Τη στιγμή που μιλάμε, ο Παναγιώτης έχει μόλις αποβιβαστεί στη Νάξο, όπου έχει πάει για ένα bachelor. Μου λέει πως έχει κάνει αρκετές δουλειές πριν τον κερδίσει το στριπτίζ, αλλά αφού πρώτα ξεκίνησε να εργάζεται ως χορευτής σε club, η τέχνη του στριπτίζ τον κέρδισε. Η χρήση της λέξης τέχνη δεν είναι τυχαία. Ο Παναγιώτης ή μάλλον Show Man, ξέρει καλά πως το στριπτίζ έχει δύο απόλυτα στενές ιδιότητες όταν γίνεται σωστά: τέχνη και ψυχαγωγία. Μου εξηγεί πως δεν εργάζεται σε στριπτιτζάδικα, αλλά ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με τα bachelor parties. “Πηγαίνω όπου μου ζητήσουν, στη βίλα, στη λιμουζίνα, στο ιστιοπλοϊκό. Όπου έχουν κλείσει”.
Ο Show Man, θεωρώντας τον εαυτό του “μονοπώλιο”, όπως τονίζει, θεωρεί πως είναι ο μοναδικός striper με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στην Ελλάδα. Σε μια Ελλάδα, που πρακτικά, δεν αντιλαμβάνεται τι ακριβώς σημαίνει το να είναι κανείς στρίπερ. “Όλοι νομίζουν πως το να κάνεις αυτή τη δουλειά, σημαίνει πως είσαι αρχικά γυναίκα, και πως δουλεύεις σε κάποιο στριπτιτζάδικο, με όσα αυτό συνεπάγεται”, σχολιάζει, εξηγώντας μου παράλληλα πως τα bachelor parties στην Ελλάδα είναι κάτι το διαδεδομένο και όχι το εξεζητημένο, αλλά σε καμία περίπτωση δε γίνονται με την αμερικανική εκδοχή. “Σε ελληνικό στυλ, ναι, είναι κάτι συχνό”, αναφέρει.
Δηλώνει με τεράστια ευκολία πως λατρεύει τη δουλειά του. “Αγαπάω πάρα πολύ το επάγγελμά μου. Κάνω χαρούμενες τις γυναίκες, και έχω θέμα με αυτό. Τις λατρεύω και θέλω να τις βλέπω ευτυχισμένες”, τονίζει. Ίσως αυτή η συνειδητοποίηση, αυτός ο εσωτερικός στόχος και ικανοποίηση που παίρνει από τα γυναικεία χαμόγελα, να τον βοηθούν να μην “πέφτει” από την καχυποψία με την οποία αντιμετωπίζεται πολλές φορές. “Κάτι τέτοιο γινόταν και με το pole dancing. Όποια γυναίκα έκανε, θεωρούνταν αυτόματα στρίπερ, αλλά τώρα θεωρείται άθλημα”.
Προφανώς και αντιμετωπίζει προβλήματα στην προσωπική του ζωή. Υποθέτω πως το επάγγελμά του δεν προκαλεί ακριβώς ασφάλεια και ηρεμία στις συντρόφους του. Επιβεβαιώνει, αλλά ειλικρινά, δεν το αντιλαμβάνεται. “Πώς γίνεται να ζηλεύει κάποια το γεγονός ότι είμαι σε ένα πάρτι με μια γυναίκα που κυριολεκτικά παντρεύεται την επόμενη ημέρα;”, αναρωτιέται. Αυτή την περίοδο είναι μόνος, γνωρίζοντας πως σε προσωπικό, ερωτικό επίπεδο, δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο την κτητικότητα και τη ζήλια μιας συντρόφου, αλλά και την “έγκριση” των γονιών της. Ναι, το “μαμά, μπαμπά, το αγόρι μου είναι στρίπερ”, στην ελληνική κοινωνία, δεν πρέπει να είναι η πιο εύκολη δήλωση στον κόσμο. Αυτό, στο μεταξύ, τον πονάει, γιατί όπως μου λέει, στο παρελθόν έχει αναγκαστεί να χωρίσει με μια κοπέλα που ήταν ερωτευμένος, γιατί δεν την άφηναν οι γονείς της. “Και θα μου πεις, ανήλικη ήταν; Τι σημαίνει δεν την άφηναν; Κι όμως ήταν ενήλικη και πράγματι οι γονείς της δεν επέτρεψαν να είμαστε μαζί”, μου λέει.
