Ήταν καλοκαίρι του 1998. Είχε ανακοινωθεί πριν από αρκετές εβδομάδες ότι θα έπαιζε στο +Soda και ήταν από τα event που δεν τα έχανες – άλλωστε ήταν η περίοδος με τη dance μουσική στα καλύτερά της. Από νωρίς, έξω από το club, οι ουρές ήταν τεράστιες. Αγόρια, κορίτσια, μαλλιά βαμμένα σε έντονα χρώματα, βλέμματα αποφασισμένα για μια ξέφρενη βραδιά – μια «φυλή» έτοιμη να ξεσαλώσει.

Και όταν το show ξεκίνησε η νύχτα πέρασε σε άλλη διάσταση. Εκατοντάδες άτομα να χτυπιούνται στους dance ρυθμούς του, χορεύτριες να λικνίζονται στις γωνίες του +Soda ή ακόμα και σε κούνιες κρεμασμένες από το ταβάνι πάνω από τα κεφάλια των θαμώνων και ένα ατελείωτο πάρτι να έχει απογειώσει τη θερμοκρασία στο κόκκινο. Άλλωστε όλα τα event του Paul Oakenfold ήταν εκρηκτικά, όπως έπρεπε να είναι για έναν από τους μεγαλύτερους Djs του πλανήτη.

Γιατί αν κάθε μουσικό είδος έχει τους θρύλους του και τους καλλιτέχνες που έχουν γράψει ιστορία, ο Βρετανός παραγωγός ήταν κάτι σαν βασιλιάς της trance και electro σκηνές τη δεκαετία του ’90. Και, μεταξύ μας τώρα, συνεχίζει να είναι ακόμα και σήμερα.

Και μετά από περίπου 3 δεκαετίες καριέρας και περίπου 15 χρόνια από εκείνο το καυτό live στην Αθήνα, η πλέον αναγνωρίσιμη φιγούρα της ηλεκτρονικής μουσικής επιστρέφει στο προσκήνιο, καθώς ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει το νέο του δίσκο «Trance Missions». Μια καλή αφορμή για να μιλήσουμε με τον -πλέον- 50χρονο Oakenfold, αν…

Αν τα γεγονότα δεν μας είχαν προλάβει. Όπως ο θάνατος του «πατέρα» της house Frankie Knuckles. «Ήταν πηγή έμπνευσης, πρωτοπόρος και ένας από τους ηγέτες της house μουσικής» μου τονίζει ο Oakenfold και συμπληρώνει: «Τον ήξερα πολύ καλά και θα μου λείψει. Σε όλους μας θα λείψει πολύ».

Ένα μελαγχολικό επιδόρπιο, προτού περάσουμε στο… κυρίως πιάτο. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον Βρετανό σούπερ σταρ – έναν καλλιτέχνη που έχει εμφανιστεί στις μεγαλύτερες σκηνές του κόσμου, εδώ και χρόνια βρίσκεται στη λίστα των πιο ακριβοπληρωμένων Djs και έχει συνεργαστεί με ονόματα όπως Madonna, U2, Depeche Mode.

Και σε μια συνέντευξη στο Provocateur και τον Βαγγέλη Βιτζηλαίο, αποκαλύπτει τα μελλοντικά του σχέδια, τους καλλιτέχνες με τους οποίους θα ήθελε να συνεργαστεί, ενώ μιλάει και για την Ελλάδα και τις νύχτες που πέρασε στα μέρη μας.

Έχεις συνεργαστεί με θρύλους της μουσικής, όπως η Madonna, oι U2, οι Depeche Mode. Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης με τον οποίον θα ήθελες να ενώσεις τις δυνάμεις σου και δεν είχες την ευκαιρία μέχρι τώρα;

Θα ήθελα να δουλέψω με τον Dr Dre και τον Eminem. Και οι δύο είναι πολύ ταλαντούχοι καλλιτέχνες και γι’ αυτό πιστεύω ότι θα ήταν εποικοδομητική διαδικασία, θα απολάμβανα την εμπειρία και τις ιδέες που θα είχαμε μαζί.

 

Opening σε live της Madonna ή εμφάνιση σε κλαμπ του Las Vegas; Τι θα σου άρεσε περισσότερο αυτή τη στιγμή;

Θα προτιμήσω το Las Vegas. Μένοντας εκεί, πέρασα τρία απίστευτα χρόνια και η σκηνή ήταν πραγματικά πρωτοποριακή, σε μουσικούς όρους.

