Αγαπάμε τα καρτούν σε όλες τους τις εκδοχές. Μας αρέσει ο τρόπος με τον οποίο διαστρέφουν την πραγματικότητα και αυτός είναι ένας από τους λόγους που καθηλώνουν παιδιά και ενήλικες στις οθόνες τους. Ο Walt Disney, μάλιστα, είχε μιλήσει και ο ίδιος για το σκεπτικό που ακολουθεί, κάνοντας λόγο για το «αληθοφανές αδύνατο», πίσω στο 1956.
Αν το σκεφτούμε καλύτερα, τα δημοφιλή κινούμενα σχέδια θα έχαναν τη μισή γοητεία τους αν οι χαρακτήρες τους άρχιζαν να ενεργούν το ίδιο με εμάς. Με λίγα λόγια, δεν θα είχε πλάκα, ειδικά για τα πιτσιρίκια που η φαντασία τους οργιάζει. Ας είμαστε ειλικρινείς, μερικές φορές, η βαρετή πραγματικότητα είναι αυτό που προσπαθούμε να αποφύγουμε και γι’ αυτό παρακολουθούμε τα «μικιμάου».
Παρά τις όμορφες ιστορίες, τους καταπληκτικούς χαρακτήρες, τα έντονα χρώματα και τα μεγάλα αφτιά, πρέπει να παραδεχτούμε ότι πολλές φορές, ακόμα και η φαντασία μας σηκώνει τα χέρια ψηλά. Τώρα που μεγαλώσαμε και βλέπουμε ξανά τα «καρτούν» από την αρχή λόγω γονεϊκών υποχρεώσεων (ναι καλά, απλά μας αρέσει), πέσαμε πάνω σε κάτι “λαθάκια” . Καμία λογική (μεταξύ μας, πολύ μας αρέσει που στον κόσμο αυτό, όλα επιτρέπονται, αυτό άλλωστε δεν είναι και το νόημα της φαντασίας;).
Έχουν τον πατέρα τους σε κάδρο… Μέγιστη καφρίλα.
Κάτι δεν πήγε καλά με τα ακουστικά.
Πολύ λογικό να είσαι συνέχεια γυμνός και όταν πας στη θάλασσα να φοράς μαγιό.
Γιορτάζουν τα Χριστούγεννα πριν καν γεννηθεί ο Χριστός.
Ένα σκυλί πάει βόλτα ένα σκυλί.
Η φωτογραφία μιλάει από μόνη της.
Μάτια και αφτιά είναι το ίδιο.
Οι πάπιες τρώνε μια πάπια.
