Η εμφάνιση της Έλενας Παπαρίζου στη Eurovision 2021 πέραν της αυτονόητης συγκίνησης και νοσταλγίας του 2005, έφερε στην επιφάνεια και κάποιους που περιμένουν στη γωνία να παίξουν ρόλο ζυγαριάς. Ή μάλλον όσους έχουν τον χρόνο, τη διάθεση και την απαραίτητη δυστυχία να μείνουν στο αν πάχυνε η Παπαρίζου, δηλώνοντας άτυπα «τυφλοί» μπροστά στη θεότητα αυτή.
Σε απάντηση των πικρόχολων tweets που αγχώνονταν για τη μέση των χορευτών που σήκωσαν ψηλά την τραγουδίστρια για τις ανάγκες του χορευτικού του My Number One, γράφτηκαν από κείμενα ως και σοσιαλμιντιακές αναρτήσεις εξηγώντας τα αυτονόητα, σε μια προσπάθεια να ξορκίσουν το body shaming.
Όσοι αποφάσισαν να ασχοληθούν με ξένα φερμουάρ, αλλά και όσοι σπεύσαμε να υπερασπιστούμε το δικαίωμα κάθε ανθρώπου και εν προκειμένου της Έλενας Παπαρίζου να είναι όπως θέλει, να πάρει κιλά, να χάσει κιλά, να ακολουθήσει ή να μην ακολουθήσει τα σωματοδομικά στάνταρ μιας κοινωνίας που έχει επιμένει να μας βάζει σε καλούπια σαν να πληρώνεται για αυτό, υπολογίσαμε χωρίς τον ξενοδόχο.
Κάπως σαν να ξεχάσαμε για ποια μιλούσαμε. Σαν να μην είχαμε στο μυαλό μας πως η Έλενα Παπαρίζου είναι μια γυναίκα που δεν μασάει από τέτοια, που ποτέ δεν έχει απολογηθεί και που τέλος πάντων κάνει ό,τι γουστάρει και ό,τι νιώθει, αφήνοντας τα αχρείαστα σχόλια να περάσουν πίσω από το αυτί της, τεχνηέντως, χωρίς να το κάνει και πολύ εμφανές. Βασικά, η Έλενα Παπαρίζου δεν νοιάστηκε. Δεν της κάηκε καρφί για το αν κάποιοι είχαν άποψη για το νούμερο του φορέματός της ή για τον αριθμό που σχηματίζεται στη ζυγαριά της και αυτή την πλήρη απουσία fucks to give, τη χάρηκε με ένα burger. Ναι, ένα burger.
Καλεσμένη χθες στην εκπομπή του Γρηγόρη Αρναούτογλου, η τραγουδίστρια δέχτηκε ερώτηση για το κατά πόσο την επηρέασαν τα πικρόχολα σχόλια που άκουσε για το σώμα της. Η Έλενα δεν το φίλτραρε πολύ. «Στεναχωρήθηκα τόσο που πήγα και έφαγα ένα burger», είπε γελώντας, τρίβοντας στο πρόσωπο όσων ζουν για να σβήνουν τα χαμόγελα από τα πρόσωπα των άλλων, ότι δεν της καίγεται καρφί.
