Θέλω να σου ξεκαθαρίσω κάτι. Αν θες τη γνώμη μου, η Ελληνική μουσική δεν περνάει και την καλύτερη φάση της. Ναι ok, σίγουρα υπάρχουν κομμάτια τα οποία στο μέλλον θα ανήκουν στην trash κοινότητα, αλλά μην γελιόμαστε, δεν θα ξαναβγεί με τίποτα Δεσποινούλα Βανδή, Αννούλα Βίσση, Καιτούλα Γαρμπή και ό,τι έγραψε ο Φοίβος, ο παλιός, ο ορθόδοξος.
Να, είμαι σίγουρος ότι διαβάζοντας τα παραπάνω ονόματα ήδη σου ήρθαν στο μυαλό διάφορα τραγούδια των παραπάνω που τα χορεύεις κάθε Σάββατο σε αυτό το κλαμπ που έχει το όνομα οικιακής συσκευής και βρίσκεται στο Γκάζι, αλλά δεν γράφω το όνομα του γιατί δεν έχουμε τσιμπήσει χορηγία. Το θέμα λοιπόν στα κομμάτια, γενικότερα, μια ζωή ήταν ο στίχος. Άλλες φορές έξυπνος, αλλά τις περισσότερες ό,τι να ‘ναι. Βέβαια παλιότερα ήταν τέτοιο το mood που ακόμα και τον ό,τι να ‘ναι στίχο τον προσπερνάγαμε. Πλέον όμως δεν παίζει κάτι τέτοιο. Πλέον τον ακούμε, μας κριντζάρει και κατά μια έννοια γελάμε μαζί του. Για αυτό, ειδικά για εσένα, σου ετοίμασα 5 κομμάτια που έγιναν επιτυχίες, αλλά ο στίχος τους είναι σαν τις κινήσεις του Παναθηναϊκού στο ποδόσφαιρο, δεν βγάζει κανένα νόημα.
1. Κωνσταντίνος Αργυρός – Αθήνα μου
Ναι το ξέρω με το κομμάτι αυτό έγινε ντόρος. Βλέπεις είχαμε καιρό να ακούσουμε κάτι λαϊκό, που προσπαθεί να αντιγράψει Μητροπάνο (ποτέ) και να πετάει άκυρες και πιασάρικες λέξεις συνέχεια. Ε, μόλις έγινε κάτι τέτοιο, μπαμ, επιτυχία, νούμερο 1 παντού και 15.000 ιστορίες στο Instagram. Έτσι πάει. Εγώ όμως έχω απορίες. Πώς σκατά γίνεται να είναι κανείς πιο βρεγμένος απ’ την καμπαρντίνα του; Πώς θολώνεται η κούκλα που έχει κανείς στην βιτρίνα του; Ποιο ήταν το ντουμάνι που σε πήρε Αργυρέ μου; Η γκιλοτίνα τι ρόλο βαράει; Χάθηκα…
2. Πέτρος Ιακωβίδης – Σ’ Αγαπάω σου φώναξα
Μαλάκα μου, αυτό δεν είναι τραγούδι με ό,τι να ‘ναι στίχο, αυτό είναι η έννοια του cringe. Αν δεν το έχεις ακούσει, σου δίνω 3 λεπτά, να το ακούσεις και έλα να το συζητήσουμε μαζί… Ok, το άκουσες; Ο τυπάς, σύμφωνα με το άσμα, φώναξε σε μια άκυρη “Σ’ αγαπάω”, αυτή τον κοίταξε και αυτή ήταν η αφορμή που γνωρίστηκαν. Πάμε πάλι. Ο Πέτρος ήταν ελεύθερος και δεν είχε γνωρίσει κάποια κοπέλα. Είδε μια, της είπε ότι την αγαπάει, αυτή τον είδε, τον γνώρισε και ζήσανε αυτοί καλά. Ε μάγκες, δεν γίνονται έτσι οι σχέσεις. Τι φάση;
3. Light – Πέτα τα
Είχα σκοπό να μην πιάσω το φάσμα της trap. Αλλά η trap είναι σαν τον Πετρετζίκη, βρίσκεται παντού. Ok, γενικότερα οι στίχοι του συγκεκριμένου είδους δεν βγάζουν νόημα αρκετές φορές, αλλά εκεί που είπα “Τι σκατά, τι εννοεί;” ήταν στο τραγούδι του Light, πέτα τα (τα λεφτά ντε). Τον στίχο δεν μπορώ να στον γράψω για ευνόητους λόγους, αλλά άκου το κομμάτι, είναι στο σημείο που λέει για την Γιόκο Όνο, που κάτι της κάνει όλο το crew. Και ρωτάω εγώ, γιατί; Πού κολλάει η Γιόκο Όνο; Γιατί να της το κάνουν αυτό; ΔΕΝ ΒΓΑΖΕΙ ΝΟΗΜΑ. Και αν βγάζει και κάτι δεν έχω καταλάβει, θέλω να μου εξηγήσει κάποιος τι παίζει. Επίσης για να μην είναι άδικος ο στίχος ” Αφού κάνεις rap για τα hashtags άμα σε πετύχω θα ‘ναι #YOLO” εμένα μου άρεσε!
4. Πάνος Κιάμος – Δυο μέτρα ουρανός
Μην μου ταράζεσαι, ναι, υπάρχει ακόμα ο Κιάμος. Και βγάζει και κομμάτια. Να ένα απ’ τα τελευταία του, το “Δυο μέτρα ουρανός”. Νομίζω και μοναχούλης σου το έπιασες ήδη το λάθος έτσι; Θες και κάτι καλύτερο; Ο Κιάμος στο videoclip κάνει τον πιλότο. Νομίζω ότι δεν παίρνει παραπάνω ανάλυση. Ήδη αναπολώ τον στίχο με την κούκλα που έχει θολώσει στη βιτρίνα. Έτσι για αποθεραπεία.
5. Μente Fuerte, Hawk – Caliente
Τι έγινε, κι άλλο trap; Ε, να μην δίνατε στο Caliente 50 μύρια views, να μην γινόταν επιτυχία. Αλλά να σου πω και κάτι; Καλά κάνατε, έχει κάτι που σε ανεβάζει ρε γαμώ το . Βέβαια τον στίχο του κομματιού “Ήρθα να πάρω την Ελλάδα, ζούμε νύχτα πιωμένοι” αν δεν τον έχει γράψει ο Ερντογάν δεν βγάζει νόημα. Κατά τα άλλα πετάγονται κάτι ισπανικά τα οποία δεν μπορώ να τα αποκρυπτογραφήσω και έτοιμο το άσμα. Ok, θα μπορούσα να βάλω και άλλα trap κομμάτια, δεκτό, αλλά το συγκεκριμένο έχει μέσα τη στιχάρα “ουνανανανά” και με κέρδισε!
