Αρρώστησα με αυτό το sci-fi δράμα του Netflix που μου θυμίζει πάρα πολύ αυτό που ζούμε σήμερα με την πανδημική κρίση παγκοσμίως. Μια επιδημία πέφτει στη Μόσχα και κολλάει μέσω της επαφής, μια χειραψία αρκεί. Πρώτα σημάδια ότι είσαι φορέας; Ο βήχας. Δεύτερο; Οι κόρες των ματιών σου ασπρίζουν. Τρίτο; Φτύνεις αίμα , γιατί καταστράφηκαν οι πνεύμονες και πεθαίνεις. Είναι μεταδοτική ασθένεια, θεραπεία δεν υπάρχει και φυσικά οι άνθρωποι τρομοκρατημένοι εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και τρέχουν να σωθούν στη χιονισμένη στέπα. Είδα τα πρώτα δύο επεισόδια. ΤΥΧΑΙΑ. Και μετράω αντίστροφα τις ώρες στο γραφείο για να τρέξω σπίτι να δω τα υπόλοιπα.
Τσέκαρε το trailer και θα καταλάβεις γιατί:
Η ομάδα επιζώντων φυσικά μου θυμίζει την αντίστοιχη του Walking Dead. Οι πλιατσικολόγοι ίσως είναι πιο τρομακτικοί από τον ίδιο τον ιό, δηλαδή ποιος νορμάλ άνθρωπος ναρκώνει έγκυο γυναίκα και αποπειράται να την βιάσει (πριν του καρφώσουν ένα ψαλίδι στο λαιμό) επειδή θέλει να κλέψει μια τηλεόραση 100 ιντσών; Αν αυτό είναι το τέλος του κόσμου, τα όρια μεταξύ του καλού και του κακού είναι δυσδιάκριτα. Όταν ο πολισμός απειλείται με αφανισμό μετράει μόνο η επιβίωση σου; Εσύ τι θα έκανες σε ένα κόσμο χωρίς ρεύμα, όπου το χρήμα δεν έχει καμία αξία, μια μητρόπολη μετατρέπεται σε νεκροταφείο και όσοι είναι ακόμη ζωντανοί αλληλοσκοτώνονται για τροφή και βενζίνη;
Σε πιάνει η ανατριχίλα και καταλαβαίνεις ότι κόλλησες από την πρώτη σκηνή. Με το χιόνι να πέφτει, σε άχρονη άγρια τοποθεσία κι έναν άντρα ντυμένο με τομαριά ζώων να φτύνει αίμα πριν ξεψυχήσει βυθισμένος σε μια λίμνη. Και πριν προλάβεις να αναρωτηθείς τι συνέβη, μια γυναίκα ξυπνά από έναν εφιάλτη σε μια σπιταρώνα πλάι σε ένα δίμετρο Ρώσο. Κι αυτά τα οκτώ επεισόδια έχουν γυριστεί έναν ολόκληρο χρόνο πριν το ξέσπασμα της COVID-19. Είναι οι Ρώσοι ο σύγχρονος Τειρεσίας;
Ο δίμετρος είναι ο Σεργκέι που ζει σε κάποιο πλούσιο προάστιο, διαζευγμένος, με μια πρώην γυναίκα να του κάνει τη ζωή δύσκολη και με μια νυν σύντροφο και μητέρα ενός αυτιστικού παιδιού που παρενοχλεί σεξουαλικά η γειτόνισσα που ζει άγρια εφηβεία. Όταν ξεσπά η πανδημία τρέχει να σώσει τον γιο του και την πρώην σύζυγο του (δεν μπορώ ακόμη να ξεπεράσω τη σκηνή που εκείνη δεν ανοίγει την πόρτα στην μητέρα της που έχει κολλήσει τον ιό) και η αποστολή του είναι να τους μεταφέρει μαζί με τον γέροντα πατέρα του μακριά από την κυβέρνηση που μάλλον σκοτώνει όλους τους φορείς. Ο άρχοντας του τηλεοπτικού ερέβους Στίβεν Κινγκ ήδη τουίταρε για τη σειρά που εκτός από το Walking Dead μοιάζει και με το 28 Days Later και με το Chernobyl.
Φυσικά αυτό το έπος είναι βασισμένο σε βιβλίο, το Vongozero, best seller της Γιάννας Βάγκνερ. Φυσικά, αρκετοί θεατές δεν αντέχουν τόση πραγματικότητα στο σαλόνι τους (για αυτό υπάρχει το Emily In Paris ως ενναλακτική) αλλά μια σειρά που σε βάζει σε σκέψεις για το πώς θα αντιδρούσες όταν έρθει το τέλος του κόσμου είναι απαραίτητη; Τι θα έκανες για να προστατεύσεις το παιδί σου και τη γυναίκα που αγαπάς; Πόσο αλληλέγγυοι είμαστε όταν απειλείται η ζωή μας; Τι γίνεται όταν η έννοια της κανονικότητας παύει να υφίσταται;
Γιατί να το δεις; Αν ζητάς first class ερμηνείες και δεν γουστάρεις post apocalyptic σειρές με ζόμπι. Αν γουστάρεις χιονισμένα τοπία και καταπληκτικούς διευθυντές φωτογραφίας. Αν ψάχνεις ένα ρωσικό noir που δεν σε αφήνει να στέλνεις μηνύματα όσο παρακολουθείς την πλοκή. Μετά τα ισπανικά, τα ιταλικά, τα γερμανικά, ήρθε η ώρα των ρωσικών σειρών στο Netflix. Από μένα είναι Ντα.
