Η δίκη της Χρυσής Αυγής, ξεκίνησε την Δευτέρας 20 Απριλίου 2015, στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, στην δικαστική αίθουσα των Γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού.  Αποτελεί  μια ιστορικής σημασίας  δίκη, που αντίστοιχή της δεν έχει υπάρξει στην Ελλάδα και σε παγκόσμιο επίπεδο, καθώς για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο καλείται να λογοδοτήσει για δράση εγκληματικής οργάνωσης, ένα κόμμα που εκπροσωπείται στη Βουλή.

Τόσο ο χώρος, όσο και ο τόπος διεξαγωγής της δίκης λειτούργησε απαγορευτικά για την προσέλευση κοινού, καθώς μόνο διαπιστευμένοι εργαζόμενοι στα ΜΜΕ και παράγοντες της δίκης μπορούσαν να παρευρίσκονται. Στην πορεία υπήρξε μια διαφοροποίηση καθώς ένας περιοριορισμένος αριθμός ακροατών μπορούσε  να προσέρχεται στην δικαστική αίθουσα με συγκεκριμένη διαδικασία.

Από την αρχή, η Πολιτική Αγωγή έθεσε θέμα δημόσιας κάλυψης της δίκης κάτι που δεν έγινε δεκτό απ’ το δικαστήριο, το μόνο λοιπόν που απέμεινε ήταν οι δημοσιογράφοι που παρακολουθούν τη δίκη να ενημερώνουν το κοινό για τα τεκταινόμενα, εντός της δικαστικής αίθουσας με το ρεπορτάζ τους και την διαρκή ενημέρωση μέσω live update διαδικασίας ή του Παρατηρητηρίου Golden Dawn Watch. Οι φωτορεπόρτερ έπρεπε να φωτογραφίζουν σύμφωνα με τις υποδείξεις της έδρας.

Τι κι αν πριν την έναρξη της δίκης τα στελέχη της ΧΑ με δηλώσεις τους ήθελαν την πλήρη δημοσιότητα της δίκης για να λάμψει η αλήθεια, τα πάντα άλλαξαν με την έναρξή της, καθώς για όσα γίνονται γνωστά στους πολίτες, φταίνε τα ΜΜΕ.

Ακολουθούν κάποιες από τις σημαντικότερες εικόνες αυτής της πολύχρονης και αξεπέραστης σε σημασία δίκης.

2 Οκτώβρη 2015

Υποβασταζόμενη η Μάγδα Φύσσα, κατεβαίνει από το βήμα στην δίκη της Χρυσής Αυγής. Λίγο πριν έχει δηλώσει:

Τον είδα στις 5.30 το απόγευμα. Χαιρετηθήκαμε και μου είπε ότι θα πάνε στο φίλο του τον Γιώργο μαζί με την κοπέλα του κι από εκεί θα ψάχνανε να δούνε την μπάλα. Ήταν από τις ελάχιστες φορές που δε θα έβλεπε την μπάλα με τον πατέρα του και τους άλλους φίλους του. Οι φίλοι του κάπου είχαν κανονίσει αλλού. Είπαμε θα τα πούμε το πρωί να πιούμε τον πρωινό μας καφέ (…) Το παιδί μου δεν μου ξαναμίλησε. Δεν ήπιαμε τον καφέ.
Λοιπόν, στην συνέχεια έφυγα από το σπίτι και πήγα στην κόρη μου. Δεν υπήρχε τίποτα το ανησυχητικό και που να προμηνύει ότι θα γίνει αυτό το κακό. Περίπου στις 2 και τα ξημερώματα -δεν θυμάμαι την ώρα- χτυπάει το κουδούνι. Πήρε ο άντρας μου την κόρη μας από το τηλέφωνο του κουνιάδου της, της λέει άνοιξε την πόρτα. Καταλαβαίνω ότι έγινε κάτι κακό. Μπήκε στο σπίτι ο πατέρας του κάτωχρος. Μου λέει: “Δεν είναι κάτι σοβαρό, ο Παύλος χτύπησε, είναι στο Κρατικό, σε ζητάει”. Πίστεψα πως έγινε κάτι πολύ κακό, αλλά δεν πίστεψα ότι είναι νεκρός. Τον ρώτησα: “Αυτό ήταν; Μέχρι εδώ ήταν η ζωή μας;”. Δεν απαντά. Μπαίνω στο αυτοκίνητο και βλέπω να οδηγεί ο κουνιάδος μου. Καταλαβαίνω ότι έχει γίνει κάτι σοβαρό. Δε μπορεί να μην έχει χτυπήσει σοβαρά ο Παύλος και ο Τάκης να μην μπορεί να οδηγήσει. 
Φτάνουμε στο Κρατικό. Βλέπω πολύ κόσμο έξω. Συγγενείς, φίλους. Δεν περιμένω να μου πει κανείς τίποτα. Οπότε φεύγω τρέχοντας μέσα. Βλέπω μπροστά μου γιατρούς, συγκεκριμένα έναν άντρα και μία γυναίκα. Η γυναίκα με κοίταγε στα μάτια, έκλαιγε αλλά δεν μιλούσε. Έλεγα που είναι το παιδί μου. Αρχίζω να τραβάω παραβάν να δω πού είναι. Ο γιατρός μου έδωσε ένα χάπι και μου είπε την αλήθεια, ότι ο Παύλος έφυγε. Λέω πώς είναι δυνατόν; Μου είπε ότι τον μαχαίρωσαν στην καρδιά η Χρυσή Αυγή. Μου είπε ότι οι μαχαιριές ήταν επαγγελματικές. Κι ότι κι εδώ έξω να γινόταν δεν θα τον προλαβαίναν.
Ζήτησα να πάω να δω το παιδί μου. Και πήγα στο θάλαμο. Κι είδα το παιδί μου στο νεκροθάλαμο. Γι’ αυτούς που νομίζουν ότι τον τρομάξανε, το παιδί μου δεν τρόμαξε. Κοιμότανε το παιδί μου. Ήταν ένας άγγελος. Κοιμότανε. Προσπαθούσα να τον ζεστάνω“.

