Η γνωστή ηθοποιός Κατερίνα Τσάβαλου, το πρωί της Παρασκευής ήταν καλεσμένη στην εκπομπή της Δανάης Μπάρκα, “Πάμε Δανάη” στο Mega. Μεταξύ άλλων, η Κατερίνα Τσάβαλου δήλωσε πως έχει δεχθεί σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας της. Μάλιστα είπε μια φράση που ενώ κανονικά θα έπρεπε να σοκάρει, θεωρείται φυσιολογική. “Ποιος δεν έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση;”. Η Κατερίνα πρόσθεσε ότι στην δική περίπτωση γνωρίζουν όλοι τον θύτη και κανείς δεν λέει τίποτα, ενώ συμπλήρωσε “Στην τηλεόραση δεν θα έβγαινα να πω κάτι γιατί υπάρχει κανιβαλισμός”. Τέλος, η γνωστή ηθοποιός ανέφερε “Εμένα στο θέατρο μου έχει συμβεί, όχι στην τηλεόραση. Και στο θέατρο είναι πιο άγριο. Μια ολόκληρη σεζόν, να μη δείξεις στον κόσμο τίποτα”
Η Κατερίνα Τσάβαλου το πρωί της Παρασκευής, άνοιξε ένα θέμα συζήτησης που οποιοσδήποτε έχει ασχοληθεί ή έχει περάσει απ’ έξω από θέατρο, λίγο πολύ, κάτι έχει ακούσει. Δεν μιλώ ασφαλώς για τα κουτσομπολιά που κυκλοφορούν, αλλά για τις παρά πολλές φορές που ηθοποιοί έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής (και όχι μόνο) παρενόχλησης, μπροστά σε συναδέλφους τους, άντρες γυναίκες, αλλά δεν μίλησε ποτέ κανείς. Ποτέ. Κανείς. Η Κατερίνα, σε σχετική ερώτηση απάντησε “υπάρχει ο φόβος ότι αν κάποιος μιλήσει θα πέσει θύμα κανιβαλισμού”. Η ίδια ωστόσο, δήλωσε πως αν ποτέ ξεκινήσει κάποια συντονισμένη προσπάθεια απέναντι σε ανθρώπους που έχουν υπάρξει θύτες, είναι διατεθειμένη να μιλήσει.
Η Κατερίνα Τσάβαλου δεν είναι η πρώτη Ελληνίδα ηθοποιός που μιλά δημοσίως για ένα τέτοιο γεγονός. Φτάνει όμως αυτό; Eίναι αρκετές κάποιες μεμονωμένες παραδοχές διαφόρων ηθοποιών για να λύσουν το πρόβλημα; Όχι. Σίγουρα όχι. Ωστόσο ίσως είναι μια αρχή για να βρεθεί κάποιος να ξετυλίξει το κουβάρι της χυδαιότητας που επικρατεί εκεί έξω.
Η σιωπή δεν μπορεί να καταστήσει το θύμα συνένοχο με τον θύτη.
Από την άλλη, όσο κατανοητός και αν είναι ο φόβος να βγει μία γυναίκα μόνη της και να καταγγείλει άνδρες συναδέλφους της οι οποίοι πιθανόν να ήταν ή ακόμα και να είναι σε θέσεις ισχύος και εξουσίας, θα λειτουργεί πάντα ανασταλτικά και θα μας εμποδίζει να δούμε τη μεγάλη εικόνα της κακοιποίησης. Σύμφωνοι, ο χώρος της υποκριτικής στην Ελλάδα είναι μικρός, και όπως κάθε άλλη μικροκοινότητα δεν λειτουργεί αξιοκρατικά ενώ διαπνέεται από κάποιος άγραφους κανόνες σχετικά με τα θέματα που “επιτρέπεται” να ανοίξουν και εκείνα που δεν “επιτρέπεται”. Όπως αντίστοιχα, υπάρχουν άγραφοι “κανόνες” για τα πρόσωπα που μπορεί κάποιος να θίξει δημόσια και εκείνα που δεν μπορεί. Η Τσάβαλου είναι ηθοποιός ενεργή και μια τέτοια αποκάλυψη είναι δεδομένο ότι θα την άφηνε εκτός δουλείας, διότι ένας άνθρωπος που έχει βγει μπροστά για να καταγγείλει κακοποιητικές συμπεριφόρες, είναι πίθανόν να το ξανακάνει. Εδώ, υπήρχε ένας πέπλο σιωπής για πολλές δεκαετίες που προστάτευε τον Ουαϊστάιν, σε μια αγορά τεράστια που αντιμετωπίζει τον κινηματογράφο ως βιομηχανία.
Όσο όμως αυτές οι σημαντικές καταγγελίες μένουν θολές, δεν φωτίζουν μια κατάσταση, δεν ονοματίζουν αλλά απλώς φωτογραφίζουν, τότε υποβαθμίζεται και η αξία και η σπουδαίοτητα τους. Εκπίπτουν σε ένα ένα στάτους ροζ κουτσομπολιού. Φταίνε τα θύματα; Φυσικά και όχι. Η σιωπή δεν μπορεί να καταστήσει το θύμα συνένοχο με τον θύτη. Τα πράγματα στη ζωή είναι πολύ πιο περιπλοκα. Το να μην μιλάς δεν σημαίνει ότι ασπάζεσαι την υποκρισία ότι όλα κυλούν ρόδινα. Ωστόσο, το να μιλάς με υπαινιγμούς αποδυναμώνει πρώτα και κύρια τη δική σου θέση.
Οι γυναίκες που βγαίνουν και καταγγέλουν ανοιχτά περιστατικά κατά τα οποία έχουν κακοποιηθεί προσφέρουν κάτι πολύτιμο: ενδυναμώνουν. Ενδυναμώνουν όσες το έχουν υποστεί και δεν βρήκαν το θάρρος να το που δημόσια, αλλά ταυτόχρονα εδυναμώνουν και κάθε γυναίκα που στον εργασιακό χώρο.
Όσο όμως αυτές οι σημαντικές καταγγελίες μένουν θολές, υποβαθμίζεται και η αξία και η σπουδαίοτητα τους
Προσωπική ευχή; Ας είναι η Κατερίνα ο τελευταίος άνθρωπος σε αυτή τη ζωή που πέφτει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης και γενικότερα κακοποιητικής συμπεριφοράς στον χώρο εργασίας του.
Προσωπική εκτίμηση; όσο κανείς δε βγαίνει να μιλήσει ανοιχτά με ονόματα, όσο όλοι και όλες, τηρούν τον “Νόμο της σιωπής” φοβούμενοι για τις δουλειές και τις καριέρες τους, δεν θα αλλάξει τίποτα. Μεμονωμένες φωνές σαν αυτή της Κατερίνας, δεν φτάνουν.
