Στην εποχή μας, οι φωτογραφίες και τα βίντεο είναι απλή καθημερινότητα. Είναι τόσο εύκολα προσβάσιμα, τόσο “δεδομένα” με μια μόλις κίνηση, που ειλικρινά, οριακά έχουμε σταματήσει να τα εκτιμάμε για αυτό που πραγματικά είναι: η μαγική δυνατότητά μας να διατηρήσουμε μια απλή στιγμή, ένα κλάσμα του δευτερολέπτου, στον χρόνο. Ίσως και για πάντα. Ωστόσο, ένα εξάλεπτο βίντεο μας έκανε να επαναπροσδιορίσουμε τον τρόπο που αντιμετωπίζουμε αυτά τα “εργαλεία”, που κάποτε ούτε τόσο δεδομένα, ούτε τόσο εύκολα ήταν και που ειλικρινά μπορούν να επηρεάσουν ολόκληρες ζωές.
Μόλις βρέθηκε μπροστά μας ένα βίντεο, στο οποίο ένας νεαρός, ο γιος ενός άντρα που έχασε τον πατέρα του τόσο μικρός, που ποτέ δεν είδε το πρόσωπό του, έχοντας βρει μια ταινία 8mm ξεχασμένη μέσα στο σπίτι, του δίνει τη δυνατότητα να δει τον πατέρα του. Για πρώτη φορά κυριολεκτικά.
Έχοντας χάσει τον πατέρα του όταν ήταν μόλις τριών ετών και έχοντας μάθει για τον θάνατό του με τον χειρότερο τρόπο (ένα παιδάκι του φώναζε επαναλαμβανόμενα “ο μπαμπάς σου είναι νεκρός”), ένας άντρας από τις ΗΠΑ, είχε μόνο μια φωτογραφία πορτραίτου από την εποχή που εκείνος ήταν πιλότος, για να θυμάται τον πατέρα του. Για καλή του τύχη, ο γιός του, έχοντας βρει κάποια στιγμή ένας καρούλι με ταινία 8mm, στο οποίο καταγράφονται οικογενειακές στιγμές με τον πατέρα του και τον παππού του, αποφάσισε να την ψηφιοποιήσει και να δείξει το βίντεο στον πατέρα του.
Ο ίδιος, μπορεί να μην κατάφερε να κρύψει και πολύ καλά τη συγκίνησή του, αλλά μας θύμσε την αξία της φωτογραφίας, του βίντεο, της μαγείας του να διατηρείται μια στιγμή στο για πάντα. Την αξία του παράδοξου δηλαδή.
Δες το βίντεο:
