Υπάρχουν ταινίες που είδαμε σε μικρή και μεγαλύτερη ηλικία και μας έμειναν στη μνήμη. Όχι για την πλοκή ή το σενάριο ή κάποια ερμηνεία, αλλά γιατί πήγε ο σεναριογράφος και σκότωσε τον λάθος ήρωα. Πραγματικά μπορούσατε να είχατε αποφύγει κάποιους θανάτους και να είχαμε γλιτώσει τόνους (ή λίτρα) δακρύων.
Μουφάσα Σκέτο
Εδώ τι να πούμε. Λάϊον Κίνγκ. Το παιδικό που μας έκανε να συμπαθήσουμε τα λιοντάρια και να τα έχουμε στο μυαλό μας ως γλυκές γατούλες Η σκηνή που ο Σκάρ ρίχνει στο γκρεμό τον Μουφάσα που του ζητάει βοήθεια και ο μικρός Σίμπα κοιτάει, ήταν για πολλούς από εμάς η πρώτη επαφή το κλάμα σε ταινία. Ποιος άνθρωπος θα σκεφτόταν να να σκοτώσει τον Βασιλιά Μουφάσα και μάλιστα να τον σκοτώνει ο αδερφός του για τα κληρονομικά. Αλλά όλα από τη ζωή είναι βγαλμένα. Τα έχω δει αυτά στον Μικρούτσικο.
Τζον Κόφι
Πράσινο μίλι. Η ταινία που για κάποιον λόγο την είδες μικρός στο Σταρ και έπρεπε να την δεις και μεγάλος για να καταλάβεις τι πραγματεύεται. Δεν πειράζει όμως, αυτός ο γλυκύτατος αγαθός γίγαντας που φρόντιζε το ποντικάκι σε έκανε να τον συμπαθήσεις και πάνε μετά και τον εκτελούν ενώ ήταν αθώος.
Τζάκ Ντόσον
Ο πιο αμφισβητούμενος θάνατος στην ιστορία. Ο πανέμορφος, φτωχός νεαρός που κέρδισε το εισιτήριο του Τιτανικού στον τζόγο, ερωτεύτηκε μια πλούσια μέσα στο καράβι και τέλοσπαντων δεν πήγαν πολύ καλά τα πράγματα με ένα παγόβουνο, βουλιάζει το καράβι και βρίσκονται στη θάλασσα. Η Ρόουζ πάνω σε μια πόρτα και ο ταλαίπωρος τζογαδόρος μέσα στη θάλασσα να την κοιτάει. Κάνε πιο κει μαντάμ. Μια πορτάρα σα της Νάξου να πούμε για πάρτη σου. Παρτάκι, ε παρτάκι. Και η γκίνια για τον Τζάκ δεν τελειώνει εδώ. Η ταινία πήρε ένα σκασμό όσκαρ, 11 για την ακρίβεια και μαντέψτε ποιος κακομοίρης δεν πήρε. Ο Λεονάρντο Ντι Κάπριο. Για να το πάρει 15 και κάτι χρόνια μετά σε μια ταινία που δεν μιλάει.
Μάρλει Σκέτο
Τα λαμπραντόρ είναι όπως και να το κάνουμε το πιο πρώτο πράγμα που σου πάιε στο μυαλό όταν σκέφτεσαι κουτάβια. Είναι πανέμορφα τα ατιμούτσικα. Στο Marley and Me, το είδαμε απο κουτάβι μέχρι γεράκο. Ήταν και ζωηρό πανάθεμά το και μόλις πέθανε και το έθαβε η οικογένεια, πήραμε τα σκυλιά μας αγκαλιά, τους δώσαμε μια παραπάνω λιχουδιά. Αυτά μετά κατούρησαν τον καναπέ και επανήλθαμε στην κανονικότητα.
Τόνι Σταρκ
Εκκεντρικός αλλά καλή καρδία. Μάλλον από τον Τόνι Στάρκ εμπνεύστηκαν τον Μπερλίν στο κάζα ντε παπέλ. Ο Τόνι ήταν λίγο βεντέτα, αλλά όταν χρειάστηκε το πήρε πάνω του, θυσιάστηκε και έσωσε την ανθρωπότητα. Θα μπορούσε να κάτσει στην ακρούλα του και να περιμένει να βγάλει άλλος το φίδι από την τρύπα. Δεν ξέρω αν κλάψαμε όσο στις προηγούμενος περιπτώσεις, αλλά σίγουρα ήταν ένας εμβληματικός θάνατος.
