Μια κακοποιητική σχέση συχνά ξεκινάει από το love bombing και καταλήγει σε εφιάλτη. Όταν πια τα σημάδια της κακοποίησης είναι εμφανή, η φυγή γίνεται δύσκολη. Οι γυναίκες-θύματα συχνά νιώθουν ανύμπορες να σπάσουν τον φαύλο κύκλο της βίας, μένοντας εκεί, με τον κακοποιητή τους. Αν τις ρωτήσεις “γιατί;” θα σου δώσουν πολλούς λόγους. Η οικονομική εξάρτηση, ο φόβος ότι ενδέχεται να τις σκοτώσει, το μέλλον των παιδιών τους, η απέλασή τους από τη χώρα, αν είναι αλλοδαπές, είναι μερικοί από αυτούς. Ωστόσο, κοινός παρονομαστής είναι ο φόβος, τον οποίο ο κακοποιητής έχει συνθέσει με τη ναρκισσιστική συμπεριφορά του, το συμπεριφορικό roller coaster του, τις συγγνώμες, τα “τελευταία φορά” και τις νέες εκρήξεις θυμού του. 

Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί μια από τις πιο διαδεδομένες μορφές έμφυλης βίας, παγκοσμίως. Λαμβάνει χώρα μέσα στην οικογένεια ή το νοικοκυριό. Πρόκειται για (λεκτική, ψυχολογική/συναισθηματική, σωματική, σεξουαλική, οικονομική) κακοποίηση ή απειλή βίας, που ασκείται μεταξύ (πρώην ή νυν) συζύγων/συντρόφων/μερών του συμφώνου συμβίωσης, ή μεταξύ άλλων μελών μιας οικογένειας.

Συνηθέστερη μορφή ενδοοικογενειακής βίας είναι η βία από τον (πρώην ή νυν) σύζυγο ή σύντροφο προς τη σύζυγο ή σύντροφο του αντίστοιχα. Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί ποινικό αδίκημα, που τιμωρείται με αυστηρότατες ποινές, σύμφωνα  με νόμο που ψηφίστηκε στη χώρα μας, το 2006.

Αλήθεια, πόσο εύκολα φεύγει κανείς από μια κακοποιητική σχέση; Από ένα σπίτι στο οποίο η ενδοοικογενειακή βία είναι καθημερινότητα. Αντικειμενικά, όχι εύκολα, αλλά και πάλι, το “φύγε” ενδέχεται να είναι από τις πιο επικίνδυνες συμβουλές που μπορεί να δεχτεί ένα θύμα ενδοοικογενειακής βίας. Στην πραγματικότητα, η στιγμή που ένας κακοποιητικός σύζυγος ή σύντροφος συνειδητοποιεί πως χάνει τον έλεγχο, είναι και εκείνη στην οποία είναι ικανός να κάνει το χειρότερο. Ακόμα και γυναικοκτονία. 

Στην πραγματικότητα, μια γυναίκα πρέπει να φτιάξει το πλάνο διαφυγής της, αποφεύγοντας να προαναγγείλει τη φυγή της. Τι σημαίνει “πλάνο διαφυγής”; Παρακάτω θα διαβάσεις όλα τα απαραίτητα βήματα. 

Αν είσαι θύμα βίας, διάβασε τι πρέπει να κάνεις αν θέλεις να σπάσεις τον κύκλο της κακοποίησης. 

1. Πάρε τηλέφωνο στη γραμμή SOS 15900 (ή στείλε mail στο sos15900@isotita.gr) για να ενημερωθείς για τα επόμενα βήματά σου. Εναλλακτικά, κάλεσε ή επισκέψου κάποιο από τα 15 Συμβουλευτικά Κέντρα της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και Οικογενειακής Πολιτικής ή τα 26 Συμβουλευτικά Κέντρα των Δήμων. Τα Κέντρα παρέχουν δωρεάν κοινωνική, ψυχολογική υποστήριξη και νομική συμβουλευτική. Οι υπηρεσίες απευθύνονται τόσο σε Ελληνίδες όσο και σε μετανάστριες/προσφύγισσες, επιζώσες όλων των μορφών έμφυλης βίας. 

Σε κάθε περίπτωση, σβήσε κάθε ίχνος αναζητήσεων και κλήσεων, για να μη γίνει αντιληπτή η προσπάθειά σου από τον κακοποιητή.

2. Ενημέρωσε κάποιον γείτονα ή γειτόνισσα για την κατάσταση την οποία βιώνεις και ζήτησέ του να καλέσει στην αστυνομία σε περίπτωση που αντιληφθεί πως βρίσκεσαι σε κίνδυνο. Μοναδική προϋπόθεση: να τον εμπιστεύεσαι. 

3. Κράτησε αρχείο με όλες τις εκρήξεις θυμού, τα περιστατικά βίας, τα τραύματά σου, με ημερομηνίες και όσες περισσότερες λεπτομέρειες μπορείς. Αν κάποιες φορές, θεωρείς πως ένα τραύμα σου δεν είναι ανησυχητικό, αξίζει να πας στο νοσοκομείο, ώστε να καταγραφεί ως “κακοποίηση” και το κρατήσεις και αυτό στο αρχείο σου, μαζί με αποδεικτικά καταγγελιών σου και επισκέψεών σου στο αστυνομικό τμήμα. Επιπλέον, τράβηξε φωτογραφίες των τραυμάτων σου και κράτησέ τες σε ένα ασφαλές αρχείο.