Η δουλειά του Show Man μπορεί να περιλαμβάνει αρκετά σέξι σκηνές. “Μπορεί να υπάρχει στο παιχνίδι σιρόπι ή σαντιγί και να γλείψω εγώ τη νύφη ή εκείνη εμένα”, αναφέρει ας πούμε και αναρωτιέμαι, είναι τα λεφτά τόσο καλά για τόση εγγύτητα με πλάσματα που ίσως δεν ξαναδείς την επόμενη μέρα; “Είναι πάρα πολύ καλά”, μου απαντάει, ενημερώνοντάς μου πως πλέον έχεις φτιάξει εταιρεία. Τώρα καταλαβαίνω σιγά σιγά γιατί χρησιμοποιεί φράσεις όπως “μονοπώλιο” και “μπίζνες”. Το θέμα με τα λεφτά είναι ότι πάντα έρχονται και με ευθύνες και ο Show Man έχει αρκετές. “Είναι μεγάλη ευθύνη αυτό που κάνω. Πρέπει μέσα στον χρόνο που έχω να τις χαλαρώσω, να μην τις εκθέσω, να τις κάνω να με εμπιστευτούν και να μην ερεθιστώ όσο συμβαίνει όλο αυτό”, μου εξηγεί. Σε όλα αυτά προσθέτουμε και την εχεμύθεια, η οποία είναι αναπόσπαστο στοιχείο της δουλειάς του. “Καθημερινά δέχομαι μηνύματα ‘ποια είναι αυτή;’, ‘ποια παντρεύεται’;, ‘τη γ@μησες;’. Τα κόβω με τη μια. Κάποιες φορές με το καλό, άλλες με το κακό”, λέει.
Για τον Show Man, το βασικό στοιχείο της δουλειάς του δεν είναι το σώμα του, αλλά η ικανότητά του να κάνει τις γυναίκες να τον εμπιστευτούν. “Δεν αρκεί το σώμα”, λέει, εξηγώντας πως ένα από τα πιο λάθος ατοπήματα στα οποίο μπορεί να πέσει ένας επαγγελματίας στρίπερ, είναι να ερεθιστεί κατά τη διάρκεια του πάρτι. “Στα 2.000 πάρτι που έχω κάνει, μπορεί να έχω ερεθιστεί δέκα φορές. Ναι, κάποιες φορές έχει τύχει να μου αρέσει μια γυναίκα που είναι εκεί. Καλά, δεν μιλάμε για κανονικό ερεθισμό και ούτως ή άλλως το κοντρολάρω κατευθείαν, με το που νιώσω κάτι παράξενο”, αναφέρει.
Τον ρωτάω τι σκοπεύει να κάνει όταν το στριπτίζ δεν θα είναι επιλογή για βιοπορισμό και μαθαίνω πως ούτως ή άλλως δεν βιοπορίζεται από αυτή τη δουλειά. Ο Show Man, ή μάλλον σε αυτή την περίπτωση, ο Παναγιώτης, είναι ηλεκτρονικός μηχανικός και το στριπτίζ, τα bachelor, τα πάρτις είναι η δεύτερη δουλειά του, η οποία τον κάνει και πιο ευτυχισμένο στο τέλος της μέρας. Τελευταία μου απορια είναι το πώς μπορεί να είναι μια γυναίκα μια μέρα πριν παντρευτεί, μάλλον παίζουν θέματα δέσμευσης που πρέπει να ψάξω εις βάθος. Μου απαντάει αβίαστα “πολύ ευτυχισμένη”. “Έχω δει πολλά, και γυναίκες που παντρεύονται γιατί πιέζονται, γιατί προέκυψε μια εγκυμοσύνη, αλλά και άλλες που το θέλουν πραγματικά πάρα πολύ. Βασικά, βλέπω περισσότερο τις ευτυχισμένες, αυτές που ανυπομονούν, γιατί οι μη σίγουρες συνήθως δεν οργανώνουν bachelor parties”.
Τον ευχαριστώ για τον χρόνο του και του υπόσχομαι πως “αν παντρευτώ ποτέ -που δεν το βλέπω- το bachelor μου θα είναι δικό σου”. “Δεν πειράζει”, μου απαντάει, “πάμε και σε χωρισμούς”.
* Τα πάρτι άνιμαλς που ζουν ανάμεσά μας, ας ρίξουν μια ματιά στο showman.gr
