Τα πόδια σου βρίσκονται κάτω από την άμμο που, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, βρέχεται από τη θάλασσα. Ο ήχος των κυμάτων, το αεράκι που κάνει την μπλούζα σου να ανεμίζει, συνδυάζονται άψογα με την δύση του ηλίου, δημιουργώντας έτσι μια εικόνα την οποία αντικρίζουμε συχνά στις ταινίες που μέχρι και λίγο καιρό πριν, τις παρακολουθούσαμε από την τηλεόραση ή το λάπτοπ μας. Ήταν η διαφυγή μας. Αυτή η στιγμή, όμως, είναι αληθινή και πρωταγωνιστής είσαι εσύ. Πίσω σου δεν βρίσκεται ένας σκηνοθέτης που δίνει οδηγίες ούτε το επιτελείο του που κινείται νευρικά δεξιά και αριστερά. Πίσω σου βρίσκονται οι φίλοι που σε ακολούθησαν στην παραλία μετά την επιμονή που έδειξες αν και στην αρχή, ήταν κάπως διστακτικοί. Μοιάζουν χαρούμενοι, ευχαριστημένοι και απολαμβάνουν την κάθε στιγμή.
Ξαπλωμένοι στις πετσέτες τους και παρατεταγμένοι στη σειρά, κάνει ο καθένας ό,τι τον ευχαριστεί. Η μουσική, οι συζητήσεις και τα γέλια που ακολουθούν μετά από κάθε τελεία, φτάνουν στα αφτιά σου. Αυτή είναι η καλύτερη ζωή που ονειρευόσουν κάθε φορά που γύριζες σπίτι και έκλεινες την πόρτα. Τώρα, γνωρίζεις πολύ καλά πως ήρθε η ώρα να την ανοίξεις και να ζήσεις μαζί με τους φίλους ή την οικογένειά σου νέες εμπειρίες. Η πόρτα αυτή μοιάζει αρκετά με το λάπτοπ που άνοιξες το πρωί, μαζί με τις πρώτες, απαραίτητες γουλιές καφέ. Για να φτάσεις σε αυτή την παραλία, έπρεπε πρώτα να την ανακαλύψεις και για να το καταφέρεις αυτό, χρειάστηκε μια σύντομη διαδικτυακή έρευνα. Μόλις την έκανες, ενημέρωσες την παρέα και τους έκανες γνωστό το πλάνο: έξω ξανά. Αυτό ήταν αρκετό για να τους κινητοποιήσεις.
H νέα καμπάνια του Κωτσόβολου, σε εμπνέει να ανοίξεις αυτή την πόρτα που τόσο καιρό ήταν κλειστή και το σύνθημα «έξω ξανά» είναι το καταλληλότερο για να μεταφράσει όλα όσα νιώθεις. Αυτή την απερίγραπτη ευθυμία, την όρεξη για να γνωρίσεις νέα άτομα, να μιλήσεις τους, να μοιραστείς τις σκέψεις σου, να βουτήξεις στη θάλασσα, να ζήσεις, να χορέψεις ή απλά να κάτσεις σε ένα καρεκλάκι, απολαμβάνοντας το αίσθημα ελευθερίας που σε έχει κατακλύσει. Και αυτή η παραλία, είναι μόνο η αρχή. Το καλοκαίρι είναι μια εποχή που φημίζεται για την ανεμελιά του και την επιθυμία μας να βρισκόμαστε σε ανοιχτούς χώρους, να εξερευνούμε άγνωστα μονοπάτια, να περπατάμε, να κοιτάζουμε τον ουρανό και να σκεφτόμαστε την επόμενή μας κίνηση. Ποια θα είναι αυτή; Μια φιλική μάζωξη στην αυλή ή την ταράτσα, εκεί που ο καλοθελητής της παρέας, έχει υποσχεθεί να κατευνάσει την όρεξή μας μετά το κολύμπι. Μια ακόμα πόρτα με νέες εμπειρίες ανοίγει. Τώρα, ήρθε η ώρα του φαγητού.
Μόλις οι πρώτες μυρωδιές από το μπάρμπεκιου κάνουν τη μύτη μας χαρούμενη, πλάθεις αυτόματα την εξής εικόνα στο μυαλό: ένα ψυγείο που όταν το ανοίξεις, θα βρεις παγωμένες μπίρες. Και αφού η συλλογικότητα είναι το παν για να περάσουμε καλά, είσαι εσύ αυτός που θα τις φέρεις στο τραπέζι. Μετά από αυτό, όλα παίρνουν το δρόμο τους. Μια χαλαρή μουσική φτάνει ξανά στα αφτιά σου. Τα άτομα γύρω σου, με μια μπίρα στο χέρι, κοινωνικοποιούνται, γελούν, κάνουν μικρές βόλτες και κοιτάζουν τον ψήστη που ανακοινώνει με ένα χαμόγελο ότι σε «σε λίγο θα είναι έτοιμα», σε μια προσπάθεια να προλάβει τα «αργεί πολύ ακόμα;» που είμαστε έτοιμοι να αφήσουμε ελεύθερα στον καλοκαιρινό ουρανό.
