Η Αμάλ, η κούκλα-σύμβολο της προσφυγιάς, έφτασε στην Ελλάδα με μια αποδοχή που ταλαντεύτηκε αρκετά, ανάμεσα στη φιλοξενία και τον ρατσισμό. Δεν έχει ξεχάσει κανείς πως στα Μετέωρα απαγορεύτηκε το πέρασμά της «για λόγους θρησκευτικούς, επειδή είμαστε μια περιοχή όπου βρίσκονται τα Μετέωρα, η μοναστηριακή πολιτεία, η πόλη και ο δήμος μας είναι θρησκευτικός προορισμός, είμαστε αντίθετοι στο να έρθει η συγκεκριμένη μουσουλμάνα κούκλα», όπως ανέφερε ο δήμαρχος της περιοχής. Στο μεταξύ, και η επιστολή του Μητροπολίτη Σταγών και Μετεώρων, κ.Θεόκλητου, προς τον δήμαρχο, εξέφραζε μια ανάλογη στάση: «Δεν επιτρέπουμε την πραγματοποίηση και κινηματογράφηση ανάλογων δραστηριοτήτων εντός του ιερού χώρου των Αγίων Μετεώρων, […] καθώς δεν συνάδουν με τον θρησκευτικό χαρακτήρα και την πολιτιστική παράδοση της περιοχής».
Σε κάθε περίπτωση, η Αμάλ, δεν έγινε αποδεκτή με αγάπη και φιλόξενη διάθεση, καθώς για κάποιους το γεγονός ότι αυτό που συμβολίζει είναι τα παιδιά που ζουν την προσφυγιά, ήταν ψιλά γράμματα. Σε αντίθεση με όσα είδαμε από τον εκκλησιαστικό χώρο αλλά και την κοινωνική στάση της χώρας μας, ο Πάπας Φραγκίσκος υποδέχτηκε την Αμάλ (που στα αραβικά σημαίνει ελπίδα), όπως της άξιζε.
Αρχικά, την υποδέχτηκε ο ίδιος στο Βατικανό, δίνοντας έτσι τεράστια συμβολική αξία στην παρουσία της κούκλας εκεί. Μιας κούκλας που κάποιοι από τα εγχώρια media έσπευσαν να χαρακτηρίσουν «creepy», λες και αυτό έχει σημασία ας πούμε. Όπως και να έχει, ο Πάπας Φρακτίσκος, στη φωτογραφία υποδοχής της Αμάλ φαίνεται εγκάρδιος, να απλώνει το χέρι του χαμογελαστός για να φτάσει αυτό της κούκλας.
Η Αμάλ κάνει περιοδεία στην Ευρώπη με στόχο την ευαισθητοποίηση των πολιτών πάνω στο προσφυγικό ζήτημα και να δώσει ένα μήνυμα συναδέλφωσης και αλληλεγγύης. Ας ελπίσουμε πως αυτοί που είναι διαθέσιμοι να το ακούσουν, είναι και οι περισσότεροι.