6 Νοεμβρίου 2015

“Δεν θα φύγω από αυτή τη ζωή αν δεν τον κρεμάσω, απόβρασμα της κοινωνίας”, φωνάζει η Μάγδα στον δολοφόνου του παιδιού της Ρουπακιά, ενώ πετά κατά πάνω του ένα μπουκάλι με νερό. Ο συνήγορος υπεράσπισης απευθυνόμενος προς τους αστυνομικούς, τους λέει: “Θα τη μαζέψετε επιτέλους;”. “Εμένα να μαζέψουν, τι θέλετε ήρθατε να τον προστατέψετε”, απαντά η Μάγδα Φύσσα.

25 Νοεμβρίου 2015

Η Δήμητρα Ζώρζου, το βράδυ της 17ης Σεπτεμβρίου του 2013, είχε βγει μία βόλτα με μια φίλη της, καταλήγοντας σε ένα παγκάκι της οδού Παναγή Τσαλδάρη. Ήταν η αυτόπτης μάρτυρας, που εξαιτίας της μπορούμε σήμερα να περιμένουμε αύριο μια απόφαση σε αυτήν τη δίκη. 

“Όταν ο Ρουπακιάς κατέβηκε από το αυτοκίνητο δύο τρεις από αυτούς που χτυπούσαν τον Παύλο και δύο φίλους του που είχαν μείνει πίσω, έκαναν κλοιό γύρω του κι αυτός αγκάλιασε τον Φύσσα. Είδα δύο κινήσεις του χεριού του, μετά καταλάβαμε τι είχε κάνει” 

Η Δήμητρα Ζώρζου αναγνώρισε και τον σωματότυπο του Καζαντζόγλου τον συνοδηγό του Γ. Ρουπακιά τη μοιραία νύχτα. “Αφήστε με να βγω έξω και να της δείξω εγώ”, είναι τα λόγια του κατηγορούμενου, ενώ σηκώνεται από το εδώλιο, με την νεαρή μάρτυρα να βγαίνει κακήν κακώς και κλαίγοντας από τη δικαστική αίθουσα. 

19 Σεπτεμβρίου 2016

Τον Ιούνιο του 2012, τέσσερις Αιγύπτιοι αλλιεργάτες δέχθηκαν δολοφονική επίθεση μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, την ώρα που κοιμόντουσαν, λίγο μετά τις 3 τα ξημερώματα από ομάδα 20-25 ατόμων.

Τέσσερα χρόνια αργότερα το 2016, το δικαστήριο ξεκινά να ερευνά τι συνέβη εκείνη τη νύχτα τρόμου. Ένας εξ αυτών -ο οποίος προχώρησε και στην αναγνώριση του Αν. Πανταζή, φερόμενου πυρηνάρχη της Χρυσής Αυγής στο Πέραμα- έδωσε πλήρη περιγραφή των όσων έλαβαν χώρα.

31 Οκτωβρίου 2016

Επίθεση στους 20 αφισοκολλητές του ΠΑΜΕ στο Πέραμα το Σεπτέμβριο του 2013. Οι μαρτυρικές καταθέσεις ξεκινούν με αυτήν του προέδρου του Συνδικάτου Μετάλλου Αττικής, Σωτήρη Πουλικόγιαννη, μέλους του ΚΚΕ, ο οποίος είχε δεχθεί χτυπήματα στο κεφάλι.

