Πόσο να κόστισε στο Hulu μια σειρά με τόσους ακριβοπληρωμένους σταρ; Γιατί χάσαμε τόσο χρόνο περιμένοντας σαν τον Βλαντιμίρ και τον Εστραγκόν να φανεί η μεγάλη στιγμή που κάτι σοκαριστικά αναπάντεχο θα συμβεί που θα αξίζει τα τόσα στερεοτυπικά κλισέ της πλοκής; Κανονικά θα έπρεπε να βάζουν τους πρωτοετείς φοιτητές σκηνοθεσίας και γραφής σεναρίου να την δουν, πάνω από πέντε φορές, ως παράδειγμα προς αποφυγή. Γιατί το Nine Perfect Strangers δεν είναι μια κακή τηλεοπτική σειρά. Είναι από τις χειρότερες.
Η ρώσικη προφορά της Νικόλ Κιντμάν θα έπρεπε να είναι μηνύσιμη ως προσβολή προσωπικότητας. Γιατί την είδα την σειρά θα με ρωτήσεις; Είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα της Λιάν Μοριάρτι. Δεν σου λέει κάτι αυτό, οκ. Είναι η συγγραφέας του Big Little Lies του best seller της λίστας των New York Times και μιας από τις καλύτερες δραματικές σειρές του HBO. Είχε τα εχέγγυα να με πείσει να δω μια ακόμη τηλεοπτική μεταφορά βιβλίου της. Επίσης, το ομολογώ μια σειρά για τα new age σπα που πληρώνουν οι πελούσιοι το ετήσιο εισόδημα μου για να σκάβουν το τάφο τους ως καθαρτική εμπειρία έμοιαζε ως απολαυστικός τρόπος να περάσω το βράδυ. Μου αρέσει και ο Μπόμπι Καναβάλε, όχι μόνο ερμηνευτικά.
Υπήρχαν red flags. Έπαιζε η Νικόλ Κίντμαν και ο παραγωγός του Undoing, Ντέιβιντ Κέλλεϊ, είχε βάλει την υπογραφή του στα credits. Το Undoing ήταν μέτριο. Ούτε καν κακό. Η Νικόλ Κίντμαν ήταν τόσο κακή που γινόταν επική η ερμηνεία της. Αλλά βλέποντας την τοποθεσία του σπα στο πρώτο επεισόδιο κάπως μαγεύεσαι. Και οι χαρακτήρες της σειράς είναι οι καλύτεροι τηλεοπτικοί ηθοποιοί. Πόσο λάθος να πάει σκέφτεσαι. Είχε και μια εσάνς μυστηρίου, ότι παραμονεύει μια απειλή, ένα κακό, κάτι που πρέπει ο μέσος τηλεθεατής να εξιχνιάσει.
Τέσσερα επεισόδια μετά ακόμη περιμένω κάτι. Ας είναι και ένα σουρεαλιστικό γκεσταριλίκι του ET που θέλει να τηλεφωνήσει σπίτι του.
Κάτι να συμβεί για να μην με παίρνει ο ύπνος στον καναπέ και να ξυπνάω με νευροκαβαλίκεμα. Η κουλτούρα της ευεξίας είναι πιο βαρετή από τη δουλειά του τύπου στην Βουλή που αλλάζει τα ποτήρια νερού των πολιτικών.
Δεν έχει χημεία κανένας ηθοποιός με τον συμπρωταγωνιστή του. Είναι ανυπόφορα φλατ. Κι υπερβολικό. Δηλαδή από τα μαλλιά της Κίντμαν μέχρι την βουτιά σε κάτι ρυάκια σαν νύμφη πριν την βιάσει ο Δίας είναι παρατραβηγμένο. Δεν μπορείς να βρεις μια ρεαλιστική στιγμή να συνδεθείς ως θεατής. Λίγο με την Λένα Μαντά της Μελίσα ΜακΚάρθι πάει κάτι να γίνει. Τελικά όχι.
Η Μάσα της Κίντμαν είναι –δυστυχώς- για γέλια. Από την περούκα που έκλεψε από το καστ του Lord of the Rings (ή του Drag Race) μέχρι την προσπάθεια της να νιώσει φόβο. Ανεπιτυχώς.
Νιώθεις απογοήτευση. Η υπόθεση έχει ως εξής: υπάρχει ένα κέντρο ευεξίας που είναι δύσκολο να σε δεχτεί ακόμη κι αν πληρώσεις πολλά. Κάνει επιλογή των “καλεσμένων” και δεν θέλει διαφήμιση για κανένα λόγο. Αφαιρεί τα κινητά τηλεφώνα στην υποδοχή από κάθε θεραπευόμενο. Στο Tranquillum θέλεις να πληρώσεις να πας για να μπορείς να καυχιέσαι στα dinner date μεταξύ starter και πρώτου πιάτου. Δέκα μέρες θα μείνεις και βγαίνοντας θα είσαι του κουτιού. Η καλύτερη εκδοχή του εαυτού σου και στο σεξ.
Είμαι στο τέταρτο επεισόδιο που κλαίει ο Καναβάλε κι αναρωτιέται «γιατί είμαι εδώ». Η μοναδική στιγμή που ένιωσα μια οικειότητα με τη σειρά. Βρήκαμε κοινό τόπο. Και στην ατάκα ότι η μπίζνα με αυτά τα σπα αποτοξίνωσης είναι ένας ακόμη τρόπος να πάρεις λεφτά από πλούσιους και να σου πουν κι ευχαριστώ.
Αν θέλετε να δείτε κοντινό σε μίξερ που ανακατεύει σμούθιζ, τη συνιστώ ανεπιφύλακτα. Δεν θα αυτοβελτιωθείτε. Επιβεβαιωμένα, δεν.
