Αρχές της χρονιάς, ένας από τους πιο επιφανείς επιστήμονες της Γαλλίας, ο Olivier Duhamel, έρχεται αντιμέτωπος με μια από τις χειρότερες των κατηγοριών: σεξουαλική κακοποίηση του θετού γιου του. Η θετή κόρη του Duhamel, Camille Kouchner, στο βιβλίο της La Familia Grande, αναφέρει πως ο επιστήμονας κακοποιούσε τον δίδυμο αδερφό της τη δεκαετία του 1980, όταν ήταν μόλις έφηβος. Με αφορμή αυτό και ακολουθώντας τη ροή του #MeToo που το 2017 εμπνεύστηκε από τις αποκαλύψεις για τα εγκλήματα του Harvey Weistein, το #MeTooInceste έγινε πραγματικότητα. Ναι, με αυτό το hashtag να τρεντάρει, οι Γάλλοι και οι Γαλλίδες μοιράζονται τις δικές τους προσωπικές ιστορίες ενδοοικογενειακής σεξουαλικής κακοποίησης.
Με στόχο τη λύτρωση μέσα από την επικοινωνία, αλλά και τη στήριξη των άλλων θυμάτων, ένας χρήστης του Twitter γράφει: “ο θείος μου, από όταν ήμουν τεσσάρων μέχρι τα 12 μου χρόνια. Το είπα στους γονείς μου και αναμείχθηκε η αστυνομία”.
Σε ένα άλλο tweet διαβάσαμε: “Ήμουν έξι ετών, γιόρταζα το πρώτο μου τεστ στο σχολείο. Ο πιο κοντινός μου θείος με πήρε στο σπίτι του και μού κατέστρεψε τη ζωή”. Ένα άλλο tweet αναφέρει πως “η δικαιοσύνη ήρθε στις 4 Απριλίου 2019, τη μέρα που η μητέρα μου και ο πρώην της δήλωσαν ένοχοι για όσα μας έκαναν”.
Η Γαλλίδα νομικός Rim-Sarah Alouane έγραψε ακολουθώντας το hashtag: “Το #MeTooInceste τρεντάρει αυτή τη στιγμή στη Γαλλία. Θύματα αιμομιξίας μοιράζονται τις ιστορίες τους. Σου ραγίζει την καρδιά και είναι πραγματικά σκληρό να διαβάζεις αυτές τις ιστορίες. Μπορώ μόνο να ελπίζω πως θα αποδοθεί δικαιοσύνη. Πολλή αγάπη, σεβασμός και στήριξη σε όλα τα θύματα».
Η νομικός συνέχισε αναφέροντας πως το γαλλικό δικαστικό σύστημα απέτυχε να προστατεύσει τα παιδιά αυτά, αλλά και να τιμωρήσει τους ενόχους που διέπραξαν τα τρομερά αυτά εγκλήματα. «Τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν αμέσως, αλλά δυστυχώς δε βλέπω καμία πολιτική βούληση».
Η καμπάνια, που περιλαμβάνει και το #MeTooInceste είναι πρωτοβουλία του NousToutes, ενός οργανισμού που μάχεται ενάντια στη σεξουαλική βία στη Γαλλία. Η λέξη “incest” (αιμομιξία) στα γαλλικά χρησιμοποιείται για να καταδείξει την κακοποίηση από συγγενείας, συμπεριλαμβανομένων και όσων δεν ενώνονται εξ αίματος.
Την αρχή έκανε η Marie Chenevance, μια 67χρονη ακτιβίστρια των NousToutes. «Ή τώρα ή ποτέ θα έσπαγε η ομερτά σε ό,τι αφορά αυτό το ζήτημα», είπε, αναφέροντας πως τα πρώτα χρόνια οι ακτιβιστές έρχονταν αντιμέτωποι με έναν τοίχο σιωπής όταν μοιράζοντας της ιστορίες σεξουαλικής κακοποίησής τους ενδοοικογενειακά. Ως τώρα πάνω από 8.000 άνθρωποι έχουν δώσει ζωή στο hashtag, έχουν σπάσει την «ομερτά» και φιλοδοξούν πέρα από την προσωπική λύτρωση, να αφαιρέσουν κάθε «στρώση» ντροπής που μπορεί να κουβαλά άθελά του ένα θύμα.
Η κουλτούρα της μυστικότητας
Η Muriel Salmona, ψυχολόγος που ειδικεύεται στη σεξουαλική βία, μιλώντας στο BBC, αναφέρει πως το ζήτημα με τον Duhamel δημιούργησε έναν ασφαλή χώρο για τα θύματα να μιλήσουν, αφήνοντας πίσω το πέπλο της μυστικότητας. “Τα στοιχεία σχετικά με τη βία κατά των παιδιών είναι κακά για το μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης”, εξηγεί η ειδικός, αναφέροντας κάτι που δικαιολογημένα μεταφράζει το hashtag σαν ενός είδους «ευλογία». Στη Γαλλία, σύμφωνα με τη Salmona, υπάρχει ένα ρεύμα ανοχής στη σεξουαλική βία κατά των παιδιών.
Τι σημαίνει αυτό; Μια δημοσκόπηση του περασμένου έτους, έδειξε πως ένα στα δέκα άτομα στη Γαλλία έχει βιώσει παιδική σεξουαλική κακοποίηση ενδοοικογενειακά. Κι όμως, το νομικό πλαίσιο γύρω από το ζήτημα είναι περίπλοκο. Ναι, το σεξ με ανηλίκους είναι παράνομο, αλλά για να αποδειχθούν οι πιο βαριές των κατηγοριών για βιασμό και σεξουαλική επίθεση -ακόμα κι αν πρόκειται για ένα παιδί- είναι απαραίτητο να αποδειχθεί η χρήση βίας, απειλής, έκπληξης ή εξαναγκασμού. Για την ψυχολόγο, δεν είναι αυτόματη η ύπαρξη των παραπάνω για να φτάσουμε στη σεξουαλική κακοποίηση ενός ανηλίκου, και έτσι, από νομική άποψη ένα παιδί ηλικίας ως και 11 ετών μπορεί να θεωρηθεί πως έχει συναινέσει σε σεξ με έναν ενήλικα.
