Μέσα σε όλες τις σελίδες που γεννά το Instagram, είναι και “το μουντ μου σήμερα”. Για να πατήσεις το follow button χρειάζεσαι περίπου 15’’ συγκεντρωμένου scroll. Διαβάζεις ατάκες όπως “γίνεσαι οι 5 άνθρωποι που έχεις τριγύρω σου” και “τα κοινωνικά δίκτυα δεν με έκαναν κοινωνικό” και κάπου εκεί βρίσκεις το σύγχρονο ζητούμενο των social media: ταύτιση. Αβίαστη ταύτιση.
Μιλήσαμε με τον Βασίλη, το μυαλό πίσω από τις ατάκες γραμμένες σε μαύρο φόντο -σαν μηνύματα γραμμένα αυθόρμητα πάνω σε μαυροπίνακα- για να καταλάβουμε ποιος είναι αυτός ο τύπος που παίρνει το mood μας και το μετατρέπει σε κοινοποιήσιμο υλικό.
Ποιος είναι ο τύπος πίσω από “το μουντ μου σήμερα”; Πες μας λίγα λόγια για εσένα;
Ένα φαντασματάκι που έχει την ανάγκη να μοιραστεί τους προβληματισμούς του, τα συναισθήματά του ή απλά ένα στιγμιαίο mood. Ήθελα περισσότερο θάρρος να το καταφέρω ως Βασίλης. Στο project “το μουντ μου σήμερα” παίρνω αυτό το θάρρος που χρειαζόμουν και εκθέτω τις λιγότερο αποδεκτές πτυχές του εαυτού μου με αρκετή ειλικρίνεια και μια ανωνυμία που με κρατάει ασφαλή. Πάντα πήγαζε μια ανάγκη για κάτι τέτοιο. Μέσα από αυτό με παρατηρώ και αυτοβελτιώνομαι.
Αυτό είναι και το πρωτότυπο σχέδιο-ποστ πολύ πριν πάρω απόφαση και δημιουργήσω ξεχωριστά τον λογαριασμό “το μουντ μου σήμερα”:
Τα post σου αντανακλούν όντως το mood σου ή είναι τα mood μιας ολόκληρης ζωής ή του community που έχεις δημιουργήσει στο Instagram;
Κατ’ αρχάς δεν έχω ζήσει ακόμα μία ολόκληρη ζωή για να ξέρω κάτι τέτοιο και σίγουρα μπορώ να απορρίψω αυτό το επιχείρημα μιας και μέσω της σελίδας παρατηρώ και εγώ τον εαυτό μου, οπότε αναθεωρώ για αρκετά πράγματα.
Είναι όντως το mood μου μιας στιγμής, αρκετά αυθόρμητα τις περισσότερες φορές και μέσω ενός post απλά το αποθηκεύω στον χρόνο. Προσπαθώ να το κρατάω εσκεμμένα αρκετά αυθόρμητα μιας και για πιο συγκρατημένους συναισθηματισμούς έχω το πιο προσωπικό και μουσικό project Libys. Και μιας και είμαι ο ίδιος άνθρωπος από πίσω, πολλές φορές μπερδεύονται αυτά τα δύο μεταξύ τους και πολλά ποστ μου είναι από στίχους των τραγουδιών μου ή ονομασίες κομματιών.
