Πεντέμισι χρόνια από την έναρξη της δίκης της Χρυσής Αυγής, και η συνολική καταδίκη των 68 κατηγορουμένων, τόσο για τα επιμέρους αδικήματα, όσο και για το αδίκημα της εγκληματικής οργάνωσης, είναι πλέον σαφές ότι αποτελεί μονόδρομο, ακόμα και για όσους αρχικά είχαν επιφυλάξεις. Καταδίκη όχι
για λόγους πολιτικής εμπάθειας ή εκδίκησης, αλλά καταδίκη γιατί πολύ απλά δεν είναι αθώοι.

Η πληθώρα των στοιχείων που παρουσιάστηκαν στο δικαστήριο δεν αφήνει περιθώρια ούτε αμφιβολίες για τον εγκληματικό χαρακτήρα της οργάνωσης. Μίας οργάνωσης με δολοφονική δράση επί 30 και πλέον έτη, όπου τελικά έφθασε πολύ αργά ενώπιον της ελληνικής δικαιοσύνης. Οι υποθέσεις για τις οποίες κατηγορούνται τα μέλη και η ηγεσία της Χρυσής Αυγής είναι δεκάδες.

Εδώ, παρατίθενται όσες περιλαμβάνονται στο παραπεμπτικό βούλευμα και αποτελούν αντικείμενο της δίκης.

Υπάρχουν και πολλές άλλες υποθέσεις δολοφονικών επιθέσεων που θεωρήθηκαν μεμονωμένα περιστατικά και για τα οποία η ηγεσία δεν κατηγορήθηκε ποτέ. Όμως μια απλή επισκόπηση όλων αυτών των υποθέσεων καταδεικνύει τον κεντρικό σχεδιασμό της εγκληματικής δράσης και καθιστά σαφές ότι όλες αποτελούν την υλοποίηση των εντολών του Μιχαλολιάκου και των λοιπών ηγετικών στελεχών της οργάνωσης. Όμοιος τρόπος επίθεσης, όμοια δολοφονικά χτυπήματα, όμοια πάντα η στάση της οργάνωσης, με δημόσια άρνηση της ευθύνης της αλλά με εσωτερική αναβάθμιση του εκάστοτε δράστη στην ιεραρχία, με αναγνώριση της προσφοράς του στο ναζιστικό –εθνικιστικό όπως οι ίδιοι παραπλανητικά το αναφέρουν- κίνημα. Εδώ, θα βρεις υποθέσεις επιθέσεων μελών της χρυσής αυγής που δεν περιλαμβάνονται στην δίκη, και εντάσσονται στο γενικότερο εγκληματικό σχεδιασμό της ηγεσίας.



Εάν προκαλεί εντύπωση γιατί όλα αυτά δεν είναι ευρέως γνωστά, είναι απλά γιατί η δίκη δεν καλύπτεται από το μέσα μαζικής ενημέρωσης, καθώς η υπεράσπιση της Χρυσής Αυγής δεν θέλησε την είσοδο καμερών στην αίθουσα και καταγραφής της δίκης, φοβούμενη προφανώς τον όγκο των σε βάρος της στοιχείων, με αποτέλεσμα, με βάση τον νόμο και αφού ένας διάδικος δεν συναίνεσε, να μην επιτραπεί από την έδρα η τηλεοπτική κάλυψη της δίκης. Παρόλο αυτά ιδιωτικές πρωτοβουλίες δικηγόρων και δημοσιογράφων παρακολουθούν τη δίκη από την πρώτη ημέρα έναρξής της. 
Τίποτα δεν έγινε στην τύχη, τίποτα δεν έγινε εν αγνοία της ηγεσίας και για πρώτη φορά αυτή βρίσκεται στο εδώλιο μαζί με τα εκτελεστικά όργανα – μέλη της. Η συγκλονιστική υπόθεση της δολοφονίας του Παύλου Φύσσα, η υπόθεση που αποτέλεσε την αρχή του τέλους της Χρυσής Αυγής, αποτυπώνεται στο βίντεο που δημιουργήθηκε με βάση τα στοιχεία της δικογραφίας απο τους επιστήμονες του Forensic Architecture, και μπορείς να δεις εδώ.

Η καταδίκη των κατηγορουμένων είναι επομένως μονόδρομος τόσο για την ελληνική δικαιοσύνη, όπως μονόδρομος είναι και η καταδίκη του φασισμού και του ναζισμού από την ελληνική κοινωνία. Η απόφαση που θα εκδοθεί στις 7 Οκτωβρίου 2020, δεν μπορεί παρά να είναι καταδικαστική. Και ναι μεν δεν μπορούμε να γίνουμε δικαστές στην θέση των δικαστών, μπορούμε όμως ως μέλη της κοινωνίας και ως πολιτικά όντα να καταστήσουμε σαφές ότι το κοινωνικό σύνολο δεν δέχεται στο σώμα του δολοφόνους, εχθρούς της ελευθερίας και του ίδιου του ανθρώπου. Μπορούμε μέσω αυτού του ψηφίσματος να δείξουμε στην δικαιοσύνη μέχρι την ημέρα έκδοσης της απόφασης, μέχρι τις 7 Οκτωβρίου, ότι η κοινωνία έχει ήδη αποφασίσει για τον εγκληματικό ναζιστικό χαρακτήρα της Χρυσής Αυγής, μπορούμε να δείξουμε ότι η κοινωνία έχει πειστεί για την ενοχή τους, μπορούμε να βοηθήσουμε στην ηθική δικαίωση των θυμάτων, μπορούμε να φωνάξουμε ότι η ηγεσία και τα μέλη της Χρυσής Αυγής ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΘΩΟΙ.

– Αντιφασιστικός Σεπτέμβρης 2020.

**Ψήφισε ΕΔΩ