Είκοσι χρόνια πίσω μας πάει η Ελένη Ράντου στο ξεκίνημα της νέας χρονιάς. Με μια παράσταση που ακόμα θυμούνται οι θεατές της. Μπορεί το δράμα σου να έχει κωμικοτραγικά αποτελέσματα. Η απάντηση των τεσσάρων ταλαντούχων ηθοποιών είναι θετική. Δεν έχεις πολλές ευκαιρίες να δεις τόσο χαρισματικούς ηθοποιούς μαζί στη σκηνή. Το κωμικό gravitas των Ελένη Ράντου, Κατιάνας Μπαλανίκα, Βασίλη Χαραλαμπόπουλου και Αντώνη Λουδάρου είναι ασύλληπτο.
Η Ελένη Ράντου γιορτάζει 20 χρόνια ως θιασάρχης στο Διάνα. Με αυτή την παράσταση που με τις ατέλειωτες ουρές για ένα εισιτήριο έκανε αλλεπάλληλα sold-out, παρά το γεγονός ότι τον πρώτο μήνα, δεν πατούσε άνθρωπος όπως είχε δηλώσει η ίδια ηθοποιός.
Γιατί να την δεις; Γιατι πρόκειται για μια παρατήρηση της ζωής μας. Μια νέα γυναίκα θρηνεί τον άντρα της, που εργαζόταν ως Πρίσλεϊ. Ήταν ένας από τους άπειρους σωσίες του. Αλλά έπαθε εγκεφαλικό. Και για να ξεχάσει την συμφορά της αρχίζει τους έρωτες χωρίς αύριο. Η κόρη της μένει λησμονημένη. Μόνη της. Και τρώει τα συναισθήματά της. Έχασε πατέρα και μάνα ουσιαστικά. Γιατί νιώθει πιο μόνη της από ποτέ φροντίζοντας τον πατέρα της που έμεινε σε κατάσταση φυτού και βγάζει το θυμό της στον μικρό, αθώο και γενικά χαζό εραστή της μητέρας της. Φυσικά καταλήγει ο εραστής μέρος ενός ιψενικού τριγώνου που στην ουσία ενώνει τις δυο γυναίκες. Είναι πιο αστείο από όσο ακούγεται. Γιατί η Ελένη Ράντου είναι μια σουρεαλιστική πρωταγωνίστρια με τεράστια μαζική, λαϊκή απήχηση. Ειδικά στα χέρια του Γιάννη Κακλέα, ο οποίος εδώ συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον Βασίλη Χαραμπόπουλο και έτσι ξεκίνησε η φίλία και η κοινή τους πορεία στο θέατρο.
Είναι ένα παιχνίδι κωμικό βγαλμένο από την ζωή. Αξίζει να το δείτε για εκείνη τη στιγμή που ο Αντώνης Λουδάρος τραγουδάει ‘Ελβις.
Η Ελένη Ράντου στεγάζεται θεατρικά στο θέατρο Διάνα από το 2000. Τα δώδεκα τελευταία χρόνια προσανατολίζεται σε σύγχρονα κυρίως έργα ελληνικού και διεθνούς ρεπερτορίου, αναζητώντας διάλογο με τα κοινωνικά ζητήματα της εποχής. Η πρώτη θεατρική παράσταση που παρουσίασε στο θέατρο Διάνα, διασκευάζοντας το έργο και κάνοντας την παραγωγή, ήταν το “Μαγειρεύοντας με τον Έλβις” του Λι Χολ σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα (2000-2002). Ακολούθησαν το “Μαμά μην τρέχεις” των Ελένης Ράντου-Φίλλιπου Δεσύλλα (2002-2005), ” Άλλη μια βότκα μολότοφ” του Άντον Τσέχωφ (2005-2006), ”Νύχτα Ραδιοφώνων” του Νίκι Σίλβερ (2006-2008), “33 φορές να φύγεις” του Νίκου Ποριώτη (2009-2010), όλες σε σκηνοθεσία Γίαννη Κακλέα.
Info: “Μαγειρεύοντας με τον Έλβις” του Λι Χολ σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα. Streaming Δευτέρα 4 , Τρίτη 5 και Τετάρτη 6 Ιανουαρίου στις 20:00. Εισιτήρια εδώ.