Ένα συγκεκριμένο παράδειγμα που θυμάμαι είναι το περασμένο καλοκαίρι του ’20 όταν με τον Mayday τζαμάραμε στην αποθήκη μου. Εγώ έπαιζα στο πιάνο, αυτός χειριζόταν τα σήματα στον υπολογιστή και έπαιζε με τα controlers και είχαμε γράψει ένα πολύ ωραίο instrumental, αλλά κάτι του έλειπε.. Κάνοντας ένα διάλειμμα άνοιξα το κινητό μου και απλά είδα στο σημειωματάριο μου το μουντ που είχα σημειώσει απλά την προηγούμενη ημέρα για να το κάνω ποστ. ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ ΟΤΙ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΜΕ 18 ΧΡΟΝΩΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ. Για να μην τα πολυλογώ, ακολούθησε ένα feat με το Google translate speach και κάναμε αυτό:
Πώς αποφάσισες να δημιουργήσεις αυτή τη σελίδα; Υπήρξε κάποια αφορμή;
Η αλήθεια είναι ότι αυτή η σελίδα δεν είναι η πρώτη. Είχα μια αντίστοιχη σελίδα στο Facebook ονόματι Αμπελοφιλόσοφος, μιας και αυτό με καθρέφτιζε τότε με πιο cringy kai teenage κλάψα. (Εγώ προειδοποίησα για όποιους τολμήσουν και ψάξουν). Η σελίδα πέθανε κάπου στο 2019 όταν αποφάσισα να κάνω μία αποτοξίνωση από τα κοινωνικά δίκτυα. Μετά από αρκετό καιρό που χρησιμοποιούσα μόνο Instagram, συνειδητοποίησα ότι μου είχε λείψει αυτή η φάση οπότε και έκανα μία προσπάθεια στο προσωπικό μου προφίλ πρώτα, να ποστάρω τα πρώτα μου posts. Το αποτέλεσμα; Καθόλου απήχηση και γνωστοί μου να με παίρνουν στο ψιλό όπως η παρακάτω φωτογραφία που βρήκα στην αρχειοθέτηση.
Οπότε και αποφάσισα να το κάνω απρόσωπα. Το όνομα Αμπελοφιλόσοφος ήταν ήδη χρησιμοποιημένο στο insta οπότε και έβαλα κάτι που χαρακτήριζε ακριβός τα ποστ μου, το μουντ μου σήμερα.
Οι αναρτήσεις σου προκαλούν κάποια ταύτιση; Περίμενες να έχουν τόση απήχηση;
Δεν περίμενα ποτέ τίποτα από αυτές, εξ αρχής το έκανα και το κάνω ακόμα για εμένα. Ναι, νομίζω ο κόσμος ταυτίζεται και το κατάλαβα όταν άρχισε να απαντάει στα inta-stories και να μοιράζεται αντίστοιχες ιστορίες λες και ήδη γνωριζόμασταν. Δεν θα το έκαναν αν δεν αισθάνονταν ότι έχουμε τους ίδιους προβληματισμούς οπότε έτσι έχω συζητήσει με αρκετό κόσμο και έχω μάθει πολλά από πολλούς. Το περίεργο είναι όταν με ρωτάν να τους συμβουλέψω για τα δικά τους προβλήματα σαν να είμαι κάποιος σοφός.. χαχα.. που προφανώς και δεν είμαι, απλά προβληματικές μοιράζομαι.
Επίσης όταν είδα πρώτη φορά να αποθηκεύουν ποστ μου πάνω από 1000 άτομα έπαθα ένα μίνι σοκ. Αυτό το εκτιμάω απίστευτα! Κάτι σημαίνει για αυτούς για να θέλουν να το αποθηκεύσουν.
«Οι ειδοποιήσεις του κινητού με αγχώνουν». Τις έχεις απενεργοποιήσει;
Εννοείτε! Το πρώτο πράγμα που ρυθμίζω σε μια νέα εφαρμογή είναι οι ειδοποιήσεις γιατί πολύ εύκολα με αποσυντονίζουν. Από τα κοινωνικά δίκτυα τις έχω όλες απενεργοποιημένες, θέλω να τις βλέπω όποτε εγώ θέλω και όχι να όποτε θέλουν αυτές. Παλιά είχα το κινητό μονίμως στην λειτουργία “Μην ενοχλείτε” μέχρι που οι φίλοι μου δεν με έβρισκαν όταν ήθελαν και δεν μπορούσαμε να συνεννοηθούμε. Πλέον είναι στη δόνηση.
Ποιο είναι το mood σου ΤΩΡΑ;
Ανυπόμονος για τις διακοπές με τους φίλους μου. Ακόμα φλώρος.
Τι σχέδια έχεις για τη σελίδα;
Μόλις ξεκίνησα να δουλεύω ένα zine με θέμα: από την μία στίχους κομματιών μου από το άλμπουμ που κυκλοφόρησα πρόσφατα και από την άλλη το mood μου και τις ιστορίες πίσω από τα κομμάτια όταν και γιατί τα έγραψα. Είναι πάλι αυτό που σου έλεγα, για να πω κάποια πράγματα σαν Βασίλης τα διάφορα projects που τρέχω, ενώνονται.
