“Η ελληνική αστυνομία συλλαμβάνει Ολλανδή δημοσιογράφο επειδή έδωσε βοήθεια σε έναν Αφγανό αιτούντα άσυλο”, γράφει ο τίτλος της Guardian. Η 61χρονη Ingeborg Beugel εργάζεται ως freelancer για γερμανικά μέσα ενημέρωσης, με βάση της την Ελλάδα. Ενώ ζει γύρω στα 40 χρόνια στην Ύδρα, κατέληξε να συλλαμβάνεται με την κατηγορία ότι έδωσε βοήθεια σε έναν παράνομο μετανάστη στη χώρα. Η ποινή αυτή πρακτικά μετριέται σε 12 μήνες στη φυλακή και 5.000 ευρώ.
Μιλώντας στη Guardian η Beugel ανέφερε πως κάτοικοι της Ύδρας ειδοποίησαν την αστυνομία, θορυβημένοι από την παρουσία του Fridoon, ενός 23χρονου αιτούντα άσυλο στο νησί. Ο Fridoon διέμενε στο σπίτι της δημοσιογράφου -έχοντας κάνει προσφυγή κατά μιας αρνητικής απόφασης ασύλου-, η οποία του προσέφερε στέγη καταγράφοντας την ιστορία και την πορεία του για επαγγελματικούς λόγους. “Διάφοροι έξαλλοι κάτοικοι του νησιού τους κάλεσαν [την αστυνομία] λέγοντας πως έχω μια ‘ύποπτη σχέση’ με έναν ‘παράνομο’ στο σπίτι μου”, είπε η Beugel, αναφέροντας πως την είχαν σε κράτηση σαν να είναι κάποιου είδους τρομοκράτης, χωρίς να της επιτρέπουν μάλιστα να πάρει το αποσμητικό και τα χάπια της από το σπίτι της.
Η ίδια και ο Fridoon έμειναν στο τμήμα της Ύδρας ένα ολόκληρο βράδυ, πριν μεταφερθούν στην Αθήνα. Η δημοσιογράφος ανέφερε πως μόνο μυστικό δεν ήταν το γεγονός ότι ο Fridoon έμενε μαζί της, έχοντας μάλιστα και δικαστικά έγγραφα που αποδεικνύουν πως από τον Ιανουάριο του 2020 επίσημα έχει δηλώσει πως τον φροντίζει, πληρώνοντας δικηγόρο και μαθήματα ελληνικών για εκείνον. Η ίδια θεωρεί τη σύλληψή της μέρος μιας ολόκληρης τάσης των ελληνικών αρχών να παρενοχλούν δημοσιογράφους. Από την άλλη, ο δικηγόρος της, Βασίλης Παπαδόπουλος, είπε πως το “έγκλημα” για το οποίο κατηγορείται η Beugel είναι απλώς μια μάλλον προσπάθεια της χώρας να αποδείξει πως “δεν αστειεύεται” σε ό,τι αφορά τους πρόσφυγες και τους αιτούντες άσυλο.
Η Beugel και ο Fridoon αφέθηκαν ελεύθεροι, αφήνοντάς μας να αναρωτιόμαστε πώς γίνεται η αστυνομία να δείχνει το “αμείλικτο” πρόσωπό της απέναντι σε ζητήματα σαν αυτό; Πώς γίνεται η κοινωνία που συνήθως δεν ξέρει τίποτα, δεν άκουσε τίποτα, “δεν είχε δώσει δικαιώματα στη γειτονιά”, να καταγγέλλει μια γυναίκα που φιλοξενεί κάποιον στο σπίτι της; Κάποιον που ενδεχομένως δεν μοιάζει και τόσο “Έλληνας”; Η αλήθεια είναι πως δυσκολευόμαστε να αγνοήσουμε τα βαθιά ρατσιστικά αντανακλαστικά των κατοίκων της Ύδρας και της κάθε Ύδρας που αντιμετωπίζουν όλα τα ερεθίσματα στη βάση των διακρίσεων και του τι αναγράφεται στην ταυτότητα, στο σημείο που γράφει “εθνικότητα”.
Μέσα σε μια εβδομάδα, η εγκληματικότητα στη χώρα μας κάνει κάτι παραπάνω από προφανές το αυταπόδεικτο: η έμφυλη βία σκοτώνει. Αλλά κάνει σαφές και κάτι ακόμα: η αστυνομία δρα κατόπιν εορτής, με αργά αντανακλαστικά και αργούς χρόνους. Τα αντανακλαστικά της φαίνεται πως μπαίνουν σε τούρμπο λειτουργία μόνο όταν ο ρατσισμός είναι κάπου μέσα στο πλάνο.
Μια γυναίκα που μένει στη χώρα εδώ και 40 χρόνια, αντιμετωπίστηκε με απόλυτη καχυποψία, γιατί έκανε το αυτονόητο. Φόρεσε χειροπέδες, για να τρίψει στο πρόσωπο της αστυνομίας και της κοινωνίας την κοντόφθαλμη αγρύπνιση και σφιχτή αγκαλιά στην “ασφάλεια”. Όπου ασφάλεια, τα εγκλήματα και οι παραβάσεις, αλλά πάντα Made In Greece.
