Ο ελληνικός σινεμάς, μας έχει φερθεί πολύ καλύτερα από ότι μας αξίζει, τα τελευταία χρόνια, γιατί όσο αυτός σαρώνει βραβεία στο εξωτερικό κι υποψηφιότητες στα σημαντικότερα φεστιβάλ του εξωτερικού, εμείς σολντάρρουμε τις αίθουσες για να δούμε το “Χαλβάη 5-0” του Σεφερλή. Τουλάχιστον, οι κινηματογραφιστές αντιστέκονται και γυρνάνε τις ταινίες που γουστάρουν, γιατί όπως ξέρουμε όλοι, στο τέλος η τέχνη θα βρει τον δρόμο!
Κάπως έτσι κι ο Χρήστος Νίκου κατάφερε να ολοκληρώσει την πρώτη του ταινία και να την παρουσιάσει στο 77ο Φεστιβάλ Βενετίας, που θα διεξαχθεί φέτος από τις 2 μέχρι τις 12 του Σεπτέμβρη σε πολύ αυστηρές Covid-19 συνθήκες! Τα “Μήλα” λοιπόν που λες, θα ανοίξουν τους Ορίζοντες του Φεστιβάλ και μια περηφάνεια την νιώθουμε, μιας και είναι η πρώτη ελληνική ταινία που το καταφέρνει αυτό. Ωστόσο, πέρα από την αδιαμφισβήτητη επιτυχία και διάκριση της, περισσότερο από όλα μας έχει ψήσει το στόρι της, με αποτέλεσμα να μετράμε τις μέρες μέχρι τη διανομή της και στους δικούς μας κινηματογράφους, μετά από τη φεστιβαλική της πορεία που λογικά θα είναι μακρά.
“Μια αναπάντεχη επιδημία, που προκαλεί ξαφνική αμνησία στους ανθρώπους, βρίσκει τον Αρη, ένα άνδρα γύρω στα 40 να ακολουθεί ένα πρόγραμμα αποκατάστασης που έχει ειδικά σχεδιαστεί για να χτίσει ένας αμνησιακός μια καινούργια ζωή. Το πρόγραμμα περιλαμβάνει καθημερινές αποστολές που είναι ηχογραφημένες από τους γιατρούς του. Μετά την ολοκλήρωση κάθε αποστολής, ο Αρης βγάζει μια φωτογραφία polaroid ως αποδεικτικό στοιχείο. Προσπαθώντας να δημιουργήσει μια νέα ζωή και αναμνήσεις θα συναντήσει την Αννα, μια γυναίκα που βρίσκεται στο ίδιο πρόγραμμα“.
Τούτες τις μέρες βέβαια, που ζει η ανθρωπότητα, ακούς επιδημία και παίρνεις αγκαλιά τις μάσκες κι εκείνα τα δίλιτρα αντισηπτικά που κρύβεις στο υπόγειο. Ωστόσο, ο Άρης Σερβετάλης που έχει τον πρωταγωνιστικό ρόλο, και η εμπειρία του Χρήστου Νίκου, στις δουλειές των Λάνθιμου και του Τιτάνα Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ, αρκούν και περισσεύουν για να διώξουν τους φόβους μας, μακριά! Επομένως, στη Μόστρα αδερφές μου, στη Μόστρα!
