Όσοι δεν ήταν χθες μέσα ή έξω από το Εφετείο, τρύπωσαν στα στενά αυτής της πόλης, παρήγειλλαν καθαρό οινόπνευμα όχι για τα χέρια αλλά για την ψυχή τους και όταν η Δικαιοσύνη ανακοίνωσε το αυτονόητο, άφησαν τον Λοίζο να φτερουγίσει στα χείλη τους, έκαναν το ακορντεόν βασιλιά των μουσικών οργάνων, που μάλλον είναι κιόλας μεταξύ μας.
Στο Μεταξουργείο μια χούφτα άνθρωποι, στάθηκαν όρθιοι απέναντι στις δυνάμεις καταστολή που μάλλον το φυσάνε και δεν κρυώνει και με υψωμένα χέρια χειροκρότησαν τον στίχο: “ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ“. Φώναξαν για τον Παύλο, έβρισαν τους φασίστες και τελικά ανάγκασαν τους μπλε αστακούς να αποχωρήσουν.
Οι πιο δικές μας ημέρες. 