“Ήμασταν περίπου 20 άτομα και ξεκινήσαμε με αυτοκίνητα και μηχανάκια στη λεωφόρο Δημοκρατίας προς Πειραιά. Κάναμε την πρώτη στάση στα 500 μέτρα και συνεχίσαμε, φτάσαμε κοντά στην αστυνομία. Κατεβήκαμε κάποιοι βάλανε χαρτόνια, γράφαμε ένα σύνθημα το οποίο έμεινε στη μέση. Χωρίς κανένα θόρυβο περίπου 50 άτομα άρχισαν να φωνάζουν το όνομα μου. Από ένστικτο όλοι έτρεξαν προς τα αυτοκίνητα. Εκείνοι έκαναν ημικύκλιο και εμείς ήμασταν εγκλωβισμένοι. Από την μεριά του Καρνασίου είχε σκαλωσιά. Εγώ έκανα δυο βήματα μπροστά προσπαθώντας να διατηρήσω την ψυχραιμία μου, ήμουν σοκαρισμένος. Επικεφαλής ήταν οι Πανταζής και Χατζηδάκης. Εγώ τους γνώριζα ήταν μπροστά”.

14 Φεβρουαρίου 2017

Χάος στη αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Εφετείου Αθήνας. Μέλος του ακροατηρίου στρέφεται προς τη Μάγδα Φύσσα, φωνάζοντας της: “Πού είναι τώρα ο Παύλος σου;”.

Μάγδα Φύσσα και σύσσωμη η πολιτική αγωγή αντιδρούν έντονα στο περιστατικό, με αποτέλεσμα η κατάσταση να κλιμακωθεί ανεξέλεγκτα. Πριν καν προλάβουν να παρέμβουν οι παρευρισκόμενοι αστυνομικοί, ανοίγει ένας πυροσβεστήρας και μέσα σε κλάσματα δευτερολέπτου η δικαστική αίθουσα αλλά και οι γύρω χώροι πλημμυρίζουν αφρό. Η δίκη διακόπτει για άλλη ημέρα.

20 Ιουνίου 2019

Ξεκινούν οι απολογίες των 68 κατηγορουμένων και μία από τις ελάχιστες φορές που η Μάγδα Φύσσα λυγίζει, όταν μετά από καιρό μπαίνει ξανά στην αίθουσα με αστυνομική συνοδεία ο Ρουπακιάς. Η Μάγδα, θα αποχωρήσει για λίγο από την αίθουσα, αλλά ζητά από το δικαστήριο να μην διακοπεί η διαδικασία.

18 Ιουλίου 2019

“Εκεί πάνω στη τρέλα σου… μια απλή ανθρωποκτονία ήταν και επειδή ήταν πολιτικό το θέμα, έγινε αυτό που έγινε”. Τα κτηνώδη λόγια του Γιώργου Ρουπακιά πέφτουν σαν βόμβα μέσα στην κατάμεστη αίθουσα, ενώ προσπαθεί να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα.

6 Νοεμβρίου 2019

Μέσα σε τέσσερις ώρες, ο γενικός γραμματέας της Χρυσής Αυγής και κατηγορούμενος για διεύθυνση εγκληματικής οργάνωσης, Νίκος Μιχαλολιάκος, επιχειρεί να καταδείξει ότι δεν έχει σχέση με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα, “αδειάζοντας” την Τ.Ο. Νίκαιας. 

Έχοντας ολοκληρωθεί η πρώτη ημέρα της απολογίας του Νίκ. Μιχαλολιάκου, κατά την οποία ο ίδιος έχει υπογραμμίσει: “Δεν είμαι φασίστας”, οι χρυσαυγίτες οπαδοί του, στέκονται σε στάση προσοχής, μόλις μπει στη δικαστική αίθουσα.

Μετά την αποχώρηση του Μιχαλολιάκου, με τους αλληλέγγυους της οικογένειας Φύσσα να τον αποκαλούν δολοφόνο, χρυσαυγίτες χειροκροτούν και φωνάζουν “Αίμα, τιμή, Χρυσή Αυγή”. Ο φωτογραφικός φακός “συλλαμβάνει” ορισμένους εξ αυτών να χαιρετούν ναζιστικά προς τους αλληλέγγυους, ενώ αποχωρούν συνοδεία αστυνομικής δύναμης.

18 Δεκεμβρίου 2019


Στην έδρα του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων στέκεται η εισαγγελέας Αδαμαντία Οικονόμου, η οποία για οκτώ ώρες εισηγείται την αθώωση της πλειοψηφίας των κατηγορουμένων, καταλήγοντας ότι η δολοφονία του Παύλου Φύσσα ήταν μεμονωμένο περιστατικό.

Για τώρα και για πάντα