"Βάρβαροι": αίμα και ρομάντζο στους γερμανικούς δρυμούς

Αν σου άρεσε το “The Last Kingdon” και το “Roman Empire” πέρασες το σαββατοκύριακο σου με γερμανικές φυλές που αποκεφάλιζαν Ρωμαίους στην μάχη του Τευτοβούργιου Δρυμού το 9 μ.Χ. Εγώ έμαθα για τον Αρμίνιοο, σύμβολο της γερμανικής ενοποίησης και τις Βαλκυρίες από τη σειρά του Netflix, το παραδέχομαι. Γιατί είναι το νούμερο 1 στη λίστα του Netflix; Λέξεις κλειδιά: επική ιστορική σειρά με αιματοκύλισμα και σεξ. Είπε κανείς Game of Thrones; Γιατί πάντα θέλουμε οι αδύναμοι καταπιεσμένοι που πληρώνουν φόρους σε αδίστακτους αυτοκράτορες να γίνουν ήρωες και να επαναστατήσουν.

Υπόθεση

Τρεις παιδικοί φίλοι, η Τουσνέλντα κόρη του Αρτέμη Μάτσα των Χερούσκων, ο Άρι, γιος του Σεγίμερου, φύλαρχος των Χερούσκων και ο Φόλκβιν, γενναίο φτωχό παλικάρι με ωραία μούσκουλα, βρίσκονται σε αντίπαλα στρατόπεδα. Οι Γερμανοί, οι Βάρβαροι, είναι υποδουλωμένοι στους Ρωμαίους που αρχίζουν να ζητούν όλα τα ζώα και τα σιτηρά τους. Φόλκβιν και Τουσνέλντα είναι ερωτευμένοι και οργανώνουν την κλοπή του εμβλήματος Ρωμαίων. Ο έπαρχος Βάρος, που πιστεύει ότι οι Ρωμαίοι είναι ό, τι καλύτερο συνέβη στις ζωές των βαρβάρων και κυκλοφορεί με ωραία βελούδινα κιμονό και χρυσά κοσμήματα στέλνει το παιδί που έκλεψαν από την αγκαλιά της μητέρας του ως φόρο, τον Άρι, που έγινε Ρωμαίος αξιωματικός στο πατρικό χωριό του να γυρίσει με την κλεμμένη αξιοπρέπεια των Ρωμαίων πίσω.

Λόγχες, ξίφη και σφυριά χτυπούν καλογυμνασμένα κορμιά, μια αιθέρια ξανθιά φεμινίστρια που αποδεικνύει στην πράξη ότι καλό θα ήταν να βάλεις τα πατριαρχικά σου στερεότυπα στη ναφθαλίνη για πάντα, πολλοί αποκεφαλισμοί μετά, είναι οι λόγοι που δεν πατάς pause.

Μάθε μπαλίτσα και γερμανική ιστορία από το Netflix

Φυσικά η υπόθεση είναι βασισμένη σε πραγματικά γεγονότα. Κλικάρω λήμμα στη Wikipedia και αντιγράφω. Μάχη του Τευτοβούργιου Δρυμού ονομάζεται η σύγκρουση ανάμεσα σε γερμανικά φύλα και τον ρωμαϊκό στρατό, η οποία έλαβε χώρα το Σεπτέμβριο του 9 μ.Χ. Επικεφαλής των πρώτων ήταν ο Αρμίνιος και των δεύτερων ο Πόπλιος Κουϊντίλιος Βάρος. Έληξε με σαρωτική νίκη των Γερμανών και αποτέλεσε κομβικό σημείο στον αγώνα τους εναντίον του ρωμαϊκού επεκτατισμού. Καθώς οι Ρωμαίοι δυσκολεύονταν να διασχίσουν τα ελώδη δάση του Τευτοβούργιου Δρυμού, ο Αρμίνιος υποκρίθηκε ότι φεύγει για να φέρει βοήθεια. Αντί όμως βοήθειας, επέστρεψε με ένα στρατό από συνασπισμένες γερμανικές φυλές. Στη σύγκρουση που ακολούθησε, υπολογίζεται ότι συμμετείχαν περίπου 20.000 – 25.000 από τη μεριά των Ρωμαίων (3 λεγεώνες, 6 κοόρτεις από υποτελείς φυλές, 3 ίλες ιππικού) και 15.000 από τη μεριά του Αρμίνιου.

Γνωρίζοντας εκ των έσω τις ρωμαϊκές στρατιωτικές τακτικές και την τοπογραφία του εδάφους, ο Αρμίνιος κατάφερε να χρησιμοποιήσει τις δυνάμεις του με τέτοιο τρόπο ώστε να επιφέρει συντριπτικά πλήγματα στον αριθμητικά υπέρτερο και καλύτερα εκπαιδευμένο αντίπαλο. Επί τρεις ημέρες οι Ρωμαίοι έπεφταν θύματα αλλεπάλληλων ενεδρών και επιθέσεων, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν σχεδόν όλοι, ενώ πολλοί άνδρες από τις βοηθητικές κοόρτεις αυτομολούσαν προς τους συμπατριώτες τους. Ο Βάρος αναγκάσθηκε προς το τέλος της μάχης να αυτοκτονήσει για να μην πιασθεί αιχμάλωτος, όπως και αρκετοί ακόμα αξιωματικοί. Ο Τάκιτος έγραψε ότι κάποιοι Ρωμαίοι δεν πέθαναν στη μάχη, αλλά θυσιάστηκαν στα πλαίσια θρησκευτικών τελετών των νικητών ή κρατήθηκαν ως σκλάβοι – χαρακτηριστικό είναι ότι ενώ επιχειρούσε στον Άνω Ρήνο το 50, ο διοικητής Λεύκιος Πομπόνιος βρήκε άνδρες του Βάρου υποδουλωμένους για σαράντα χρόνια.

Χωρικοί Γερμανοί vs Ρωμαίοι Αυτοκράτορες σημειώσατε άσσο

Η ήττα στον Τευτοβούργιο Δρυμό είναι μία από τις χειρότερες στην ιστορία του ρωμαϊκού στρατού και οι κωδικοί αριθμοί των τριών λεγεώνων (XVII, XVIII, XIX) δεν ξαναχρησιμοποιήθηκαν ποτέ, σε αντίθεση με τη συνήθη πρακτική των Ρωμαίων να αναδομούν τις ηττημένες λεγεώνες. Ο Σουητόνιος διασώζει ότι η είδηση της πανωλεθρίας συντάραξε τον γέροντα αυτοκράτορα Οκταβιανό, σε βαθμό που χτύπαγε το κεφάλι του στους τοίχους του παλατιού και φώναζε “Βάρε, δώσε πίσω τις λεγεώνες μου”. Μολονότι στα επόμενα επτά χρόνια οι Ρωμαίοι διεξήγαγαν δύο επιτυχημένες εκστρατείες υπό την ηγεσία του Γερμανικού, η επαρχία της Μεγάλης Γερμανίας διαλύθηκε και τα σχέδια για επέκταση ανατολικά του Ρήνου εγκαταλείφθηκαν.

Πόνεσε η καρδιά μου

Με την ιστορία του Ansgar. Δεν κάνω spoiler αλλά έκλαψα.