Τη συστηματική σωματική, λεκτική και ψυχολογική βία που υπέστησαν, καθώς και την προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειάς τους καταγγέλλουν 22 αθλήτριες και αθλητές της ενόργανης γυμναστικής, με επιστολή που έστειλαν χθες στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας και στον Πρωθυπουργό. Οι αθλήτριες και οι αθλητές ζητούν την παρέμβαση της πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, ώστε να εξυγιανθεί το άθλημά τους και να «βγει από τη σκιά της σκληρότητας και της κακοποίησης».

Σύμφωνα με το Efsyn, η χρονική περίοδος στην οποία αναφέρονται ξεκινά από το 1985 και καλύπτει διαφορετικές εποχές, εφόσον οι αθλητές που συντάσσουν το κείμενο αγωνίζονταν σε διαφορετικές χρονικές στιγμές. Αυτό που τους ενώνει είναι ένα διαχρονικό, κοινό μυστικό, οι προπονητικές μέθοδοι που «έφταναν στο όριο του βασανισμού με σωματικές τιμωρίες, υποχρεωτικές νηστείες, ψυχολογική κακοποίηση και εξευτελισμούς, μέχρι και σεξουαλικές παρενοχλήσεις».

«Οι προπονητές για να συνετίσουν τους αθλητές τους χτυπούσαν με σφαλιάρες στο πρόσωπο και στο σώμα, καθώς επίσης και με κλωτσιές, σπρωξίματα και κάθε είδους άλλα χτυπήματα. Άρπαζαν από τα μαλλιά τα κοριτσάκια και τα έσερναν από το σημείο προσγειώσης της άσκησης, μέχρι το σημείο εκκίνησης για να επαναλάβουν το πρόγραμμά τους, ενώ αυτά έκλαιγαν ασταμάτητα», αναφέρει η επιστολή. Επιπλέον, γίνεται λόγος για προπονητές που τους πετούσαν αντικείμενα, όπως καρέκλες και παπούτσια την ώρα που εκτελούσαν ασκήσεις. Άλλοι πάλι προπονητές ανάγκαζαν αθλητές να χτυπούν συναθλητές τους. Πολλοί από εμάς φτάσαμε στο σημείο να εκτελούμε ασκήσεις ακόμα και με σπασμένα πόδια και χέρια, γεγονός που μας οδήγησε σε μεγαλύτερους τραυματισμούς και πολύ σοβαρά προβλήματα», αναφέρουν.

Οι εξαντλητικές, σκληρές δίαιτες είναι ακόμα μια κακοποιητική μέθοδος που αναφέρεται στην επιστολή, με τους αθλητές να λένε πως είχαν φτάσει σε σημείο να τρώνε οδοντόκρεμα, διότι δεν άντεχαν την πείνα. Άλλες φορές, έψαχναν ακόμα και σε κάδους απορριμμάτων στα ξενοδοχεία όπου διέμεναν.

Οι σεξουαλικές παρενοχλήσεις

«Οι αθλήτριες υποχρεώνονταν να κάνουν σπαγκάτο ακουμπώντας με το γεννητικό τους όργανο την παλάμη του προπονητή με πρόσχημα τη βελτίωση της ευλυγισίας. Τραβούσαν τα μικρά κορίτσια από το αιδοίο με δύναμη γα να τους δείξουν πώς να κάνουν σωστά την άσκηση. Υπήρξαν επίσης περιπτώσεις που η παρενόχληση ήταν έξω από τα όρια της προπονητικής διαδικασίας. Πρόσωπα εκμεταλλευόμενα το γεγονός ότι τα ανήλικα παιδιά βρισκόταν μόνα μακριά από τα σπίτια τους (περίοδοι αγώνων και προετοιμασιών) τα παρενοχλούσαν σεξουαλικά και κατόπιν τα συμβούλευαν να το κρατήσουν μυστικό», αναφέρεται στην επιστολή.

Γίνεται, επίσης, λόγος για προπονητές που ανάγκαζαν τον αθλητή ή την αθλήτρια να μείνει με τα εσώρουχα στην προπόνηση, ως μορφή «τιμωρίας» για τη λανθασμένη εκτέλεση μιας άσκησης. Μάλιστα, δεν ήταν λίγες οι φορές που δεν επέτρεπαν σε μικρά παιδιά να πάνε στην τουαλέτα, με αποτέλεσμα να κάνουν πάνω τους την ανάγκη τους, και να εξαναγκάζονται να μένουν έτσι σε όλη τη διάρκεια της προπόνησης, ώστε να «συνετιστούν».

Όλα αυτά συνέβησαν με θύματα μικρά παιδιά, αφού οι περισσότεροι αναφέρουν πως ξεκίνησαν την ενασχόληση με το άθλημα από την ηλικία των 5 ετών, ενώ στα 9 τους είχαν ήδη συμμετοχές σε αγώνες, είτε σε συλλογικό είτε σε διεθνές επίπεδο. Στην καταγγελία γίνεται λόγος για ένα «σύστημα» και όχι για μεμονωμένα περιστατικά προπονητών. Ουσιαστικά τονίζεται ότι οι υπεύθυνοι των προγραμμάτων είχαν απόλυτη εξουσία πάνω στα παιδιά και δεν υπήρχε κανένας έλεγχος, κάτι που έκανε ανεξέλεγκτη τη δράση τους.