Σε ένα δίκαιο κόσμο ο Λάνθιμος έπρεπε να σκηνοθετήσει τον Παπαφλέσσα με το Δημήτρη Παπαμιχαήλ και να βρεθούμε ως έθνος στα Όσκαρ να πανηγυρίζουμε. Αλλά βρέθηκε ο Τζέιμς Πάρις στο δρόμο του και η Φίνος Φιλμ. Ποιος ήταν ο Τζέιμς Πάρις ρωτάς; Διευθυντής παραγωγής σε ταινίες της 20th Century Fox, δηλαδή ήξερε από υπερπαραγωγές. Ο Τζέιμς Πάρις δεν κρύφτηκε σε συνέντευξή του το 1970: “Εφ’ όσον δεν υπάρχει ελευθερία εκφράσεως στην τέχνη, τα “ιστορικά” είναι λύση απελπισίας για τον παραγωγό. Αφού δεν επιτρέπουν το σεξ, το ρίξαμε κι εμείς στο μπαμ μπουμ”.
Ο Φίνος για να φλεξάρει κουβάλησε γερανούς από Γαλλία και ο προϋπολογισμός της ταινίας έφτασε τα 12.000.000 δραχμές. 1970 είχαμε να σημειώσω. Πάρα πολλά εξωτερικά γυρίσματα (αυτά κοστίζουν). Επειδή Χούντα τα κομπαρσιλίκια τα έκαναν θέλοντας και μη φανταράκια. Μιλάμε για 3000 κομπάρσους. Στα Αμπελάκια. Και επειδή ποτέ δεν είναι αρκετοί οι κομπάρσοι, πήραν και κάτοικους της Λάρισας. Να δείτε εδώ:
Το καστ των ηρώων
1.40 είναι αρκετό για να ανατριχιάσει κανείς. Ε Έλληνες Έλληνες; Δημήτρης Ιωακειμίδης στο ρόλο του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη. Μεγάλος αναρχικός της εποχής. Θέλει αρετή και τόλμη ο ξεσηκωμός. Ο Ερρίκος Ανδρέου στη σκηνοθεσία είχε ένα καστ μεγάλων ονομάτων. ο Αλέκος Αλεξανδράκης στο ρόλο του Κανέλλου Δεληγιάννη, ο Άγγελος Αντωνόπουλος ως Νικόλαος Σκουφάς, η νεαρή τότε Κάτια Δανδουλάκη ως Κατερίνα ( νεαρή τότε Κάτια Δανδουλάκη είχε ένα σύντομο ρόλο στην ταινία – ήταν για εκείνη η δεύτερη κινηματογραφική της δουλειά – όπου υποδυόταν την «Κατερινιώ» η οποία ήταν κρυφά ερωτευμένη με τον Παπαφλέσσα), ο Στέφανος Στρατηγός ως Ιμπραήμ Πασάς, Λαυρέντης Διανέλλος ως παπά-Γιώργης, ο νεαρός Χρήστος Πολίτης ως Δημήτριος Υψηλάντης. Η σκηνογραφία και τα κοστούμια ήταν του Διονύση Φωτόπουλου, ο οποίος πήρε τιμητική διάκριση στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Ο «Παπαφλέσσας» στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης είχε αποσπάσει τα βραβεία καλύτερης σκηνοθεσίας ενώ είχε δοθεί ιδιαίτερη τιμητική διάκριση στον ενδυματολόγο Διονύση Φωτόπουλο. Έφαγαν μεγάλη γιούχα ωστόσο. Πίστευαν ότι τα φιλμ αυτά ήταν προπαγανδιστικού περιεχομένου, και είχαν την έγκριση του χουντικού καθεστώτος.Δεν πέρασε καλά ο Δημήτρης Παπαμιχαήλ. Συνολικά έκοψε: 297.817 εισιτήρια.
Αυτό το τρέιλερ είναι λες και βγήκε από πρόμο του Game of Thrones. Που πραγματικά, το 1821 θα γινόταν η πιο επική σειρά του σύμπαντος. “Σύρε να πεις του Αγά, πως πάνω από αυτό είναι το δίκιο”, ξεκάθαρα καλύτερος από τον Τζον Σνόου ο Δημήτρης ο Παπαμιχαήλ.Το μήνυμα της ταινίας είναι ένα: Κάτια αγαπά Παπαφλέσσα και οι Έλληνες δεν είναι προσκυνημένοι. Φυσικά και έχει γραφικές στερεοτυπικές στιγμές. Αλλά ήταν μια ταινία που προβλήθηκε το 1971.Έπρεπε να τονώσει το εθνικοπατριωτικό φρόνημα.
Καλά τα άλογα, τα όπλα, τα γιαταγάνια, τα κοστούμια, αλλά ίσως έπρεπε να γίνει μια εκπαίδευση των ηθοποιών για τις μάχες της εποχής (για να πεθαίνουν χωρίς υπερβολές). Επίσης, λατρεύω τις ατσαλάκωτες και κατάλευκες φουστανέλες των παλικαριών που εφορμούν. Ατσαλάκωτοι. Αλλά και πάλι, παίζει η εθνική Ελλάδος των ηθοποιών της εποχής, δεν γίνεται να είναι κακή ταινία όσο επιφανειακό κι ας είναι το σενάριο.
Γιατί αυτός ο μονόλογος είναι σχεδόν σαιξπηρικός. “Αλίμονο στους αγώνες που κρέμονται από τα χαρτιά. Το γένος δεν χρειάζεται τα χαρτιά κανενός για τη λευτεριά του. Έχετε πίστη; Έχετε καρδιά; Αλλιώς καθίστε εκεί που κάθεστε. Ραγιάδες εσείς, ραγιάδες και τα παιδιά σας, ραγιάδες και τα παιδιά των παιδιών σας”.
Το στόρι της ταινίας ξεκινά με τη κήρυξη της Επανάστασης στο Μοριά και καταλήγει με τη νίκη επί του Δράμαλη στα Δερβενάκια και το θάνατο του Εθνικού ήρωα στο Μανιάκι το 1825 πολεμώντας τις ορδές του Αιγύπτιου Ιμπραήμ.Ο Κώστας Καπνίσης υπήρξε ο κυριότερος συνθέτης που υπηρέτησε μουσικά αυτό το είδος κινηματογράφου. Δημιούργησε soundtrack κάτι ανάμεσα σε δημοτικά, επική μουσική Μπεν Χουρ και αμανέδες. Η ταινία αυτή παρουσιάζει ανθρώπους που αποφάσισαν συνειδητά να πάνε στον θάνατο για την πατρίδα τους και το συναίσθημα αυτό στο δημιουργεί και στα 122 λεπτά της
