”Και να η πανδημία, η μοιραία γνωριμία, όλοι στην υστερία εν κρανίω τρικυμία’‘, λέει ο Μιθριδάτης στο Act V, της νέας του δουλειάς Για να μην τα χρωστάω που έκανε πρεμιέρα την Τρίτη, 25 Μαΐου στις 5 το απόγευμα. Στην ουσία πρόκειται για ένα short music film από αυτά που δεν έχεις συνηθίσει να ακούς και να βλέπεις από τους Έλληνες μουσικούς σε μία κίνηση που είναι ο ορισμός ‘’ο παλιός είναι αλλιώς” καθώς ο Μιθριδάτης κρατάει τις ρίμες του σε άριστο επίπεδο, δεν σταματά να εξελίσσεται και συνεχίζει να διατηρεί την υψηλή αισθητική του. Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί εκτός από τις ρίμες, έχει επιμεληθεί και την σκηνοθεσία.
To Για να μην τα χρωστάω είναι ένα βίντεο σχεδόν 13 λεπτών και χωρίζεται σε 6 acts. To κύριο θέμα που απασχολεί τον Μιθριδάτη είναι η πανδημία και όσα βιώνουμε ως χώρα τα τελευταία 2 χρόνια αλλά όχι έτσι όπως φαντάζεστε. Για να σας βοηθήσουμε, θα δανειστούμε τα όσα μας είπε στη συνέντευξη που παραχώρησε στο Provocateur πριν από μερικούς μήνες.
«Τον τελευταίο καιρό, γράφω ένα καινούργιο κομμάτι. Είχα σκοπό να μην ασχοληθώ με αυτό που βιώνουμε, αλλά τελικά θα ασχοληθώ. Είναι ένα κομμάτι με θέμα το τι βιώνουμε στην Covid εποχή. Δεν επικεντρώνεται αποκλείστηκα στην πανδημία, αλλά στα αποτελέσματα που φέρνει. Το πρόβλημα δεν είναι η πανδημία και ο κορονοϊός. Οι πρωταγωνιστές είναι το θεματάκι μας. Εμένα αυτό που με ενδιαφέρει είναι ο συμπεριφορισμός μας εν καιρώ πανδημίας. Η πανδημία είναι το φόντο. Πώς είναι στο «Walking Dead» τα ζόμπι που είναι ουσιαστικό το σκηνικό, το περιβάλλον; Η πλοκή είναι μεταξύ των ανθρώπων. Έτσι γίνεται και με την πανδημία. Το πρόβλημα είναι η πολιτική και κοινωνική διαχείριση. Είτε από την κυβέρνησή μας είτε από το λαό μας. Αυτό ετοιμάζω αυτή την στιγμή και πολύ σύντομα θα έχω την χαρά να το μοιραστώ μαζί σας».
Το μοιράστηκε, λοιπόν, πριν από λίγες μέρες και ήδη το νέο κομμάτι του Μιθριδάτη προκάλεσε έναν μικρό χαμό αφού, πέρα από πρωτότυπο, για πολλούς, είναι και του the point. Ο Αλέξης Τσίπρας, μάλιστα έκανε και αυτός αναφορά στο κομμάτι με τον στίχο ”το σύνταγμα γίνεται το όνομα μιας πλατείας”.
