Επτά χρόνια, ένας Σεπτέμβρης. Επτά αδικαίωτα χρόνια, απύθμενου πόνου και οργής. Επτά χρόνια ζωντανής μνήμης και αγώνα. Επτά χρόνια, χιλιάδων λέξεων και ορθοστασίας μέσα σε αίθουσες που πότισαν τα ψέματα τους, ιδρώνοντας τις κραυγές μας στους αιώνες. Επτά χρόνια, που αγκαλιαστήκαμε σφιχτά μη και ξεχάσουμε ποιοι είμαστε, μη και τερματίσουμε σε αυτήν την κούρσα δυστυχίας παραμορφωμένοι, μη και δεν είμαστε οι άνθρωποι που ορκίστηκαν πάνω στο αδικοχυμένο αίμα, πως θα γυρίσουμε μια μέρα στην ομορφιά.
Κομμάτι της ιστορίας γίνεσαι όταν συνομιλείς μαζί της, όταν στηρίζεις την πλάτη σου στον ώμο της, όταν ψιθυρίζεις “Βάστα λίγο ακόμη”. Αυτή η εξοντωτική επταετία, που ξεκίνησε από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και που φτάνει στο τέλος της, σφραγίστηκε από όλους εκείνους τους δικηγόρους που άντεξαν απέναντι στο παράλογο, κρατώντας στα χαρτιά τους έναν νεκρό, βάφτηκε σε κάμποσα πανό που σηκώθηκαν σε δρόμους, πλατείες και προαύλια δικαστηρίων, χτύπησε κάμποσες φορές σαν ξυπνητήρι στο κομοδίνο, κάθε που ο Κορυδαλλός ή το Εφετείο, άνοιγαν τις πόρτες τους. Η επταετία αυτή, έχει το όνομα του Παύλου χαραγμένο πάνω σε αυτό της Μάγδας, έχει μια μάνα που κράτησε το παιδί της ζωντανό, όταν αυτό χάθηκε.
Βλέπω τη Μάγδα στο ντοκιμαντέρ του Ατακάν Κερκουλού. Χθες, στο τηλέφωνο μου μίλησε γι’ αυτό, μου είπε να το αναζητήσω, ότι κυκλοφόρησε μέσα στη δύνη της πανδημίας.
“Ήταν πολύ όμορφη η ζωή πριν. Ο Παύλος τα πήρε όλα τα όμορφα. Ό, τι όμορφο περάσαμε μαζί, τα πήρε μαζί του”
Στο φιλμ, εμφανίζονται οι νεοναζί Κασιδιάρης και Μίχος να παραληρούν θρασύδειλα, για τη μη εμπλοκή τους στη δολοφονία Φύσσα, τη στιγμή που φωτογραφίες εμφανίζονται με τον δολοφόνο Ρουπακιά να παρελαύνει στις εκδηλώσεις της Χρυσής Αυγής. Όση ώρα παπαγαλίζουν την ντροπή που δεν κατάφεραν να βρουν, η δικηγόρος της οικογένειας Χρύσας Παπαδοπούλου, αποδομεί ένα-ένα τα φαιδρά τους επιχειρήματα.
Ο Δημήτρης Ψαρράς, δημοσιογράφος και ερευνητής του φασιστικού κινήματος στην Ελλάδα για πάνω από 30 χρόνια, κάνει την ιστορική αναδρομή που χρειάζεται για να καταλάβουμε πως ξεκίνησε η νεοναζιστική οργάνωση και πως φτάνει στο σήμερα.
“Η Χρυσή Αυγή έχει μια ιδιαιτερότητα. Δεν είναι απλά ακροδεξιό ούτε καν νεοφασιστικό κόμμα. Είναι ανοιχτά ναζιστικό. Δηλαδή, εμπνέεται και αντιγράφει ακριβώς τις απόψεις και τις μεθόδους δράσης του γερμανικού κόμματος του Χίτλερ”.
Στο ντοκιμαντέρ, εμφανίζονται και μιλούν υπερασπιστές του ναζισμού και από άλλες χώρες, χάνοντας κάθε τους υπόσταση μπροστά στην πανανθρώπινη γλώσσα των θυμάτων τους. Εικόνες από ναζιστικά “έθιμα και εκδηλώσεις” σε Ελλάδα και Κύπρο προκαλούν ανατριχίλα, ανακατεμένη με οργή και το πείσμα ότι δεν θα νικήσετε και δεν θα χάσουμε.
Μετά από μια ώρα πυκνής και σπουδαίας πληροφορίας, η Μάγδα, κλείνει το βίντεο. “Ο αγώνας δεν δίνεται μόνο στον δρόμο. Ο αγώνας δίνεται στα παιδιά. Στην παιδεία”.
