Αυτή είναι η εποχή που μίκρυναν οι ορίζοντες, χαμήλωσε το βλέμμα μας. Μέσα σε ένα χρόνο και κάτι, σε αυτό το διάστημα της πανδημίας, οι τοίχοι των σπιτιών μας ήρθαν απειλητικά κοντά. Μίκρυναν οι ορίζοντες επειδή ακριβώς χάθηκε και έγινε προβληματική η επαφή, είτε αυτή αφορούσε τα αγαπημένα μας πρόσωπα είτε όσα μας βοηθούσαν (βλ. τέχνη) να κρατάμε το κεφάλι μας πάνω από την επιφάνεια του νερού και να αναπνέουμε.

Αυτή η συνθήκη νομοτελειακά θα βρει την καλλιτεχνική της έκφραση. Όλο και συχνότερα φτάνουν στα αυτιά μας και στις οθόνες μας μουσικές που όχι μόνο γράφτηκαν ή ηχογραφήθηκαν στην καραντίνα, αλλά αποτυπώνουν αυτό το συλλογικό βίωμα. Το «Save our Heads», το νέο κομμάτι των Amalia & The Architects, του πιο πρόσφατου καλλιτεχνικού πρότζεκτ της Amalia, είναι γέννημα αυτών των συνθηκών: ηχογραφήθηκε μέσα στην πανδημία και αφηγείται την ιστορία μιας ερωτικής σχέσης που δοκιμάζεται από την καραντίνα. Ένα indie rock/folk κομψοτέχνημα, πιο ποπ και πιο ευαίσθητο σε σχέση με το δυναμικό Murder and Create που είχαν κυκλοφορήσει μέσα στο 2020.

Τo κομμάτι μάς υποδέχεται με ένα υπέροχο αμένσιωτο: «All my sentences begin with “I” but “Ι” have all the will to try», συνοψίζοντας όλα αυτά που συζητάμε για τις σχέσεις σε messenger και groups: εγωπάθεια, αδυναμία επικοινωνίας, προσπάθεια που δύσκολα συγχρονίζεται με τον άλλο.
Το single είναι το πρώτο από τα τρία που θα ακούσουμε πριν το πρώτο album του σχήματος, το οποίο αναμένεται το φθινόπωρο. Η κυκλοφορία του συνοδεύτηκε και από την κυκλοφορία του ομότιτλου video clip, σε σκηνοθεσία Νικόλα Κοσκινά και Δημήτρη Παράχου. Ρίξε του μια ματιά:

«I wrecked the walls around the bed the ceiling fell let’s save our heads», λέει στο ρεφρέν η 23χρονη τραγουδοποιός και περιγράφει αυτή την αίσθηση απόλυτης κατάρρευσης, σε μια εποχή όπου όλα μοιάζουν σταματημένα, που όλα έχουν μπει σε μια οικουμενική και πελώρια παύση.

Να σώσουμε τα κεφάλια μας, να γίνουμε το χέρι που θα σκουπίσει το σκονισμένου μέτωπο του άλλου, να είμαστε εκείνοι που δεν θα φοβηθούμε εν μέσω της καταιγίδας να προστατεύουμε κάτω από την ομπρέλα που άνοιξε κάποιος άλλος για εμάς. Το μπάσο του Νίκου Αγγλούπα (τον συναντάμε και στην παραγωγή του κομματιού) και τα τύμπανα του Κρίτωνα Μπελλόνια δίνουν στο Save our Heads δυναμισμό και μια αίσθηση επείγοντος ότι όταν όλα γύρω γκρεμίζονται πάντα υπάρχει λίγος χρόνος τα κεφάλια μας να βρεθούν κάτω από τον ίδιο ανοιχτό ορίζοντα, να μοιραστούν τον ίδιο ουρανό.

photo credits: Σοφία Θρουβάλα