Δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο που να του αρέσει η Αθήνα τον Αύγουστο. Στην πραγματικότητα. Όχι εκείνους που μαζεύονται στο Τρίγωνο και το Αεροστάτο, συζητούν για το fast fashion και περιμένουν κάθε μήνα πακέτο με παραγγελία από το Shein. Προχωράμε.
Όλους τους άλλους μήνες την λατρεύω την Αθήνα. Αν έχεις ζήσει σε μητρόπολη, είναι εύκολο να διακρίνεις ποιες πόλεις είναι φιλικές. Η Αθήνα είναι μια χαρά φιλόξενη. Εκτός από τον Αύγουστο. Θέλεις να κουρευτείς; Ξέχνα το. Το ερώτημα είναι γιατί να θέλεις να κουρευτείς και πόσο σημαντικό είναι αυτό για τη ζωή σου. Γιατί έχω μάθει να μην πηγαίνω διακοπές 9-23/8 για να αποφύγω τους Αθηναίους στα νησιά. Άρα, έχω ταλαιπωρημένα μαλλιά από τις διακοπές. Κι όταν είσαι στην Αθήνα τον Αύγουστο, όλα αποκτούν νέα σημασία.
Το πάρκινγκ. Βρίσκεις κάτω από το σπίτι σου. Κατευθείαν. Πας στη δουλειά σου αέρα. Βρίσκεις τραπέζι στο αγαπημένο σου μαγαζί. Δεν περιμένεις σε ουρά σε θερινό. Δεν ακούς θόρυβο από τα διπλανά διαμερίσματα. Αυτά τα επιχειρήματα χρησιμοποιούν όλοι εκείνοι που «αγαπούν» την Αθήνα του Αυγούστου. Αφού δεν κυκλοφορεί ψυχή. Ψυχή. Σου πιάνουν συζήτηση οι ταμίες στο σουπερμάρκετ μπας και νιώσουν λιγότερο μοναξιά. Η Αθήνα (τα τελευταία δύο χρόνια της πανδημίας) τον Αύγουστο μοιάζει με την Αμφιλοχία. Δεν συμβαίνει τίποτα. Η μέρα της μαρμότας. Γιοκ. Δεν υπάρχουν ούτε πιτσιρίκια να φασώνονται σε παγκάκια.
Κυκλοφορούν αυτοί που ξέμειναν. Οι ηλικιωμένοι με ΧΑΠ κι άλλες ευπαθείς ομάδες. Μετανάστες και πρόσφυγες. Τουρίστες. Ελάχιστοι τουρίστες. Και πρεζάκια. Σκηνικό για ταινία του Τζάρμους. Δεν είναι ότι παθαίνεις FOMO. Είναι η αίσθηση ότι σταμάτησες να ζεις. Το πιο συναρπαστικό πράγμα που μπορεί να σου συμβεί είναι να κλειστείς στο ασανσέρ. Ή να πας στο ΚΑΠΕ για μπάνιο και να μην βρεις γνωστό. Οι φίλοι σου λείπουν διακοπές.
Αν χαλάσει κάτι στο σπίτι σου δεν θα βρεις το μάστορα που ξέρεις. Λείπει. Λείπει ο μπάρμαν που χαιρετιόσασταν μηχανικά από το μπαρ της γειτονιάς σου. Λείπει ο περιπτεράς της γειτονιάς σου. Λείπουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι που έλεγες μια καλημέρα και κάπως περνούσε η μέρα. Η μέρα στην Αθήνα τον Αύγουστο δεν κυλάει. Είναι ένα ρολόι σταματημένο.
Η Αθήνα τον Αύγουστο έχει ζέστα. Λιώνεις. Και υγρασία. Κι επειδή δεν έχει κίνηση όλοι οδηγούν σαν Ιταλοί. Η Αθήνα τον Αύγουστο δεν είναι remake από τα Φτηνά Τσιγάρα. Είναι αυτό το GIF.
