Το πραγματικό όνομά του σπουδαίου σκιτσογράφου ήταν Χοακίν Σαλβαδόρ Λαβάδο. Όλοι μας τον γνωρίζουμε ως “μπαμπά” της Μαφάλντα. Επέλεξε μια γκρινιάρα περίεργη εξάχρονη με υπέροχο κούρεμα που μισεί τη σούπα της μαμάς της  για  να σχολιάσει την άθλια οικονομική κατάσταση της Αργεντινής, και διαχρονικά τις κοινωνικές ανισότητες κάθε χώρας. Πέθανε στα 88 του χτυπημένος από εγκεφαλικό επεισόδιο. 

Οι γονείς του μετανάστευσαν στην Αργεντινή εξαιτίας του Ισπανικού Εμφυλίου. Ο γραφίστας θείος του υπήρξε ο πρώτος άνθρωπος που τον βοήθησε να ανακαλύψει την καλλιτεχνική του φύση. Σπούδασε στην Καλών Τεχνών και αφοσιώθηκε στο κόμικ.  Υπήρξε πολιτικότατος, δεν θα επέτρεπε κάτι διαφορετικό η εποχή που εργαζόταν ως σκιτσογράφος σε εφημερίδες. Τα πρωτοσέλιδα κοσμούσαν οι φωτογραφίες του Ψυχρού Πολέμου και του Βιετνάμ. 

Η απαισιόδοξη Μαφάλντα γεννήθηκε το 1962 όταν ο δημιουργός της κλήθηκε να σχεδιάσει μια διαφημιστική καμπάνια για πλυντήρια αυτοκινήτων. Το1964 η Μαφάλντα άρχισε να εκδίδεται στο περιοδικό Πριμέρα Πλάνα. Την επόμενη χρονιά, η Μαφάλντα, ο ασφαλιστής πατέρας, η νοικοκυρά μητέρα και ο Φελίπε παίρνουν μεταγραφή στην εφημερίδα Ελ Μούντο και η πιτσιρίκα ξεκινάει το νηπιαγωγείο. τΟ 1967  με το Πραξικόπημα εξαφανίζεται για ένα εξάμηνο η παρέα της Μαφάλντα. Ο δημιουργός της βρίσκεται εξόριστος στο Μιλάνο. Εκείνη εμφανίζεται ξανά τον επόμενο χρόνο. Με το καινούργιο αυτοκίνητο του μπαμπά της κάνει βόλτες ως το 1973. 

Ο Κίνο έβαζε την μικρή Μαφάλντα να αναρωτιέται για τα πάντα: τη θέση των γυναικών στον κόσμο, τον υπερπληθυσμό, τη δικατορία, το Φιντέλ Κάστρο. Η Μαφάλντα ήταν ένα επαναστατικό φεμινιστικό σύμβολο, πανέξυπνη, ανήσυχη, με ενήλικη ενσυναίσθηση, άβολη, ειρωνική, καυστική αλλά ποτέ δεν υιοθέτησε φθηνό χιούμορ κατά των χοντρών ή των μειονοτήτων και φαν των Beatles.  Η Μαφάλντα, ο Κίνο ήταν όλοι εμείς που καταπιεζόμαστε καθημερινά από πολιτικούς και παράλογες μορφές εξουσίας . Μια μαθήτρια βαθιά οργισμένη με την κοινωνική αδικία, ένας καλλιτέχνης που δεν δικαιώθηκαν ποτέ τα ανθρωπιστικά του αιτήματα. 

Επέλεξε ένα γλυκύτατο κοριτσάκι, σύμβολο ελπίδας και την παρουσίασε μονίμως μελαγχολική. Έψαχνε απαντήσεις σε ερωτήματα που πάγωναν τους ενήλικες γονείς της που δεν κατάφερναν να δώσουν ικανοποιητικές εξηγήσεις. Ήταν αφυπνισμένη, θυμωμένη και γκρινιάρα γιατί δεν κατάφερε να αλλάξει τον κόσμο. Η Μαφάλντα πέρασε στη σφαίρα της αθανασίας και συνεχίζει να ονειρεύεται ένα καλύτερο κόσμο.