Είναι πολύ πιθανό, από την Τετάρτη (19/5), να διαβάσατε αρκετές ειδήσεις που αφορούν το ”Εμπρός”, το ελεύθερο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο που χωρίς επίσημη ανακοίνωση από την πλευρά της κυβέρνησης και γενικότερα των αρχών, σφραγίστηκε, ή καλύτερα, ”μπαζώθηκε”. Επίσης, είναι πολύ πιθανό να διαβάσατε ή να είδατε με τα ίδια σας τα μάτια τη γιορτή που στήθηκε το βράδυ του Σαββάτου έξω από τον χώρο που, από το 2011 και μετά, έχει φιλοξενήσει αμέτρητες παραστάσεις και εκδηλώσεις.
Πριν δύο νύχτες, λοιπόν, αρκετός κόσμος βρέθηκε έξω από το ”Εμπρός” και δεν σταμάτησε να χορεύει υπό τον ήχο του Kalashnikov, μέχρι οι τσιμεντωμένες πόρτες σπάσουν και αποτελέσουν παρελθόν. Παρά τη νίκη αυτή, σήμερα το πρωί, ένα συνεργείο βρέθηκε ξανά στην οδό Ρήγα Παλαμήδη προκειμένου να σφραγίσει εκ νέου το ιστορικό θέατρο, τοποθετώντας αυτή τη φορά λαμαρίνες αντί για τσιμεντόλιθους. Η κινητοποίηση του κόσμου ήταν άμεση και μετά από μήνυση που κατατέθηκε από τον επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης, Νάσο Ηλιόπουλο, η διαδικασία διακόπηκε, έστω και προσωρινά.
Γιατί, όμως, εξακολουθούν να γίνονται προσπάθειες να σφραγιστεί το θέατρο; Μιλήσαμε με τον Αντώνη Ρέλλα, σκηνοθέτη και μέλος της Κίνησης Ανάπηρων Καλλιτεχνών για το τι συμβαίνει με το ”Εμπρός” τις τελευταίες ώρες.
Τι ακριβώς συνέβη το πρωί;
Κατέβηκε πολύς κόσμος, μεταξύ αυτών και ο επικεφαλής της Ανοιχτής Πόλης, Νάσος Ηλιόπουλος. Βρέθηκε και κλιμάκιο του Υπουργείου Πολιτισμού και διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε άδεια. Το κτίριο είναι διατηρητέο, χρειάζεται άδεια για οποιαδήποτε παρέμβαση από το Υπουργείο Πολιτισμού και αυτή η άδεια δεν υπήρχε. Έγινε μήνυση κατά του συνεργείου και αποχώρησαν.
Υπήρξαν κατά το παρελθόν απόπειρες να σφραγιστεί ο χώρος;
Πηγαίνω από το 2013 στο ”Εμπρός” και έχουν γίνει κι άλλες απόπειρες να σφραγιστεί το κτίριο αλλά όχι με αυτόν τον τρόπο. Συνήθως πήγαιναν, έβαζαν ένα λουκέτο, έκοβαν το ρεύμα και έφευγαν. Πρώτη φορά γίνεται μπάζωμα.
Μπάζωσαν και την ράμπα προσβασιμότητας για τα ΑΜΕΑ, σωστά;
Ο χώρος ήταν προσβάσιμος σε ΑΜΕΑ γιατί τον κάναμε εμείς προσβάσιμο. Κατά τη διάρκεια του Αντιφασιστικού Φεστιβάλ Παραστατικών Τεχνών το 2014, μέσα από συνεισφορά, μαζέψαμε κάποια χρήματα και τα δώσαμε για να δημιουργήσουμε συνθήκες προσβασιμότητας και για να δει αλλά και να παίξει στη σκηνή. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να παίξουν όλες οι ομάδες που είναι μεικτές, αναπήρων και μη στην σκηνή του Εμπρός. Εκτός από το σφράγισμα που έγινε στην πρώτη φάση, μπάζωσαν και την ράμπα πρόσβασης προς το πεζοδρόμιο που δεν έχει σχέση με την είσοδο.
Για ποιο λόγο, θεωρείτε, επιμένουν και θέλουν να σφραγίσουν το ”Eμπρός”;
Ενδεχομένως γιατί το ”Εμπρός” ενοχλεί. Είναι ένας ελεύθερος χώρος διακίνησης ιδεών, καλλιτεχνικής έκφρασης και πολιτικής συζήτησης και η περιοχή, πιθανότατα, θα θέλουν να αναπτυχθεί με έναν άλλο τρόπο, πιο ”κυριλέ” και όχι μέσα από συλλογικότητες που αποτελούν και την ψυχή του ”Εμπρός”, οι άνθρωποι δηλαδή που κάνουν παραστάσεις, τις πρόβες τους, απαγγέλλουν ποίηση.
Ξεκάθαρη τοποθέτηση από την κυβέρνηση υπάρχει;
Το Υπουργείο ΠΠολιτισμού δεν έχει τοποθετηθεί, ούτε η ελληνική αστυνομία από αυτά που γνωρίζω. Πάντως από την ανοιχτή συνέλευση που πραγματοποιήθηκε χθες, όπως γίνεται κάθε Κυριακή στο ”Εμπρός”, αποφασίστηκε να συνεχιστεί το εγχείρημα έξω από το κτίριο, με δράσεις. Τώρα, βέβαια, με τα σημερινά γεγονότα και επειδή ο κόσμος είναι πάλι μέσα δεν μπορώ να είμαι σίγουρος για το τι μπορεί να γίνει μέχρι αύριο το πρωί.
Εννοείτε ότι μπορεί να γίνει μία ακόμα επιχείρηση εκκένωσης του χώρου;
Ενδεχόμενος να έχουμε πάλι κάτι ή να έρθουν με ένα χαρτί από του υπουργείο. Είναι νωρίς για να κάνουμε με τέτοια εκτίμηση.
Τι πρέπει να γίνει για να παραμείνει το θέατρο ανοιχτό;
Να κατανοήσει η Πολιτεία ότι ο χώρος ο οποίος πριν από το 2011 ήταν κλειστός για μια πενταετία και οι άνθρωποι που έδωσαν ζωή στο ”Εμπρός” δεν το βανδάλισαν ποτέ, πρόσεξαν το εσωτερικό του, δεν άλλαξε η μορφή του, δεν ξηλώθηκε τίποτα, ούτε καν τα χρώματα από τους τοίχους. Να παραμείνει προς χρήση για όσους «άστεγους» καλλιτέχνες δεν μπορούν να κάνουν πρόβες ή δεν μπορούν να ανεβάσουν την παράστασή τους κάπου αλλού. Το Εμπρός είναι ένας χώρος ελεύθερης δημιουργικής έκφρασης. Το μήνυμα που νομίζω μας εκφράζει όλους, είναι «”κάτω τα χέρια από το Εμπρός”.