4. Αν έχεις παιδιά, είναι σημαντικό να τους ζητήσεις να μην επεμβαίνουν σε περιστατικά βίας και εκρήξεις θυμού. Επιπλέον, βοήθησε τα να μάθουν βασικές πληροφορίες απ’έξω, όπως το πλήρες όνομά σου και τη διεύθυνσή σας, ώστε να μπορούν να καλέσουν και να συνεννοηθούν με την αστυνομία αν χρειαστεί. 

5. Έχει καπου συγκεντρωμένα τα βασικά έγγραφα: ταυτότητα, βιβλιάριο υγείας, διαβατήριο, κάρτες και βιβλιάρια τραπεζικών λογαριασμών, δίπλωμα οδήγησης και άδεια αυτοκινήτου, πιστοποιητικά π.χ. γέννησης, οικογενειακής κατάστασης, εκκαθαριστικό εφορίας, σημαντικές ιατρικές εξετάσεις, έγγραφα που σχετίζονται με την εργασία, σχολικά έγγραφα, άδεια παραμονής και εργασίας. Μαζί με αυτά, έχε ένα αντικλείδι του σπιτιού και του αυτοκινήτιου. Φύλαξέ τα σε σημείο που είναι αδύνατον να τα βρει εκείνος και μπορείς να τα πάρεις άμεσα σε περίπτωση φυγής. Μαζί με αυτά, κατέγραψε και τα απαραίτητα τηλέφωνα: εκείνο της αστυνομίας, του ΕΚΑΒ, της πυροσβεστικής, συγγενών, φίλων και δικηγόρου. Μάθε όσα μπορείς απ’έξω. 

6. Μετά τη φυγή σου, θα πρέπει να αποκτήσεις ένα νέο νούμερο που δεν γνωρίζει ο κακοποιητής. Απενεργοποίησε στο κινητό σου τις “υπηρεσίες τοποθεσίας” ή ό,τι άλλο σχετικό ια μπορούσε να φανερώσει την τοποθεσία σου σε εκείνον. 

7. Απευθύνσου σε κάποια/ον έμπιστο συγγενή ή φίλο/η, που είσαι σίγουρη ότι θα σε βοηθήσει σε περίπτωση ανάγκης.

Δώσε της/του να φυλάξει μια βαλίτσα με όλα τα είδη πρώτης ανάγκης που έχεις μαζέψει (λίγα ρούχα, απαραίτητα έγγραφα και αντικλείδια, χρήματα, ένα-δύο αγαπημένα πράγματα δικά σου και των παιδιών).

8. Εκπαιδεύσου στο πλάνο διαφυγής σου. Βρες το δρομολόγιο που θα ακολουθήσεις, την οδό που θα σε απομακρύνει σύντομα από το σπίτι με ασφάλεια. Σκέψου το σπίτι σου, ποια δωμάτια είναι τα πιο ασφαλή, σε ποιο από αυτά μπορεί να συνυπάρχουν και τηλέφωνο και έξοδος διαφυγής. Να ανακαλείς συχνά στη μνήμη σου το σχέδιό σου. 

9. Μετά τη φυγή, μείνει στο σπίτι ενός ατόμου που δεν γνωρίζει ο κακοποιητής σου. Αν δεν είναι δυνατόν αυτό, απευθύνσου σε κάποιον από τους  21 Ξενώνες της Γενικής Γραμματείας Ισότητας και Οικογενειακής Πολιτικής και του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικής Αλληλεγγύης (ΕΚΚΑ), που έχουν απόρρητη διεύθυνση.

Για να παραπεμφθείς σε ξενώνα, χρειάζεται να καλέσεις στο 15900 ή σε κάποιο συμβουλευτικό κέντρο. Επειδή η διαμονή σε ξενώνα απαιτεί τη διεξαγωγή ιατρικών εξετάσεων και ψυχιατρική εκτίμηση από δημόσιο νοσοκομείο, διαδικασίες που κρατούν κάποιες μέρες – αν είσαι σε έκτακτη ανάγκη απευθύνσου στον Ξενώνα Φιλοξενία Κακοποιημένων Γυναικών του Δήμου Αθηναίων, που λειτουργεί σε 24ωρη βάση.

Στους ξενώνες μπορείς να διαμείνεις –είτε είσαι Ελληνίδα ή αλλοδαπή– μαζί με τα παιδιά σου (σε περίπτωση αγοριών μέχρι 12 ετών). Εκεί θα λάβεις δωρεάν συμβουλευτική, ψυχολογική και υλική στήριξη (π.χ. τρόφιμα, ρούχα).

Είναι σημαντικό να γνωρίζεις ότι οι ξενώνες αποτελούν προσωρινή λύση, μέχρι να αποκτήσεις δική σου στέγη και οικονομική αυτονομία. Έτσι, η φιλοξενία διαρκεί μέχρι τρεις μήνες, με δυνατότητα παράτασης μόνο αν συντρέχουν σοβαροί λόγοι.

Δεν είσαι μόνη και μπορείς να τα καταφέρεις. 

Με πληροφορίες από το Diotima.org.gr