Η Mical Valusek με τη συλλογή φωτογραφιών Home Alone απαθανατίζει την καραντίνα όπως είναι: βαθιά προσωπική και πολλές φορές γυμνή. Η φωτογράφος μόδας, με την πανδημία να την έχει αναγκάσει να κάνει ένα διάλειμμα από τη μόδα, επιστρέφει στις ρίζες της τέχνης της. Με μια σειρά από φωτογραφίες μέσα από την καραντίνα μας συστήνει με μια «ανθρωπίλα» που είχαμε ξεχάσει και ο κορωνοϊός ξανάφερε στις ζωές μας για τα καλά.
Η φωτογράφος, απαθανάτισε remotely 30 ανθρώπους στο φυσικό τους περιβάλλον: το σπίτι. Δεν την ενδιέφερε οι φωτογραφίες να είναι τέλειες, ούτε οι πρωταγωνιστές της να κρύβουν κάθε τους ατέλεια. Πρακτικά, ίσως να ήθελε και το ακριβώς αντίθετο: πλάσματα σε στιγμές που η καραντίνα μετέτρεψε σε ιεροτελεστίες. Μπάνια, κουζίνες, ταράτσες, κρεβάτια, ατελιέ και γραφεία έγιναν τα βασίλεια των περισσότερων από εμάς και σε αυτή τη συλλογή λειτουργούν και ως studios. Αυτοσχέδια και βαθιά προσωπικά.
Σε μια από τις φωτογραφίες φαίνεται και η ίδια, να πλησιάζει το γραφείο της με μια κούπα καφέ στο χέρι. Ο τρόπος που προσεγγίζει το γυμνό γυναικείο σώμα είναι μια αντίδραση στον τρόπο με τον οποίο γαλουχήθηκε στην Αργεντινή, τη γενέτειρά της. «Μια πολύ πατριαρχική χώρα όπου τα γυναικεία σώματα είναι πολύ καταπιεσμένα και σεξουαλικοποιημένα», αναφέρει περιγράφοντας την πατρίδα της στο i-d.
Με έμπνευση από τον Peter Hujar και μια αγάπη για τα πορτραίτα, κινητήριος δύναμη της τέχνης της είναι το πώς νιώθει τη δεδομένη στιγμή. Η Valusek θέλει να νιώθει πως συνδέεται με ό,τι φωτογραφίζει, έχοντας ως κινητήριο δύναμη για την τέχνη της το τί νιώθει τη δεδομένη στιγμή. Σε ό,τι αφορά το Home Alone, μπορούμε να πούμε πως νιώθουμε ό,τι νιώθει και θα δώσουμε άτυπα έναν άλλο τίτλο στη συλλογή: τα γυμνά της καραντίνας.
