Μια χαρά ήταν τα ’90s, κανείς δεν θα διαφωνήσει με αυτό. Το να μεγαλώνεις μάλιστα σε αυτά, ήταν μια εμπειρία που κουβαλάς μέσα σου μια ζωή. Είσαι περήφανη και περήφανος γι’ αυτό. Σε έχουμε ακούσει άλλωστε να το λες με στόμφο ότι «εγώ μεγάλωσα στα ’90s, μπορώ να τα αντέξω όλα». Μαζί σου. Όλοι αγαπάμε αυτή τη δεκαετία και δεν είναι τυχαίο ότι οι νέοι του σήμερα ακολουθούν πολλές από τις συνήθειες του τότε, κυρίως τις στιλιστικές.
Υπήρχαν όμως και κάποια πράγματα τα οποία όταν τα μοιράζεσαι με τη «σημερινή νεολαία», σε κάνουν να νιώθεις κάπως μειονεκτικά. Εντάξει, παιδιά, δεν είναι κάθε εποχή ίδια, τουλάχιστον εμείς ήμασταν αληθινοί. Μετά το απαραίτητο αυτό ξέσπασμα, ας περάσουμε στα 7 πράγματα που ήταν καθημερινότητα στα ’90s αλλά σήμερα μοιάζουν εξωπραγματικά αστεία.
Μιλούσαμε στο καρτοτηλέφωνο
Γενικά, μιλούσαμε πολύ στο τηλέφωνο. Το σταθερό τηλέφωνο. Βέβαια, δεν ήταν λίγοι αυτοί που αγόραζαν μια κάρτα και μιλούσαν -συνήθως δυνατά- στα καρτοτηλέφωνα της γειτονιάς. Φυσικά, τα χρησιμοποιήσουμε και για να κάνουμε φάρσες. Δεν μας έχουν λείψει και πολύ είναι η αλήθεια.
Τσίχλες-τσιγάρα
ΟΚ, αυτό είναι κακό. Έβλεπες μικρά παιδιά στις πλατείες να “καπνίζουν” τσιγάρα τα οποία, όμως, ήταν τσίχλες. Όχι και η πιο περήφανη στιγμή μας. Αντί να παίζουμε μπάλα ή κρυφτό, αράζαμε στα σκαλάκια και ντουμανιάζαμε με τσίχλες. Αλήθεια, πόσα από αυτά τα παιδιά άρχισαν το αληθινό κάπνισμα μετά από αυτό;
Στέλναμε γράμματα στους φίλους μας που ζούσαν ένα στενό πιο κάτω
Μια περίοδο, ο ταχυδρόμος της περιοχής μας μάς έφερνε τα γράμματα στο σπίτι με τα πόδια αφού, ο αποστολέας του, ζούσε ένα στενό πιο κάτω. Θυμάστε τα γράμματα «που πρέπει να στείλεις γιατί αλλιώς θα σπάσει η αλυσίδα και θα πεθάνει το αγαπημένο σου πρόσωπο». Τελικά κανείς δεν πέθανε. Αυτή η ηλιθιότητα -μας συγχωρείται για το έντονο ύφος- συνεχίστηκε και αργότερα με τα μηνύματα στο κινητό.
Έπρεπε να κάνεις rewind στην ταινία που ήθελες να δεις
Κασέτες κυρίες και κύριοι. Ούτε Netflix ούτε τίποτα. Κασέτες. Για να δεις την αγαπημένη σου ταινία έπρεπε να περάσεις πόση ώρα κάνοντας rewind γιατί το τελευταίο άτομο που την παρακολούθησε, δεν το έκανε ποτέ.
Εγκυκλοπαίδειες
Για να βρεις μια πληροφορία που ήταν σημαντική για την εργασία του σχολείου, έπρεπε να ανοίξεις μια εγκυκλοπαίδεια. Χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι άλλο πάνω σε αυτό;
Φορούσαμε ρολόγια
Προσοχή, δεν είναι αυτό που νομίζεις. Φυσικά και φοράμε ρολόγια μέχρι και σήμερα αλλά, πλέον, αυτό γίνεται κυρίως για να αναδείξουμε κάποιο ντύσιμο. Κάποτε, πίσω στα ’90s δηλαδή, τα φορούσαμε γιατί θέλαμε να ξέρουμε τι ώρα είναι.
Προσωπικές στιγμές
Δεν ήταν όλα τόσα εύκολα παιδιά. Για να περάσεις μερικές προσωπικές στιγμές ως έφηβος, έπρεπε ή να φτύσεις αίμα ή να «βγάλεις» τα μάτια σου προσπαθώντας να καταλάβεις τι ακριβώς βλέπεις στην τηλεόραση. Συνήθως, η εικόνα ήταν αυτή, τα υπόλοιπα είχαν να κάνουν με τη φαντασία σου.
