ήταν απόφαση ή ένστικτο;
Ζωγραφίζω όσα έχω ανάγκη να επικοινωνήσω, είναι ο δικός μου τρόπος να διαμαρτυρηθώ και να εκφράσω την λύπη, την χαρά ή την απόγνωση μου. Είναι άλλωστε ανάγκη να ενώσουμε τις φωνές μας όλοι και να εναντιωθούμε σε καθετί που κλέβει από τις ζωές μας. Όποτε δεν είναι ούτε ένστικτο ούτε απόφαση, αλλά ανάγκη να σταθώ στο πλευρό όλων εκείνων που δυσκολεύονται σε μια τόσο σκληρή εποχή, με τον δικό μου τρόπο. Με όπλα μου τα χρώματα.
Οι γυναίκες στα σκίτσα σου είναι θαρραλέες, μιλάνε για όσα έχουν “διδαχθεί” να κρύβουν, ουρλιάζουν όσα οι άλλοι φοβούνται και να ακούσουν. Είναι οι γυναίκες του σήμερα ή ο ιδεατός εαυτός μας;
Δεν πιστεύω σε ιδεατούς εαυτούς. Πιστεύω στην μοναδικότητα και στην υπέροχη διαφορετικότητα των όλων. Στον σεβασμό και στην δύναμη που έχει ο κάθε άνθρωπος μέσα του. Οι γυναίκες στα σκίτσα μου είναι τις περισσότερες φορές υπαρκτά πρόσωπα, άνθρωποι που μέσα από τις δυσκολίες τους αναδύονται ολάνθιστοι .
Το τελευταίο διάστημα, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ένα και μόνο σκίτσο είναι αρκετό για να εκφράσει τις θέσεις μας απέναντι σε ένα κοινωνικό ζήτημα. Κάποιες φορές, δικά σου σκίτσα γίνονται εκείνα που παίρνουν κοινωποιήσεις ακριβώς γιατί “τα έχουν πει όλα”. Πώς νιώθεις όταν συμβαίνει αυτό;
Είναι υπέροχο, πραγματικά νιώθω πως έχω συνοδοιπόρους. Είναι συγκινητικό και μαγικό γιατί πέρα από τις κοινοποιήσεις με κάποιον τρόπο συνδεόμαστε και μαθαίνω από τις ιστορίες τους και τα βιώματά τους. Έχω κάνει πολλούς καλούς φίλους μέσα από όλο αυτό.
Υπάρχει κάποια προσωπική εμπειρία ή κάποιο βίωμα που σε έχει κάνει να γίνεσαι η φωνή των θηλυκοτήτων;
Είμαι γυναίκα, αυτόματα σημαίνει πως έχω την ανάγκη να μιλήσω για όλα, ιδιαίτερα όταν το 2021 ακόμα φοβόμαστε να περπατάμε μόνες στο σκοτάδι. Να σκοτώνουν σχεδόν καθημερινά άλλη μια από εμάς, να αμφισβητούνται οι ικανότητες μας και να καταπατώνται τα δικαιώματα μας.
Από πού αντλείς έμπνευση;
Ένα χάδι, μια αγκαλιά, ένα νεύμα. Τα βιβλία μου, η μουσική και τα αστέρια. Τα χαμόγελα και οι τυχαίες ματιές, η φύση. Οι πηγές είναι ανεξάντλητες και μας χαρίζονται απλόχερα. Αρκεί να μην κοιτάς, αλλά να βλέπεις.
Τι περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Αυτή την εποχή ετοιμάζω το eshop μου και εικονογραφώ δυο παραμύθια, συμμετέχω στην ομαδική έκθεση της Arthub Athens για την έμφυλη βία. Ονειρεύομαι και κάνω σχέδια για πολλά όμορφα πράγματα που θα μπορέσω να μιλήσω διεξοδικά στο μέλλον.
