Θα είμαστε ειλικρινείς: δεν ξέρουμε τι συμβαίνει αυτή τη στιγμή στα κυλικεία των σχολείων. Ξέρουμε όμως τις παρελθοντικές διατροφικές προτιμήσεις των μαθητών που πλέον μεγάλωσαν, έχουν κάνει οικογένεια και κάθε Κυριακή κάνουν μπάρμπεκιου στο πίσω μέρος του σπιτιού τους για την απαραίτητη σύσφιξη των σχέσεων με τους γείτονες.
Κάποτε τα πράγματα στα σχολεία ήταν πολύ απλά, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Ειδικά στο Δημοτικό, περιμέναμε πώς και πώς να ακούσουμε το κουδούνι του διαλείμματος για να παίξουμε κυνηγητό. Δεν ξέραμε τι πάει «κινητό», ξέραμε όμως από ιδρωμένες μπλούζες, κακή μυρωδιά στις τάξεις μας, τσιγάρα στις τουαλέτες και τρομερά καλό φαγητό. Εντάξει, ίσως όχι και τόσο καλό φαγητό.
Το δεύτερο διάλειμμα ήταν συνήθως το «μεγάλο», αυτό που τσιμπούσες το κολατσιό σου και στα καπάκια το έκαιγες από το τρέξιμο που έριχνες στο προαύλιο. Ας εστιάσουμε όμως σε αυτό το «κολατσιό» γιατί στην πραγματικότητα, όσο και αν δεν θέλουμε να το παραδεχτούμε, ήταν «σαβούρα». Παρακάτω θα βρείτε μια λίστα με μερικά από τα πιο γνωστά και τιμημένα «βρώμικα» των σχολικών κυλικείων που, κακά τα ψέματα, δεν θα έπρεπε να δίνονται σε παιδιά. Τις κλασικές γεύσεις όπως τυρόπιτα, ζαμπονοτυρόπιτα, λουκανικόπιτα δεν χρειάζεται να τις αναφέρουμε, θεωρούνται δεδομένες.
Ντόνατ ζαμπόν-τυρί
Λάδι που στάζει, χείλη που γυαλίζουν και μια γεύση από την Κόλαση. Η μεγαλύτερη ίσως αμαρτία του σχολείου και βρίσκεται δικαίως στην κορυφή της λίστας με τα «βρώμικα». Για να κάνεις δικό σου το ντόνατς ζαμπόν-τυρί έπρεπε να κινηθείς γρήγορα ή να τα έχεις καλά με τα άτομα του κυλικείου. Πρώτο σε πωλήσεις, πρώτο και στις καρδιές μας.
Πιροσκί
Το ξαδερφάκι της λουκανικόπιτας, ο όχι και τόσο μακρινός συγγενής του ντόνατς ζαμπόν-τυρί. Τόσο απλό, μα τόσο γευστικό. Έπος.
Μπιφτεκόπιτα
Ακραιότητα. Θα έπρεπε να υπάρχει μία πινακίδα με την ένδειξη +18. Too much για σχολείο, αλλά κάποια μοίραζαν τις μπιφτεκόπιτες όπως μοίραζαν τις γνώσεις τους οι δάσκαλοι.
Ατομική πίτσα στο ταψί
Δεν είναι όλες οι πίτσες ίδιες. Αυτή που ήταν μέσα σε ένα ταψάκι, σε αυτό το κυκλικό, χοντρό αλουμινόχαρτο που η κόρα σου έσπαγε τα δόντια, ήταν μία κατηγορία από μόνη της. Τιμή και δόξα.
Λουκουμάς
Ζυμάρι με ζάχαρη, ρε φίλε. Έτρωγες, η μισή ζάχαρη έπεφτε στη μπλούζα σου, η άλλη μισή στο πάτωμα (έκαναν πάρτι τα μυρμήγκια) και όση είχες καταφέρει τελικα να φας, σου δημιουργούσε αφόρητους πόνους στα δόντια. Από εμάς είναι ένα μεγάλο ΝΑΙ.
Πατατάκια/γαριδάκια
Εντάξει, μέγα έγκλημα. Σκεφτείτε τώρα μια ολόκληρη τάξη να έχει φάει τυρογαριδάκια, να πιάνει τα μολύβια με τα ίδια δάχτυλα που πριν τα βουτούσε στη σακούλα, και να γράφει περίληψη. Ελπίζουμε πλέον να μην επιτρέπεται πια το συγκεκριμένο σνακ στα σχολεία, ας προτιμάμε τα φρούτα.
