Η καθημερινότητα προσφέρει πολλές άβολες στιγμές, αλλά, διάολε, οι μισές θα έλειπαν αν δεν καταπιέζαμε κοινωνικά τους εαυτού μας συστηματικά. Πότε αποφασίσαμε πως οι περιττές ευγένειες, οι αχρείαστες δικαιολογίες και τα ταμπού θα μας γεμίσουν ψυχοσωματικά και στιγμές που ζούμε χωρίς να θέλουμε; Πότε έγινε αγένεια το να μη θες να κάνεις small talk στο ασανσέρ του γραφείου; Πότε αποφασίστηκε ότι όταν οι γυναίκες έχουμε περίοδο, πρέπει να κρύβουμε τα ταμπόν στις παλάμες μας μην τυχόν και τις δει κανείς; Πότε έγινε παράξενη συμπεριφορά το να απαντάμε ειλικρινά και όχι με ένα ψεύτικο “καλά εσύ”, στην ερώτηση “πώς είσαι;”.
Παρακάτω θα βρεις τα 16 πράγματα που θεωρούνται μη αποδεκτά κοινωνικά, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο.
Το να μη θέλεις να πάρεις στα χέρια σου το μωρό κάποιου άλλου
Ο φίλος σου έγινε μπαμπάς και θεωρεί αυτονόητο πως θέλεις να πάρεις το μωρό του στην αγκαλιά σου. Όχι, δεν θέλεις. Δεν ξέρεις τι πρέπει να κάνεις με αυτό. Λες “όχι”, γίνεσαι κακός, λες “ναι” και μοιάζεις σαν να κρατάς πυρηνική βόμβα στα χέρια σου.
Το να πηγαίνεις στην παιδική χαρά ως ενήλικος
Το να κάνεις κούνια, είναι ψυχοθεραπευτικό. Σε κάθε ηλικία. Το να μας κοιτάτε περίεργα εμάς τους ενήλικες που αράζουμε στην παιδική χαρά για κανά 10λεπτο, λες και κάνουμε κάτι παράξενο, δεν είναι μαγκιά, είναι αυτοταπείνωση.
Το να φεύγεις από ένα πάρτι νωρίς χωρίς να εξηγείς τον λόγο
Φεύγεις γιατί κουράστικες να κοινωνικοποιείσαι για σήμερα. Γιατί πρέπει να απολογηθείς;
Το να μη δίνεις δικαιολογία όταν απορρίπτεις μια πρόταση για έξοδο
Μπορεί να μην έχεις λεφτά, μπορεί να θες να δεις μια ταινία, μπορεί απλώς να έχεις φάει κίνηση στην Κηφισίας και το να ξαναβγείς από το σπίτι εκεί έξω στον κόσμο, δεν είναι επιλογή. Τελεία και παύλα. Ας “αποποινικοποιήσουμε” κοινωνικά τα αδικαιολόγητα πιστόλια.
Το να είσαι άντρας και να κλαις
Οι άντρες κλαίνε. Το τραγούδι του Μαζωνάκη χρειάζεται ένα update.
Το να απαντάς με ειλικρίνεια στο “πώς είσαι;”
“Δεν ξέρω πώς είμαι”. Αυτή η απάντηση αρκεί για να κριντζάρεις τον συνομιλητή σου. Και ακόμα δεν καταλάβαμε γιατί.
Το να μη φοράς σουτιέν
Πότε έγινε απαραίτητο αυτό το καταπιεστικό item; Σοβαρά τώρα.
Το να ξυπνάς στις 2 το μεσημέρι
Μπορεί να έχεις πατήσει τα 30 και τα Σάββατα να μην ξυπνάς πριν το μεσημέρι. Και αυτό βγάζει απόλυτο νόημα, είτε επειδή αγαπάς τον ύπνο περισσότερο από οτιδήποτε, είτε επειδή δεν κοιμάσαι καλά τις καθημερινές.
Το να βγάζεις τον εαυτό σου για φαγητό
Ή για ποτό. Γιατί κοιτάμε παράξενα εκείνους τους μοναχικούς ανθρώπους στη γωνία του μπαρ; Καταδικάζουμε αυτά τα επικριτικά βλέματα.
Το να παρτάρεις ως ενήλικος
Είσαι 42 και πηγαίνεις στη δουλειά δηλώνοντας hangover; Χωρίς να νιώσεις ότι λες κάτι πολύ παράξενο; Είσαι ο ήρωάς μας.
Το να φοράς τα ίδια ρούχα δυο μέρες σερί
Φτάσαμε να φλεξάρουμε ότι κοιμηθήκαμε “αλλού” αν βαριόμαστε να βρούμε άλλο outfit ένα πρωινό. Κοινωνική κατάντια.
Τα μπινελίκια
Να θυμίσουμε κάτι αμφιβόλου αξιοπιστίας έρευνες που συσχετίζουν τον υψηλό δείκτη νοημοσύνης με τις βρισιές; Ας τις θυμίσουμε.
Το να μη σου αρέσει να τρως με άλλους στη δουλειά
Περιμένεις να αδειάσει η κουζίνα για να πας να φας μόνος, στην ησυχία σου, και μαγκιά σου.
Το να μη θέλεις να κάνεις small talk
Ωμή αλήθεια: το small talk είναι χειρότερο όταν το κάνεις με κάποιον κοντινό σου άνθρωπο ή με πρώην σύντροφο.
Το να μην κρύβεις το ταμπόν σου πηγαίνοντας προς την τουαλέτα
Έχει σταματήσει να έχει πλάκα αυτό.
Το να τρως την τελευταία τηγανητή πατάτα στο τραπέζι
ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΤΗΝ ΤΡΩΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.
