Το ότι η LGBTQ+ κοινότητα της Ρωσίας καταπιέζεται συστηματικά δεν είναι νέο. Νέο θα μπορούσε να θεωρείται το γεγονός πως εδώ και ένα αρκετά μεγάλο διάστημα, gay μπαμπάδες καλούνται είτε να χάσουν τα παιδιά τους, είτε να αφήσουν πίσω τη ζωή τους για να προστατεύσουν τις οικογένειές τους.

Πριν λίγες μέρες, έγινε γνωστή μέσα από το The Daily Beast η ιστορία ενός gay μπαμπά ο οποίος αφού διάβασε ένα άρθρο-χειρότερο δείγμα σεναρίου ζωής, στο πρακτορείο ειδήσεων της Ρωσίας, TASS, βρέθηκε αντιμέτωπος με μια και μόνο επιλογή: να φύγει. Το άρθρο έλεγε πως οι ρωσικές αρχές σκοπεύουν να συλλάβουν έναν αριθμό gay αντρών που απέκτησαν παιδί μέσω παρένθετης μητέρας. Αν υποθέσουμε πως για ένα πράγμα τρέμει ένας η γονιός, αυτό είναι το να αποχωριστεί το παιδί του, γνωρίζοντας ότι από τη μια στιγμή στην άλλη θα καταλήξει σε ορφανοτροφείο. Οι LGBTQ+ γονείς δεν αποτελούν εξαιρέσεις σε ό,τι έχει να κάνει με φόβους, πατρικά ή μητρικά ένστικτα και αίσθημα ευθύνης απέναντι σε ένα παιδί.

Οι συλλήψεις gay πατεράδων ξεκίνησε με αφορμή την υπόθεση ενός νεογέννητου παιδιού που βρέθηκε εγκαταλειμμένο. Μετά από έρευνες, οι ρωσικές αρχές μίλησαν για υποψίες που αφορούν ένα κύκλωμα baby trafficking. Αυτό μοιάζει να είναι μια καλή δικαιολογία για λίγη ακόμα καχυποψία απέναντι στους γονείς της LGBTQ+ κοινότητας. Σωστά;

Ο Vitaly του Daily Beast, αφού διάβασε το άρθρο, κανόνισε το πιο γρήγορο brainstorming meeting στην ιστορία των οικογενειακών υποθέσεων με φίλους, έβαλε έναν χάρτη στο τραπέζι, όρισε μια χώρα ως το νέο του καταφύγιο, έφτιαξε βαλίτσα, πήρε το 6 μηνών μωρό του και έφυγε από τη Ρωσία. Με λίγα λόγια, μια μονογονεϊκή οικογένεια, άλλαξε όλη της τη βάση. Γιατί; Επειδή ο πατέρας ήταν gay και μια παρένθετη μητέρα μπήκε στο παιχνίδι της γονιμοποίησης. Καθόλου παραδοσιακός τρόπος δημιουργίας οικογένειας για τη Ρωσία του Πούτιν.

Η φυγή σαν μοναδική επιλογή

Πριν περίπου ένα χρόνο, ένα gay ζευγάρι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Ρωσία, μετά από ερευνητική παρέμβαση της κυβέρνησης, όταν ανακάλυψε ότι οι γιοι τους δεν είχαν μητέρα. Το ζευγάρι ζήτησε άσυλο στις ΗΠΑ, δηλώνοντας πως φοβάται να επιστρέψει στη Ρωσία. Οι δυο άντρες μεγάλωναν για πάνω από δέκα χρόνια. Τα πράγματα πήγαν στραβά, όταν το ένα από τα δυο παιδιά χρειάστηκε νοσηλεία σε νοσοκομείο. Οι γιατροί αντιλήφθηκαν την απουσία μητέρας και ειδοποίησαν τις αρχές, εκκινώντας μια ολόκληρη διαδικασία που θα άλλαζε τη ζωή μιας οικογένειας.

Τέτοιου είδους πρακτικές ξεκίνησαν μαζί με το νόμο της “gay propaganda”, που απαγορεύει την προώθηση μη παραδοσιακών σχέσεων με ανηλίκους. Στο μεταξύ, οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων έχουν αναφερθεί κατά καιρούς σε αυτή την πολιτική διάκρισης, απαγόρευσης και καταπάτησης, προσπαθώντας να βάλουν το εχθρικό για τις μειονότητες ρωσικό περιβάλλον στο τραπέζι με όλα όσα πρέπει να αλλάξουν. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων με τη σειρά του έχει ήδη καταδικάσει τη Ρωσία για παραβίαση των δικαιωμάτων της LGBT+ κοινότητας ήδη τρεις φορές.

Με λίγα λόγια, ένα μεγάλο γκρουπ γονιών εκεί έξω παλεύει για το απόλυτο δικαίωμα και υποχρέωσή του: να προστατεύσει τα παιδιά του.