Η φοβερή Ελένη Σταμίρη ή αλλιώς η συγκλονιστκή Μαρία Κίτσου, είναι ο βασικότερος λόγος που δεν ντρεπόμαστε να πούμε ότι γυρνάμε άρον-άρον, λίγο πριν τις δέκα το βράδυ σπίτι, για να δούμε δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, Άγριες Μέλισσες. Ναι, ok! Έχει γίνει λίγο πιό μελό η πλοκή, απ’ όσο μας έψησε στην αρχή ότι θα γίνει, παρόλα αυτά, κανείς δεν ξενερώνει.

Αν δεν έχει παρακολουθήσει την απόλυτα επιτυχμένη σειρά του Ant1, σου λέμε με δύο λόγια, ότι η Λενιώ, είναι η μεγαλύτερη από τις τρεις αδερφές. Γενικά, της έχουν τύχει όλα τα στραβά της ζωής και τη στιγμή που σου γράφουμε δικάζεται για τη δολοφονία του άντρα που παντρεύτηκε και σκότωσε με τις αδερφές της, την πρώτη νύχτα του γάμου τους, μιας και πήγε να τις βιάσει. 

Η Ελένη δεν έχει μασήσει ποτέ και πουθενά, και υψώνει το ανάστημα της μπροστά στους άρχοντες του χωριού, χωρίς να ιδρώνει το αφτί της. Εννοείται ότι τη γουστάρει όλο το πανέμορφο κάστινγκ. Στο δικαστήριο της έχουν σούρει τα εξ αμάξης, δίνοντας της πάσα να διδάξει λίγο φεμινισμό στο Διαφάνι.

Από εμάς: ΑΘΩΑ!

“Μόνη μου πήγα και παραδόθηκα και είμαι ένοχη για πολλά. Γιατί είμαι ένοχη για πολλά, γιατί δέχτηκα μια συμφωνία που δεν έπρεπε ποτέ να δεχτώ, γιατί δεν είδα τον κίνδυνο. Και όλοι εσείς μπορείτε να με δικάσετε γιατί τα έκανα και τα δέχτηκα όλα αυτά, μπορείτε να με δικάσετε γιατί είμαι γυναίκα, όπως είπε και η Μυρσίνη.

Αν ο πατέρας μου είχε ένα γιο να του διαφεντεύει τη γη, οι Σεβαστοί ποτέ δεν θα τολμούσαν να προκαλέσουν τόσα προβλήματα για να μας πάρουν το βιος μας. Το έκαναν όμως, γιατί ήξεραν πως τρεις γυναίκες μόνες, δεν θα τις στήριζε κανείς, ούτε οι έμποροι που θα μας γύριζαν την πλάτη, ούτε οι εργάτες που δεν έρχονταν στη δούλεψή μας.

Δέχτηκα αυτή τη συμφωνία γιατί έβλεπα να χάνονται τα πάντα. Παντρεύτηκα γιατί όλοι έλεγαν πως μια γυναίκα μόνη πώς θα τα βγάλει πέρα; Κι εγώ το πίστεψα, αγνοώντας τα σημάδια. Το ένστικτό μου μού έλεγε να μείνω μακριά από αυτή την οικογένεια.

Και όταν έγινε αυτό με τον Σέργιο, κρύφτηκα, ναι, γιατί ήξερα πως κανείς δεν θα με δικάσει δίκαια, πως κανείς δεν θα λογαριάσει τα λόγια μου. Και όλοι εσείς μπορείτε να με δικάσετε και να με καταδικάσετε ως αδίστακτη και ως φόνισσα και ως μια γυναίκα που τα έκανε όλα αυτά μέσα στον κόσμο που εσείς φτιάξατε για μένα. Μέσα σε αυτόν τον κόσμο, ό,τι και να πω λίγη σημασία έχει. Η μοίρα μου είναι στα χέρια σας, όπως ήταν πάντα. Η συνείδησή μου όμως είναι δική μου ακόμα και είναι καθαρή”.