Ο ρατσισμός, δυστυχώς, ήταν πάντα μέρος της αμερικανικής ιστορίας, και οι άνθρωποι που λένε ότι η Αμερική είναι μια χώρα μεταφυλετική, μάλλον ζουν στον δικό τους κόσμο ή σε άλλον πλανήτη. Απαίσια πράγματα συνεχίζουν να συμβαίνουν στους μαύρους και έτσι είναι από τότε που ο πρώτος λευκός τύπος, είπε ότι ανακάλυψε τη «Νέα Γη». Sorry not sorry. Ας μείνουμε όμως στην ουσία αυτού του κειμένου, που δεν είναι άλλη από τα κινούμενα σχέδια ή αλλιώς, όπως έχουμε μάθει να τα αποκαλούμε στη χώρα μας, τα «παιδικά».
Ίσως νομίζετε ότι η Disney «βελτιώνεται» επειδή επιτέλους έχουμε μια μαύρη πριγκίπισσα. ΟΚ, μπορεί, άλλα ό,τι κι αν πιστεύετε τώρα, δεν έχει καμία σχέση με το παρελθόν. Ας συμφωνήσουμε σε ένα πράγμα: τα πρώτα κινούμενα σχέδια της Disney ήταν ρατσιστικά. Δεν μας πιστεύετε; Ακολουθούν 5 παραδείγματα. Για την ιστορία, εντοπίζονται ρατσιστικά «αστεία» στα σενάρια τους ακόμα και στη δεκαετία του ’90.
Cannibal Capers (1930)
Το Cannibal Capers δεν είναι κάτι που θα βλέπατε το πρωί του Σαββάτου, οπότε πρέπει να δείτε το παρακάτω βίντεο. Η απεικόνιση των Αφρικανών ιθαγενών είναι φρικτή. Είναι σχεδιασμένοι με αδύνατα άκρα, στρογγυλά στομάχια και μεγάλα χείλη. Προσπαθούμε να βρούμε έστω και ένα καλό σε αυτό το κινούμενο σχέδιο. Καμία τύχη.
Dumbo (1941)
Το αγαπημένο μας Dumbo δεν είναι και τόσο αθώο. Μιλάμε φυσικά για τα μαύρα κοράκια. Το όνομα του ενός είναι Τζιμ Κρόου, λόγω των νόμους περί φυλετικού διαχωρισμού. Επιπλέον, οι ηθοποιοί είναι όλοι λευκοί άντρες που προσπαθούν να μοιάσουν με μαύρους αλλάζοντας τη φωνή τους. Σε πιάνει μια αηδία.
Education for Death (1943)
Η απόλυτη προπαγάνδα της Disney. Στο Education for Death, βλέπουμε ότι όσοι μεγαλώνουν στην Γερμανία, γίνονται Ναζί. Όχι, δεν ήταν όλοι οι Γερμανοί Ναζί.
The Jungle Book (1967)
Θεωρεί κανείς άλλος ότι είναι πραγματικά παράξενο το γεγονός ότι όλα τα ζώα της ζούγκλας μιλούν με πιο free αγγλικές προφορές και ότι οι φωνές όλων των πιθήκων ανήκουν σε μαύρους ηθοποιούς; Αλήθεια τώρα; Επίσης, ο τύπος που έγραψε το Jungle Book, έγραψε το διάσημο ποίημα, «The White Man’s Burden». Έλα, γεια.
Aladdin (1992)
Ο Αλαντίν δεν είναι τέλειος. Για την ακρίβεια, απέχει πολύ από το τέλειο. Ως χαρακτήρας, είναι κάπως σας ασβεστωμένος, ενώ ο κακός Τζαφάρ δεν είχε κανένα πρόβλημα να δείχνει Άραβας. Τι λέει αυτό; Σύμφωνα με την Disney, προφανώς, το λευκό έχει δίκιο. Αλλά πέρα από αυτό, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε το τραγούδι με τους εξής στίχους: «Σου κόβουν το αυτί αν δεν τους αρέσει το πρόσωπό σου / Είναι βάρβαρο αλλά, χέι, είναι σπίτι το σπίτι σου». Στα DVD της ταινίας που κυκλοφόρησαν αργότερα, οι στίχοι έχει αλλάξει χάρη στις αραβοαμερικανικές ομάδες που διαμαρτυρήθηκαν.
