Αν πιστεύεις κι εσύ ότι ο Γκίσμο είναι το καλύτερο ζωάκι συντροφιάς, το πλασματάκι εκείνο που λείπει από τη ζωή σου για να την ολοκληρώσει, είσαι φίλος μας και για σένα γράφουμε το κομμάτι αυτό.
Τα περισσότερα παιδάκια στα 80s ήθελαν ένα Atari 2600. Εγώ ακόμη και σήμερα περιμένω ένα Mogwai να μας καταστρέψει τα Χριστούγεννα. Θα είμαι καλύτερη από τον Μπίλι, το υπόσχομαι.
Είναι τόσο χαριτωμένο που δεν μπορείς να του αντισταθείς. Μπορεί ο σκύλος σου να μάθει να οδηγεί επειδή είδε μια ταινία στην τηλεόραση; Όχι. Ο Γκίσμο μπορεί. Και τα ηθικό δίδαγμα είναι ότι με κάθε ζωάκι έχεις και τεράστιες υποχρεώσεις.
Φυσικά και ένα ωραίο θρίλερ είναι το κατάλληλο όπλο για να μην πέσεις στη λούπα του “Μόνος στο σπίτι”. Ειδικά φέτος, όλοι νιώσαμε μια μικρή νταρκίλα να μας μαυρίζει την ψυχή στο άκουσμα των κανονισμών του ρεβεγιόν. Ο Γκίσμο θα έρθει να πάρει μακριά τη λύπη. Γιατί αν θέλεις να δεις μια χριστουγεννιάτικη ταινία, το όνομά του Στίβεν Σπίλμπεργκ ως executive producer είναι μια κάποια εγγύηση.
Κάθε Χριστουγεννιάτικη ιστορία έχει τον κακό που της αξίζει, κανείς δεν είναι πιο εφιαλτικός από τον Gremlin Stripe και την τσιφούτα Mrs Deagle. Κωμωδίες τρόμου δεν φτιάχνουν πλέον όπως παλιά.
Επίσης, όλοι έχουμε κάποιον συγγενή ή φίλο καλεσμένο τα Χριστούγεννα που τρώει όλη την ώρα και κάνει συνεχώς ζημιές.
Υπάρχουν μερικές σκηνές που μπορεί να σας θυμίσουν χριστουγεννιάτικα πάρτι στα αγαπημένα σας μπαρ. Αυτά βέβαια μεθάνε με μπύρα και καταλήγουν να κόβουν κομμάτια ανθρώπινων μελών. Ίσως τους χαλάει το ποτό.
Άβολες στιγμές; Όταν η κυρία Ντίγκλ εκτοξεύεται από το παράθυρο. Θέλεις να γελάσεις ή να βάλεις τις φωνές. Και όταν η Κέιτ εξομολογείται γιατί σιχαίνεται τα Χριστούγεννα. Γελάς ή κάνεις ότι την καταλαβαίνεις;
Κλείσιμο ματιού στον θεατή; Οταν ο αρχηγός των Gremlins, ο λωρίδας αρπάζει το αλυσοπρίονο. Εννοείται κλεμμένο από το “Σχιζοφρενή Δολοφόνο με το Πριόνι”.
Στιγμή βγαλμένη από τον Ε.Τ τον Εξωγήινο; Όταν έρχεται για να πάρει πίσω τον Γκίζμο, ο κύριος Γουίνγκ. Και βάζει τέλος στο χάος. Δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι να ξεχωρίσουμε το κακό από το καλό ως ανθρωπότητα.
Δεν μας κάνει καθόλου εντύπωση ότι μετά τον “Μπάτσο του Μπέβερλι Χιλς”, τους “Γκοουστμπάστερς” και τον “Ιντιάνα Τζόουνς στο ναό του χαμένου θησαυρού” ήταν η πιο εμπορική ταινία του 1984. Δίκαια.
