Μην βγείτε ραντεβού με την ταινία Holidate. Πιστεύω πολύ στην αυτοδιάθεση και στο αναφαίρετο δημοκρατικό δικαίωμα της προσωπικής επιλογής, αλλά είμαι ουμανίστρια και θέλω να βοηθήσω τον συνάνθρωπό μου πάντι τρόπω. Γιατί βλέπουμε ένα rom-com; Γιατί συνήθως είναι αστείο, ρομαντικό και καμιά φορά γυρισμένο κοντά στα Χριστούγεννα που αρέσουν σχεδόν στο 90% των ανθρώπων. Τι είναι το Holidate του Netflix; Τίποτα από τα παραπάνω. Γιατί το είδαμε τόσοι άνθρωποι το σκ; Γιατί έχουμε σαδομαζοχιστικές τάσεις. Και κυρίως γιατί το τρέιλερ δεν μας προϊδέασε για την φόλα των επόμενων 90 και λεπτών.
Δεν έχω μια ξεκάθαρη απάντηση στο ερώτημα γιατί πέρασα το πρωινό της Κυριακής μου βλέποντας μια ανέμπνευστη ρομαντική κομεντί για ένα ετερόφυλο ζευγάρι που αναπαράγει τα χειρότερα σεξιστικά κλισέ. Ίσως περίμενα να δω το “Love Actually”, ίσως είμαι θύμα του αλγόριθμου.
Υπόθεση που θυμίζει το Friends With Benefits
Η Σλόαν (Έμα Ρόμπερτς) και ο Τζάκσον (Λουκ Μπρέισι) απεχθάνονται τις γιορτές. Είναι διαρκώς single, κάθονται στο τραπέζι των παιδιών ή ζουν αμήχανες καταστάσεις σε αταίριαστα ραντεβού. Όταν όμως αυτοί οι δύο ξένοι γνωρίζονται σε μια ιδιαιτέρως κακή χριστουγεννιάτικη σεζόν, ορκίζονται να είναι ο ένας για τον άλλο το “γιορτοραντεβού” του για όλες τις γιορτινές εκδηλώσεις της επόμενης χρονιάς. Πρωτοχρονιά, Αγίου Βαλεντίνου, Αγίου Πατρικίου, Πάσχα, Γιορτή της Μητέρας, 4η Ιουλίού, Πρωτομαγιά, Halloween, Ημέρα των Ευχαριστιών, Χριστούγεννα. Προχωράμε.
Η Έμα Ρόμπερτς έχει σαρκαστικές ατάκες, παίζει μια χαρά και ο Λουκ Μπρέσι έχει μια σέξι προφορά και γοητεία. Θα ήταν ένα υπέροχο ζευγάρι αν κάποιος τους έδινε ένα σενάριο και όχι μια ενοχλητική και ρηχή απομίμηση του “Sleeping With Other People”. Το περσινό “Plus One” είχε ακριβώς την ίδια ιδέα, δυο όμορφοι νέοι ελεύθεροι τύποι συναντιούνται αποκλειστικά στους γάμους των φίλων τους ως ζευγάρι, έξυπνο σενάριο, καλοπαιγμένο με προφανέστατη κατάληξη το χάπιλι έβερ άφτερ. Δεν έχει ούτε μια αυθεντική σκηνή αυτή η ταινία του Netflix.Δεν γελάς ούτε με την σκηνή που έχει πάρει κατά λάθος καθαρτικά και δεν μπορεί να βγάλει τον ολόσωμο στενό κορσέ/κοστούμι αποκριάτικο για να πάει στην τουαλέτα η γλυκούλα πρωταγωνίστρια. Ξέρω τι θα σκεφτείτε. Τι περίμενα από μια ρομαντική κομεντί; Να μην κάνει το “Notting Hill” να φαίνεται σαν ντοκιμαντέρ. Να είναι κακό και κλισέ, αλλά τόσο κακό που να γίνεται καλό στο τέλος. Όχι απλά ΦΟΛΑ. Το μόνο καλό αυτής της τραγωδίας ήταν οι σκηνές στα μπαρ και στα κλαμπ που τα όμορφα αυτά παιδιά έπιναν το βάρος τους σε σφηνάκια και μας θύμισαν ωραίες προ πανδημίας εποχές.
To meta-humor δεν είναι κάτι εύκολο. Όπως εύκολο δεν είναι να πάρεις ένα ταλαντούχο καστ για να κάνεις μια αποτυχημένη ρομαντική κομεντί. Ας αναγνωρίσουμε αυτό στους σεναριογράφους. Αυτή η ταινία είναι ο εφιάλτης των Χριστουγέννων. Ούτε με κακό hangover δεν βλέπεται.