Έχεις έρθει αρκετές φορές στην Ελλάδα. Ποια είναι η γνώμη σου;

Μ’ αρέσει να έρχομαι στην χώρα σας, οι έλληνες fans έχουν σχέση με την ηλεκτρονική μουσική εδώ και καιρό, πριν από άλλους. Μ’ αρέσει το φαγητό και ο πολιτισμός της Ελλάδας. Εύχομαι να σας δω το καλοκαίρι στο πλαίσιο της περιοδείας για το νέο μου άλμπουμ «Trance Mission».

 

Το καινούργιο σου project «Trance Missions» φαίνεται πως είναι ένα μονοπάτι που σε οδηγεί πίσω στις μουσικές σου ρίζες. Πώς αισθάνεσαι για τη νέα σου δουλειά;

Η ιδέα πίσω από αυτό το άλμπουμ ήταν να «συναντήσουν» τα κλασικά dance κομμάτια τη νέα γενιά θαυμαστών με έναν ανανεωμένο ήχο παραγωγής, του 2014.

 

Μπορείς να περιγράψεις σε τέσσερις λέξεις (όσα είναι και τα remixes στο νέο σου single) τη διασκευή του θρυλικού «Cafe Del Mar»;

Cutting Edge Production Sound (σ.σ. ποιοτικό επίπεδο παραγωγής ήχου).

 

Έχεις βγάλει πάνω από 30 DJ compilations, έχεις ηχογραφήσει πάνω από 36 Essential Mixes για το BBC Radio 1, είχες τρεις υποψηφιότητες για Grammy, εκατομμύρια πωλήσεις άλμπουμ, και είσαι ήδη η πιο αναγνωρίσιμη φιγούρα στην ηλεκτρονική μουσική. Πώς βρίσκεις κίνητρο για νέες δουλειές;

Το κίνητρο έρχεται από τις καθημερινές καταστάσεις και είναι πάρα πολλές. Το θέμα είναι να θέτεις νέα όρια και να πετυχαίνεις νέους στόχους.

 

Αλλάζει η trance και γενικότερα η dance σκηνή στο πέρασμα του χρόνου;

Ναι, αλλάζει και δεν είναι κακό αυτό. Το να παραμένει η σκηνή φρέσκια είναι κάτι πολύ θετικό για όλους μας. Θα έχει πάντα την ενέργεια και τη μελωδική αίσθηση, απλά πλέον σε νέους… όρους – για παράδειγμα σήμερα υπάρχει big room ήχος με 128BPM αντί 138BPM. Δες την έκδοση του «Toca Me», που βασίζεται σε αυτόν τον νέο ήχο της trance.

 

Ποια είναι η άποψή σου για τους Daft Punk που φέτος είναι η χρονιά τους;

Μου αρέσουν οι Daft Punk. Για να είμαι ειλικρινείς πάντα μου άρεσαν, σε ποιον δεν αρέσουν αλήθεια;

 

Υπάρχουν στιγμές που αισθάνεσαι εξαντλημένος εξαιτίας των περιοδειών και των ατέλειωτων πτήσεων;

Ναι, είναι πολλές οι φορές που η πτήση γίνεται επώδυνη και πολύ κουραστική, αλλά μου αρέσει να ταξιδεύω και αγαπώ το Djing και έτσι ο αντίκτυπος είναι ελάχιστος αφού το πάθος μου για τη μουσική και τις κουλτούρες είναι σπουδαιότερο.

 

Ποια είναι τα πέντε αγαπημένα σου κομμάτια; Είναι δύσκολο να διαλέξεις, αλλά για κάποιες δουλειές σου θα πρέπει να είσαι λίγο περισσότερο υπερήφανος…

Τα «Southern Sun», «Ready Steady Go», «Faster Kill Pussycat», «Firefly», και «Beautiful World» που παίζεται αυτή τη στιγμή στο ραδιόφωνο στις ΗΠΑ. Όμως είμαι υπερήφανος για όλη τη μουσική που  δημιουργώ, αφού βάζω σε αυτήν την καρδιά και την ψυχή μου.

 

Ποια είναι τα μελλοντικά σου σχέδια;

Στόχος μου είναι να ολοκληρώσω το ολοκαίνουριό μου άλμπουμ με τίτλο «Pop Killer». Είναι ένα φανταστικό project που δουλεύω εδώ και καιρό και ανυπομονώ να ακούσω τις αντιδράσεις του κόσμου.