Λατρέψαμε από την πρώτη στιγμή το σχέδιο του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για τη δράση της Αστυνομίας στις διαδηλώσεις. Μέσα από μόλις 17 γιγάντιες σελίδες γίναμε και πάλι παιδιά και οφείλουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στους αρμόδιους που μετά από αρκετή μελέτη και εργασία, έγραψαν αυτό το καταπληκτικό ανάγνωσμα. Δεν πρέπει κανένας βιβλιοφάγος και ιδιαίτερα γονέας να αδιαφορήσει για αυτό το παραμύθι.
Αυτή η «Λευκή Βίβλος» είναι σίγουρο πως θα ταξιδέψει τα παιδιά σας αλλά και εσάς τους ίδιους εκτός ελληνικής πραγματικότητας, μακριά από αιματηρές συμπλοκές, βίαιη καταστολή και δακρυγόνα που, ούτως ή άλλως, δεν βλέπουμε ποτέ στις διαδηλώσεις από τις αρχές, δεν καταλαβαίνουμε γιατί το λέτε αυτό. Το παραμύθι με τον τίτλο «Η Αστυνομία του 21ου αιώνα» ανήκει δικαιωματικά στη λίστα με τις καλύτερες ιστορίες όλων των εποχών και δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να το χάσετε.
Το εξώφυλλο:
Από το οπισθόφυλλο: Σε έναν απίθανα ωραιοποιημένο κόσμο, η ΕΛ.ΑΣ ορίζει συγκεκριμένο χώρο όπου θα βρίσκονται στις διαδηλώσεις οι δημοσιογράφοι ώστε να τους ξεκουράσει αλλά και να τους προστατεύσει. Από τι θέλει να τους προστατεύσει, όμως, εφόσον η Αστυνομία έχει εξαιρετική σχέση με τους διαδηλωτές και δεν ασκεί ωμή βία; Αυτό είναι το ερώτημα που δεν περίμενε κάνεις και που κάνει το παραμύθι τόσο επιτυχημένο. Απίθανη πρόζα, άπλετη φαντασία, αλλεπάλληλες πλοκές και πολλά θετικά μηνύματα. Σύμφωνα με τους New York Times, πρόκειται για «μια ιστορία πέρα για πέρα συγκινητική αφού διαβάζουμε για τις εξαιρετικές σχέσεις τις αστυνομίας με τους διαδηλωτές. Σε ένα σημείο, μάλιστα, διαβάζουμε πως η αστυνομία θα έχει η ίδια κάμερες, όχι για να φακελώνει, αλλά για να ξεκουράζει τους δημοσιογράφους».
Μπορεί η «Αστυνομία του 21ου αιώνα» να είναι το καλύτερο παραμύθι που έχουμε διαβάσει ποτέ, όμως είναι μερικά ακόμα που αξίζει να διαβάσετε αν δεν το έχετε ήδη κάνει. Όχι, δεν είναι το ίδιο πλούσια σε συγκινήσεις όσο η «Αστυνομία του 21ου αιώνα». Ακολουθούν οι προτάσεις μας:
Η Σταχτοπούτα
Ο Σαρλ Περώ αφηγείται την ιστορία μιας κοπέλας που την κακομεταχειρίζονται η κακιά μητριά της και οι αδερφές της. Η πιο διάσημη μεταφορά του παραμυθιού στον κινηματογράφο είναι αυτή του Ουώλτ Ντίσνεϋ. Δυστυχώς δεν διαβάζουμε πουθενά το πώς βοήθησε η Αστυνομία τη Σταχτοπούτα να ξεφύγει από τους καταπιεστές της χωρίς τη χρήση δακρυγόνων.
Η Ωραία Κοιμωμένη
Δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο βιβλίο Τα Παραμύθια της Μητέρας Χήνας το 1697. Ο Ουώλτ Ντίσνεϋ μετέφερε και αυτό το παραμύθι του Σαρλ Περώ στον κινηματογράφο με μεγάλη επιτυχία, όχι αντίστοιχη βέβαια με την επιτυχία που θα έχει η πλατφόρμα που ο οργανωτής θα γνωστοποιεί τους λόγους μιας πορείας με τους κωδικούς του taxisnet.
Η Χιονάτη και οι Επτά Νάνοι
Η πρώτη έκδοση του παραμυθιού κυκλοφόρησε το 1812. Η Χιονάτη είναι η πρώτη από τις πριγκίπισσες της Disney που εμφανίζεται στην πρώτη μεγάλου μήκους ταινία κινουμένων σχεδίων του Ουώλτ Ντίσνεϋ το 1937. Επιμένουμε ωστόσο πως κακώς δεν υπήρχε «επικοινωνιακή διαχείρηση μιας συνάθροισης» όπως στο σχέδιο Χρυσοχοΐδη, που έχει σκοπό να σταματήσει τη διασπορά fake news. Ποιος μας λέει ότι οι νάνοι δεν ήταν 6 ή 8;
Χάνσελ και Γκρέτελ
Τα παιδιά ενός φτωχού ξυλοκόπου, που η μητέρα τους τα εγκαταλείπει στο δάσος όταν η οικογένειά τους δεν έχει αρκετό φαγητό για να τραφεί. Η πρώτη έκδοση κυκλοφόρησε από τους αδερφούς Γκριμ το 1812 και ακολούθησαν πολλές παραλλαγές τα επόμενα χρόνια. Μια γλυκόπικρη ιστορία που σε κανένα σημείο της δεν αναφέρει την άριστη «συνεργασία και την αμοιβαία κατανόηση» μεταξύ δημοσιογράφων και αστυνομίας.
Η κατάργηση των ΜΑΤ
Τον Δεκέμβρη του 2008, ο τότε πρόεδρος του Συνασπισμού Αλέξης Τσίπρας, ζητούσε τον αφοπλισμό της αστυνομίας και την κατάργηση των ΜΑΤ. Τελικά έγινε μόνο η κατάργηση της ομάδας ΔΕΛΤΑ.
«Αστυνομία του 21ου αιώνα», κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη
