Έχουμε επιστρέψει σε μία κανονικότητα. Εντάξει, δεν είναι αυτό που περιμέναμε, αλλά ως γνωστών, κάθε αρχή είναι και δύσκολη. Τα μπαρ άνοιξαν, ο κόσμος βγαίνει για ποτό και γενικότερα επικρατεί ένα κλίμα αισιοδοξίας. Αν είχαμε και μουσική, βέβαια, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα. Θα γίνει και αυτό, μην ανησυχείτε.
Για να βρούμε τον ρυθμό μας, όμως, όσον αφορά τις εξόδους μας και την κατανάλωση ποτού, θα περάσει λίγος καιρός. Ευτυχώς, υπάρχουν διάφοροι τύποι στα μπαρ που θα μας βοηθήσουν να εγκλιματιστούμε γρήγορα και να αναφωνήσουμε όλα χαρά «σαν να μην πέρασε μια μέρα» τη στιγμή που θα παραγγείλουμε το πρώτο μας ποτό. Ήρθε η στιγμή, λοιπόν, να θυμηθούμε τα άτομα που συναντάμε στα μπαρ και που μας έλειψαν όλους αυτούς τους μήνες. Μπορεί και να μην μας έλειψαν, δεν ξέρουμε.
Ο θαμώνας
Αυτός ο τύπος κάθεται συνήθως σε σκαμπό, στη γωνία του μπάρας και το χαμηλό του ποτήρι είναι πάντα άδειο. Για κάποιο ανεξήγητο ρόλο, ζητάει κάθε μισή ώρα νερό ενώ δεν πηγαίνει ποτέ στην τουαλέτα γιατί τρέμει στην ιδέα ότι θα του πάρουν τη θέση. Πηγαίνει στο μπαρ γύρω στις 10 και φεύγει στο κλείσιμο. Δεν μιλάει σε κανέναν. Κοιτάζει τον κόσμο και αφουγκράζεται. Ναι, η συμπεριφορά του μπορεί να γίνει creepy.
Ο «φεύγουμε;»
Αυτούς τους ανθρώπους δεν τους συναντάς στα μπαρ γιατί πολύ απλά είναι στην παρέα σου και έχετε συναντηθεί πριν παραγγείλετε το αγαπημένο σας κοκτέιλ. Η πρώτη κίνησή τους είναι να σας χτυπήσουν ελαφρά με τον αγκώνα τους ή με το πόδι τους κάτω από το τραπέζι. Αν δεν ανταποκριθείτε, τότε ξεκινούν το γνωστό ποίημα: «Δουλεύω αύριο. Έχω πονοκέφαλο. Βαρέθηκα. Νομίζω με πείραξε το ποτό». Το καλύτερο, το αφήνουν για το τέλος: «Φεύγουμε;».
Ο «θα φάμε;»
Μία ακόμα περίπτωση που δεν συναντάς στο μπαρ αλλά είναι στην παρέα σου. Βέβαια, είναι πολύ πιθανό να βρίσκεται ένας τέτοιος τύπος και στα παιδιά που κάθονται πίσω από εσάς. Μετά το πρώτο ποτό, επαναλαμβάνουν την ίδια πρόταση: «θα φάμε μετά;». Αυτοί οι τύποι δεν βγαίνουν τα βράδια για το ποτό, βγαίνουν για το φαγητό που ακολουθεί.
Ο φωτογραφιάκιας
Ακουμπάτε το ποτήρι στα χείλη σας, γεύεστε το τζιν και ύστερα κλείνετε ξαφνικά τα μάτια σας. Στη δίπλα παρέα έβγαλαν μια φωτογραφία και το φλας σας πρόσφερε μια σύντομη στιγμή τύφλωσης. Αυτό συνεχίζεται για περίπου μία ώρα μέχρι να βγει η τέλεια φωτογραφία. Δεν βρίσκεστε στο κόκκινο χαλί, αλλά σε μπαρ και δυστυχώς, ούτε το ποτό σας δεν μπορείτε να απολαύσετε. Αλήθεια, έχετε σκεφτεί ποτέ να φορέσετε γυαλιά ηλίου;
O «δεν μου αρέσει η μουσική»
Εντάξει, αυτό είναι ένα λογικό παράπονο. Η μουσική, για να περάσεις καλά, πρέπει αν είναι καλή. Αυτό βέβαια είναι υποκειμενικό. Για τις καλές εποχές μιλάμε, τότε τα ηχεία των μαγαζιών λειτουργούσαν. Αλλά, κακά τα ψέματα, πάντα βρίσκεται κάποιος ή κάποια που παραπονιέται έντονα για τη μουσική είτε γιατί είναι άθλια είτε γιατί είναι δυνατά. Οι τύποι αυτοί είναι προκατειλημμένοι και είναι πολύ πιθανό να παραπονιούνται ακόμα και τώρα που δεν υπάρχει μουσική στα μπαρ από συνήθεια.
Ο γυρολόγος
Αυτός ο τύπος είναι ένα μείγμα θαμώνα, ημί-ινφλουένσερ και μεθυσμένου ανθρώπου που ζει για να πηγαίνει σε μπαρ. Πίνει αρκετά, ποστάρει στο Instagram ακατάπαυστα και γυρίζει από παρέα σε παρέα για να τους πιάσει κουβέντα χωρίς να γνωρίζει τα άτομα. Είναι ενοχλητικός; Είναι. Κάνει κάτι σαν δημόσιες σχέσεις; Κάνει. Τον θέλουμε στην παρέας μας; Όχι.
