Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν φοβάται να λερωθεί. Βουτάει στη λάσπη με το στόμα ανοιχτό και με τα χέρια στην ανάταση χωρίς δεύτερες σκέψεις. Αρέσει αυτό στους Αμερικανούς και ήταν ένας από τους βασικούς λόγους που κέρδισε τις εκλογές το 2016. Ξέρει πού απευθύνεται, ξέρει ποιο είναι το κοινό του, ξέρει τι ζητάει αυτό από εκείνον και ξέρουν και οι ψηφοφόροι του τι είναι διατεθειμένος να τους προσφέρει. Οι Αμερικανοί λατρεύουν το δράμα, στο μυαλό τους όλα μεγαλοποιούνται, αποκτούν χολιγουντιανές διαστάσεις. Ο Τραμπ τους το δίνει και με το παραπάνω. Απόδειξη τα όσα διαβάζουμε τις τελευταίες ώρες.

Σύμφωνα με την Washington Post, η οποία έκανε γνωστή και την ηχογραφημένη συνομιλία, o πρόεδρος των ΗΠΑ πίεσε τον επίσης Ρεπουμπλικανό Μπραντ Ράφενσπεργκερ (εκλογικός αξιωματούχος) να του «βρει» 11.780 ψήφους από την πολιτεία της Τζόρτζια, μια πολιτεία σημαντική για την ανατροπή του αποτελέσματος της 3ης Νοεμβρίου που βρήκε το Τζο Μπάιντεν νικητή.

Θα κάνει τα πάντα για να προκαλέσει και θα φτάσει στα άκρα για να αποφύγει την σφραγίδα του ηττημένου στο μπράτσο του

Επί μία ώρα, ο Τραμπ προσπαθούμε με κάθε τρόπο να πείσει τον Ράφενσπεργκερ να στηρίξει την ατζέντα του περί νοθείας στις εκλογές. Τον ακούμε να μιλά υποτιμητικά, ύστερα να προσπαθεί να τον καλοπιάσει, να τον απειλεί με αόριστες δικαστικές συνέπειες με τον υψηλόβαθμο αξιωματούχο να αρνείται. Σε ένα σημείο, ακούμε τον απερχόμενο πρόεδρο να απαιτεί να «11.780 ψήφους» και τον ίδιο τον Σάφενσπεργκερ, όπως και οι συνεργάτες του, να του εξηγούν ότι δεν έχει δίκιο και ότι η νίκη του Μπάιντεν στη Τζόρτζια είναι καθαρή. Η προσπάθεια του Νόναλντ Τραμπ να κρατηθεί στην εξουσία με έπεσε στο κενό. Περιμένουμε την επόμενη κίνησή του γιατί αυτή, σίγουρα, δεν ήταν η τελευταία.

Θα έπρεπε κάτι τέτοιο να μας προξενεί εντύπωση; Όχι. Αυτή τη στιγμή ενεργεί απερίσκεπτα και ο θυμός του προηγείται του ορθολογισμού. Δεν υπάρχει χρόνος για υπομονή, μόνο κάποια 24ωρα για αντίδραση. Θα κάνει τα πάντα για να προκαλέσει και θα φτάσει στα άκρα για να αποφύγει την σφραγίδα του ηττημένου στο μπράτσο του. Η Κάμαλα Χάρις, δικαίως τον κατηγορεί για κατάχρηση εξουσίας.

Ο Τραμπ στέκεται όρθιος μπροστά στον καθρέφτη και βλέπει την μορφή του να λιώνει. Η πολιτική του ιδιότητα έχει υγροποιηθεί και έχει απλωθεί στο πάτωμα. Πατάει με τα μαύρα γυαλιστερά του παπούτσια πάνω της. Είναι μελανιασμένος. Το οξυγόνο στον Λευκό Οίκο έχει μειωθεί και οι τοίχοι που περιβάλλουν το οβάλ γραφείο του έχουν στενέψει. Βρίσκεται σε σύγχυση και όταν ένα άτομο με τη δική του δύναμη απειλείται, γίνεται εξαιρετικά επικίνδυνο. Η επιστολή των πρώην υπουργών Άμυνας (δύο έχουν υπηρετήσει στη διοίκηση Τραμπ) δείχνει τη σοβαρότητα της κατάστασης. «Τυχόν προσπάθειες ανάμειξης των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ στην επίλυση εκλογικών διενέξεων θα μας οδηγήσει σε επικίνδυνα, παράνομα και αντισυνταγματικά μονοπάτια».

Δύο ολόκληρους μήνες μετά τις προεδρικές εκλογές, εξακολουθεί να μην παραδέχεται την ήττα του. Και δεν θα το κάνει. Επιμένει στη Τζόρτζια διότι θα καθορίσει ποιο κόμμα θα ελέγξει τη Γερουσία. Εδώ και 20 χρόνια, η πολιτεία δεν είχε εκλέξει Δημοκρατικό γερουσιαστή. Αν στις επαναληπτικές εκλογές, οι Ράφαελ Γουόρνικ και Τζον Όσοφ επικρατήσουν, τοτε οι Δημοκρατικοί θα έχουν 50 έδρες στη Γερουσία, κάτι που θα επιτρέψει στον Τζο Μπάιντεν να εφαρμόσει πιο εύκολα το πρόγραμμά του αφού η αντιπρόεδρος Κάμαλα Χάρις έχει δικαίωμα ανατροπής της ισοψηφίας.