Ο οίκος Valentino για τους εραστές και μη της μόδας αποτελεί δυνατό χαρτί στον κόσμο της, διαμορφώνοντας τάσεις, αισθητικές και χαράσσοντας κανονικότατους δρόμους προς τους οποίους κατευθύνεται ολόκληρη η βιομηχανία. Πρόκειται για έναν από τους οίκους που χαίρουν σεβασμού και που ποτέ δεν έχει δεχτεί μίσος, τουλάχιστον μέχρι να επιλέξει μια πιο queer εικόνα και εικαστικό αποτέλεσμα για μια καμπάνια του. Από εκεί και μετά, το μίσος και ο ρατσισμός συνάντησαν την επιλογή του οίκου να κάνει συνώνυμό του την ελευθερία έκφρασης και τη μοναδικότητα.
Πριν 24 ώρες, στον λογαριασμό του Valentino στο Instagram αναρτήθηκε μια φωτογραφία από τη νέα καμπάνια του οίκου, στην οποία απεικονίζεται ο 28χρονος Michael Bailey-Gates, γυμνός, να κρατά μια τσάντα από τη νέα συλλογή Valentino, με τη λεζάντα «η ελευθερία της έκφρασης και η εκτίμηση της μοναδικότητας σηματοδοτούν τη νέα καμπάνια του οίκου». Η φωτογραφία έχει κερδίσει 205.375 likes (φουσκωμένος αριθμός αν υπολογίσει κανείς πως κατά μέσο όρο, μια φωτογραφία της σελίδας συνήθως φτάνει γύρω στα 10.000 like) και άφθονα σχόλια μίσους, αποστροφής, αποθάρρυνσης κάθε προσπάθειας του brand να γιορτάσει αυτή τη ρημάδα τη μοναδικότητα.
Πρόκειται για την πρώτη φορά που ο Valentino έρχεται αντιμέτωπος με ένα τέτοιο κύμα μίσους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Στόχος του μίσους των χρηστών που μπήκαν στον κόπο να αφήσουν τα αποθαρρυντικά τους σχόλια, ήταν ο ίδιος ο οίκος και η καμπάνια του, αλλά κυρίως το μοντέλο της φωτογραφίας, ο Michael Bailey-Gates.
Ο 28χρονος Bailey-Gates είναι καλλιτέχνης με έδρα τη Νέα Υόρκη. Εργάζετα ως φωτογράφος και μοντέλο, έχει πτυχίο της σχολής Καλών Τεχνών, έχει τιμηθεί με βραβείο από το Robert Mapplethorpe Foundation αλλά με το New York Photo Award. Επιπλέον, έχει συνεργαστεί με μέσα όπως I-D, New York Times, US Vogue, LOVE, Vogue Italia, Vogue Paris, A Mag Curated By, Re-edition, Dazed, The Leopard, Replica Man, GQ style, Rolling Stone, Candy Mag, Muse, Numero. Παρόλα αυτά, μια γυμνή του φωτογραφία για μια καμπάνια μόδας κατέληξε να γεννά θύελλα σχολίων μίσους.
Ο Michael Bailey-Gates έχει αναλάβει ως φωτογράφος ολόκληρη την καμπάνια του οίκου και ρίχνοντας κανείς μια ματιά στις φωτογραφίες του, γρήγορα αντιλαμβάνεται πως βασικός στόχος -πέραν του κλασικού και δεδομένου: να «πουλήσει» το αξεσουάρ- είναι να καταρρίψει οποιοδήποτε έμφυλο όριο. Ναι, το φύλο δεν έχει καμία σημασία στην εικόνα, με όλα τα μοντέλα να φωτογραφίζονται και να στέκονται αισθητικά στο κέντρο ενός άτυπου «φυλόμετρου». Παρόλα αυτά, αντί το μήνυμα που περνά η φωτογραφία να είναι «αυτή τη τσάντα/τη ζώνη/το τζάκετ μπορεί να τα φορέσει όποιος γουστάρει», κατέληξε να δέχεται σχόλια όποιος emojis που κάνουν εμετό, στην καλύτερη τον περιπτώσεων.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του οίκου από το 2008, ο 54χρονος Pierpaolo Piccioli ευτυχώς δεν άφησε αναπάντητα τα σχόλια και απάντησε με μια μακροσκελή ανάρτηση στο Instagram του, τονίζοντας πως ο οίκος αλλάζει, ακολουθώντας το πνεύμα σεβασμού στη διαφορετικότητα.
Συγκεκριμένα έγραψε:
«Michael. Αφού δημοσιεύσαμε αυτή την εικόνα στο Maison Valentino, πολλοί άνθρωποι αντέδρασαν με μίσος και επιθετικά σχόλια. Η δουλειά μου είναι να μεταφέρω το όραμά μου για την ομορφιά σύμφωνα με τον καιρό που ζούμε και η ομορφιά και το ποιον θεωρούμε όμορφο είναι μια αντανάκλαση των δικών μας αξιών. Βλέπουμε μια μεγάλη, τεράστια μετατόπιση στο ανθρώπινο είδος, όλα τα κινήματα της αυτογνωσίας οδηγούνται από την ίδια ιδέα: η εξέλιξη είναι δυνατή εάν η ισόττηα είναι δυνατή, αν η συμπεριληπτικότητα είναι δυνατή, εάν τα ανθρώπινα δικαιώματα προστατεύονται και προστατεύεται και θρέφεται η ελευθερία της έκφρασης. Το μίσος δεν είναι μια έκφραση, είναι μια αντίδραση στον φόβο και ο φόβος μπορεί εύκολα να μετατραπεί σε βία, η οποία μπορεί να είναι είτε ένα σχόλιο, είτε η επιθετικότητα απέναντι σε δυο παιδιά που φιλιούνται στο μετρό. Πρέπει να αντισταθούμε και να καταδικάσουμε κάθε μορφή βίας, μίσους, διακρίσεων και ρατσισμού και είμαι περήφανος που χρησιμοποιώ τη φωνή μου και τη δουλειά μου για να το κάνω, τώρα και για πάντα. Αυτή η εικόνα είναι μια αυτοπροσωπογραφία ενός όμορφου νεαρού και το κακό είναι στο μάτι του θεατή, όχι στο γυμνό σώμα του. Η αλλαγή είναι δυνατή, κανείς δεν είπε ποτέ ότι θα ήταν εύκολο, αλλά είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω δυσκολίες, στο όνομα της ελευθερίας, της αγάπης, της ανοχής και της ανάπτυξης».
Ως τώρα, καλλιτεχνικοί διευθυντές άλλων οίκων όπως ο Olivier Rousteing του Balmain, καθώς και φωτογράφοι όπως οι Inez & Vinoodh, επικρότησαν τη στάση του Piccioli, μαζί με εμάς, που σταθήκαμε σε ένα σχόλιο, ανάμεσα στον εμετό ρατσιμού και ομοφοβίας που έκανε την εμφάνισή του κάτω από τη φωτογραφία. «Το μόνο που βλέπουμε εδώ είναι ένα πανέμορφο πλάσμα», γράφει το comment, και δεν θα μπορούσαν να έχουν συμπτυχθεί με πιο απλό τρόπο όλα τα αυτονόητα που έγραψε ο καλλιτεχνικός διευθυντής στην ανάρτησή του.
